Questioning Faith Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app. Indirect Journeys of Belief through Terrains of Doubt

Amerikaanse singer/songwriter en pianist die
ontegenzeglijk tot de minst stereotiepe popmuzikanten behoort, al begint hij zijn carrière
paradoxaal genoeg wel met het schrijven van liedjes voor popsterren. Zo staan onder meer de hits
Just One Smile en Nobody Needs Your Love van Gene Pitney alsmede Simon Smith And The
Amazing Dancing Bear van Alan Price, So Long Dad van Manfred Mann en, niet in de laatste plaats,
Mama Told Me Not To Come van Three Dog Night op zijn naam. Legendarisch is zijn arrangement
voor de Peggy Lee-classic Is That All There Is?, waaruit onmiskenbaar de invloed spreekt van zijn
ooms Lionel, Alfred en Emil Newman, drie vooraanstaande componisten van Hollywood-
filmmuziek. Die muzikale afkomst blijkt niet minder uit het zwaar georkestreerde Randy Newman,
waarop hij zich laat kennen als een getalenteerd componist en een buitengewoon indringend
tekstschrijver. Alle liedjes zijn in de ik-vorm gesteld, maar van autobiografie is geen enkele sprake.
Newman prikt de Hollywood-romantiek door in wisselende stemmingen. Zijn gecomprimeerde
teksten beginnen steevast banaal en kitscherig om dan een onvermoede wending te nemen die
de luisteraar verbijsterd op het verkeerde been zet. Randy Newman wordt niettemin een van de
grootste flops uit de popgeschiedenis. 12 Songs bevat tamelijk country-rockachtige muziek door de
inbreng van o.a. Ry Cooder, Clarence White en Jim Gordon, terwijl orkestraties geheel en al
ontbreken. Het album handelt vooral over gefrustreerde dan wel geperverteerde mannen die op
liefdesgebied niet aan hun trekken komen. Met Sail Away, dat het intieme live-album Live opvolgt,
ontpopt Newman zich pas goed als de genadeloze chroniqueur van de Amerikaanse middenklasse,
wier mentaliteit hij tot op de bodem weet te doorgronden, zonder er een expliciet oordeel over
uit te spreken. Hoewel zijn wrange humor anders doet vermoeden, verraadt hij tussen de regels
door wel degelijk begrip en mededogen. Newman ondervindt vooral waardering in Nederland,
waar hij niet alleen regelmatig soloconcerten geeft, maar ook gouden platen scoort. Na Good Old
Boys, dat in kwaliteit van een even hoog niveau is als Sail Away, breekt hij met Little Criminals
plotseling door in de Verenigde Staten, dank zij de hit Short People. Het ontoegankelijke Born
Again is een snijdende aanval op de leegheid en het grootschalige denken van de topzwaar
geworden muziekindustrie, die verschijnt op het moment dat de eerste symptomen van de
regressie ook in de platenwereld voelbaar worden. Na het schrijven van Ragtime, de veelal
instrumentale soundtrack voor de gelijknamige film, die hem op lovende recensies uit de jazzhoek
komt te staan, brengt hij Trouble In Paradise uit, een rock-album, waarop naast de helft van de
groep Toto ook supersterren als Paul Simon, Bob Seger en Linda Ronstadt van de partij zijn.
Vervolgens belandt Newman in een diepe midlife-crisis, die hem zijn standvastige huwelijk kost,
waarna hij jarenlang kwakkelt met zijn gezondheid. Grotendeels geproduceerd door Dire Straits-
leider Mark Knopfler bevat Land Of Dreams behalve de te verwachten portretten van welvarende
patriotten en hopeloze kansarmen voor de andere helft onmiskenbaar autobiografisch getinte
nummers, die handelen over zijn jeugd, opvoeding en liefdesleven. Vanaf dan houdt hij zich vooral
bezig met het componeren en arrangeren van soundtracks. Dat zijn composities geknipt zijn voor
begenadigde vocalisten, bewijst Mathilde Santing wanneer ze in '93 een heel album met liedjes
van zijn hand opneemt, waarmee ze overigens diens goedkeuring weet weg te slepen. Hoe
onveranderlijk groot Newmans populariteit in Nederland is, blijkt opnieuw in het najaar van '94
tijdens een uitgebreide en overal uitverkochte serie theaterconcerten, waarbij hij een aantal
nummers voorstelt uit zijn eigenzinnige, deels satirische musical-bewerking van Goethes klassieker
Faust. Voor de uitstekende, zwaar georkestreerde plaatversie Randy Newman'S Faust bedenkt hij
de hoofdrollen toe aan Don Henley (Eagles), James Taylor, Linda Ronstadt, Bonnie Raitt en Elton
John, terwijl hij zelf in de huid van de duivel kruipt. Eveneens in '95 verschijnt de soundtrack Toy
Story, die ook een trits vocale nummers bevat, waaronder een fraai duet met Lyle Lovett. Na
vijftien Oscar-nominaties is het in '02 dan eindelijk raak met het nummer If I Didn't Have You uit
de animatie-comedy Monsters, Inc.Het onverwacht verschijnende Bad Love wordt unaniem
onthaald als misschien wel zijn beste album sinds Good Old Boys, mede dankzij de moderne en
toch niet modieuze productie van Mitchell Froom, al bevat de plaat ook een handvol door
Newman zelf ouderwets georkestreerde ballades. Als vanouds bevat het geheel een keur aan
historische stijlinvloeden, variërend van ragtime via vaudeville en blues tot aan countryrock toe,
terwijl de teksten over haat-liefde van hoog satirisch niveau zijn. Bij monde van beurtelings
ironische, verbitterde, rancuneuze, gefrustreerde, scheldende en depressieve personages toont
hij aan dat beschaving en waardigheid nog flinterdunner zijn dan bladgoud. Lonely At The Top (The
Best Of Randy Newman) is een representatieve, zij het veel het te beperkte bloemlezing van al
zijn reguliere albums. Wel alomvattend is de vierdelige box Guilty: 30 Years Of Randy Newman met
als bonus over de dertig onuitgebrachte nummers en demo's en een selectie uit zijn filmmuziek.
The Randy Newman Songbook Vol. 1 is het eerste deel van een trilogie, waarop originele versies
en nieuwe solovertolkingen van zijn liedjes worden afgewisseld met stukken uit soundtracks. Al
die compilaties bewijzen eens te meer dat Newman in de Verenigde Staten terecht geldt als een
van de grootste Amerikaanse liedjesschrijvers van de twintigste eeuw, ook al heeft zijn muziek het
grote publiek al sinds een kwart eeuw niet meer aangesproken.

Bron: OOR
Popencyclopedie