Recht op geluk een jongen steekt de grens over

Met ‘Recht op geluk’ heeft Leo Bormans een actueel verhaal geschreven dat veel indruk maakt. Hij begint met een duidelijke introductie en eindigt met een informerend slot waarin tien belangrijke rechten uit ‘Het verdrag voor de Rechten van het Kind’ genoemd worden. Het verhaal ertussen bestaat uit korte hoofdstukken en is op een begrijpelijke manier voor de doelgroep geschreven. Maar het verhaal is zeker ook interessant voor volwassenen.

Bormans gebruikt prachtige zinnen om het verhaal van Amir te vertellen. Daardoor leest het verhaal prettig en ben je zo weer een aantal hoofdstukken verder. Een stukje dat me is bijgebleven, gaat als volgt: ’Mensen zijn altijd bang voor wie er anders uitziet dan zijzelf’, zei Sam. ‘Ze houden alleen van hun eigen spiegelbeeld.’ ‘Maar dan hoeven ze de anderen toch niet in een kamp te stoppen!’ zei Amir verontwaardigd. ‘We zijn allemaal mensen.’ Dit soort passages maken indruk en blijven in je hoofd zitten nadat je het boek hebt uitgelezen.

Het boek laat je niet zomaar los als je het uit hebt gelezen. Je denkt nog eens na hoe het er in ons eigen land aan toe gaat en hoe goed we het hier eigenlijk allemaal hebben. Wat mij betreft, zou iedereen ‘Recht op geluk’ eens moeten lezen. Niet alleen de jeugd, maar ook volwassenen.