Roaring Twenties

Klassieke gangsterfilm, uit het fantastische filmjaar 1939, naar het originele verhaal "The World Moves On" van misdaadjournalist Mark Hellinger (1903-1947). In zijn voorwoord roept hij de toeschouwers op om vooral met een nostalgische blik terug te kijken op "The Roaring Twenties": 'In de toekomst zien we misschien weer zo'n periode als in deze film. Dan hoop ik dat men zich deze gebeurtenissen nog herinnert. De personages zijn combinaties van mensen die ik gekend heb en de gebeurtenissen hebben echt plaatsgevonden. Bitter of zoet, de meeste herinneringen worden uiteindelijk kostbaar. Deze film is een herinnering. Ik ben er dankbaar voor.' Het uitstekende scenario werd geschreven door de vooral als producer bekende Jerry Wald (1911-1962), de latere regisseur Robert Rossen (1908-1966) en Richard Macaulay en schetst een zeer authentiek beeld van het gangstermilieu uit die jaren. Het gebruik van een verteller (John Deering) en oude journaalbeelden versterkt dit beeld alleen maar. Met deze productie van Hal B. Wallis, onder regie van Raoul Walsh (1887-1980), neemt hoofdrolspeler James Cagney (1899-1986), in de rol van Eddie Bartlett, tijdelijk afscheid van het filmgenre dat van hem een grote Hollywoodster maakte. Cagney was het spelen van gangsters simpelweg beu, maar werd min of meer door regisseur Walsh overgehaald om nog maar eens in de huid van een gangster te kruipen. Cagney is uiteraard weer schitterend als het personage dat terugkeert uit de Eerste Wereldoorlog en het moeilijk heeft om de draad weer op te pakken. Humphrey Bogart (1899-1957), als zijn oude, maar onbetrouwbare, legermaat George Hally, speelt hier nog een rol op het tweede plan, maar zijn doorbraak zou niet lang meer op zich laten wachten. Jeffrey Lynn (1909-1995) is prima als de brave advocaat en legermaat, Lloyd Hart. Naast Priscilla Lane (1915-1995) als nachtclubzangeres Jean Sherman, vertolkt Gladys George (1900-1954) op fantastische wijze het innemende personage van Panama Smith. Paul Kelly overtuigt in de rol van Nick Brown, de grote en levensgevaarlijke concurrent. De mooie zwart/wit fotografie werd verzorgd door cameraman Ernest Haller. De muzikale score, onvermeld op de credits, werd geschreven door Ray Heindorf en Heinz Roemheld en werd onder andere aangevuld met de liedjes "I'm Just Wild About Harry", "My Melancholy Baby", "It Had To Be You" en "In A Shanty in Old Shanty Town". Tien jaar zou het duren voordat James Cagney een fantastische comeback zou maken in een gangsterfilm, als de angstaanjagende Cody Jarrett, in de Hollywoodklassieker "White Heat", eveneens onder regie van Raoul Walsh!