Roșia Montană

Met veel enthousiasme in dit boek begonnen, al had ik in het begin wel zoiets van “zou dit iets voor mij zijn?”
Maar ik moet zeggen dat het boek mij verraste.
De vaart zit er vanaf het begin af aan al goed in. Er zijn dus blijkbaar al 1 of 2 eerdere boeken, maar het is op zich een goede stand-alone.
Kort samengevat komt er veel aan de orde: de verhouding tussen vader en dochter, de verhouding tussen dochter en vriendin van de vader, twee onderzoeksaanvragen die uiteindelijk blijken samen te hangen, een asbestose schandaal (best actueel), infiltratie, ontvoering en vreemde agenten bij de politie (….. hier heb ik echt even om moeten lachen) en de Roemeense maffia.
Toen het boek uit was, had ik wel een beetje het gevoel dat er te veel “sneltrein” in had gezeten. Op sommige punten had er best even iets meer “rust” toegepast mogen worden. Al was het alleen maar om even te kunnen ademhalen.
Het Asbestose schandaal werd uitgebreid behandeld en ook wat de ziekte inhield; het haalde de vaart niet uit het boek, het boek werd er zelfs persoonlijker door, het liet de drama’s achter deze ziekte zien en maakte het dat je dit boek niet uit je hoofd kon zetten. En dan hoor je en dag later dat de overheid in Nederland de verjaringstermijn voor Asbestose meldingen naar 30 jaar wil zetten. Hoezo actueel?
Petje af voor Raymond; ik ga op zoek naar zijn eerdere boek(en).

Raymond Rombout is, zo zegt hij zelf, al zijn hele leven met schrijven bezig. Dat uit zich vooral uit zijn werkzaamheden bij de NMBS, waar hij redacteur van het tijdschrift Het Spoor is. Na het winnen van een tv-quiz heeft hij zich pas in 1997 op het schrijven van boeken toegelegd. Hij geldt daarnaast als expert op het gebied van James Bond en heeft hierover het boek James Bond, van Dr. No tot Spectre geschreven. In 2012 startte hij met de Arturo Dias-serie, waarvan Kunstroof de eerste is. Roşia Montanã is de derde uit de serie.

Samen met zijn dochter is Arturo Dias een detectivebureau in Mechelen begonnen, maar het lukt hem niet om klanten te krijgen. Tot hij op een dag bezoek krijgt van Asia, de vrouw van Henri De Vries, directielid van de multinational Trynaco. Ze wil dat Arturo onderzoek doet naar haar man. Hij accepteert de opdracht. Later die dag wordt hij ook benaderd door de advocaat Mario Geefs. Hij vraagt Arturo om hem te assisteren bij de voorbereiding van een rechtszaak tegen datzelfde Trynaco. Het bedrijf wordt aangeklaagd door een vereniging van slachtoffers van asbestose. Dias accepteert dit aanbod eveneens, maar de gevolgen daarvan zijn niet te overzien.

Arturo Dias heeft een geschiedenis. Dat is in het begin van het verhaal al duidelijk. Want in Roşia Montanã wordt soms erg summier verwezen naar de twee voorgaande boeken, waarin zijn personage uitvoeriger uitgewerkt is, maar waarin hij ook in situaties terechtgekomen is waar nu minimaal naar gerefereerd wordt. Dit hoeft echter geen enkele belemmering te zijn om het derde deel afzonderlijk van de andere te lezen. Vooral omdat het een zelfstandig verhaal betreft en het niet storend is om de voorgeschiedenis van de hoofdpersonages niet te kennen.

Ondanks de trieste gevolgen die asbest kan veroorzaken, het is nog steeds een actueel onderwerp, heeft Rombout ervoor gewaakt dat zijn verhaal niet zwaar is. Dat komt vooral door de vlotte en luchtige schrijfstijl die hij gehanteerd heeft. Ook laat hij niet na om het verhaal regelmatig een humoristische ondertoon te geven. Het taalgebruik heeft af en toe wel eens wat weg van de stijl zoals deze in de Suske en Wiske-strips voorkomt. Dat wil echter niet zeggen dat het boek zich in het bijzonder op jeugdige lezers richt. Het zijn vooral de Vlaamse uitdrukkingen en woordspelingen die dit gevoel oproepen.

Hoewel het verhaal, in de vorm van een hoopgevende proloog, met actie begint, komt deze niet voortdurend voor. Wel speelt het zich met grote regelmaat in een redelijk hoog tempo af. De korte hoofdstukken zijn daar zonder meer debet aan. Roşia Montanã is een goed opgebouwd fictief verhaal, maar doordat de auteur een actueel, en wellicht beladen, thema aan de kaak stelt, komt het voor een groot deel realistisch over. Toch heeft het ook wel enkele onwaarschijnlijkheden, dan lijkt het alsof de lezer in een klucht is beland en daardoor komt het weer wat ongeloofwaardiger over.

Arturo Dias is anders dan veel andere privédetectives of rechercheurs. Dat maakt dat Roşia Montanã ook anders is dan vele andere boeken. Rombout heeft met hem een interessant en boeiend personage gecreëerd dat naarmate de serie vordert nog veel meer kan groeien en samen met zijn dochter een veelbelovend koppel kan vormen.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)