Saabyes circus

Wat Lars Saabye Christensen betreft, zal zeer waarschijnlijk niets ooit kunnen tippen aan 'De halfbroer'. In verband met dat werk vallen nogal eens de woorden 'meesterwerk' en 'magistraal'. Toch heeft deze Noorse auteur meerdere romans geschreven die het lezen waard zijn, één ervan is deze 'Saabyes circus'.

Het hoofdpersonage van dit boek is schrijver en spreekt over 'de Noorse roman' op boekenbeurzen overal ter wereld. Vanop het podium in Parijs kijkt hij middels een paar lange flashbacks terug op zijn jeugdjaren. Een belangrijke rol is weggelegd voor zijn baantje als bloemenbezorger, onze auteur heeft immers geld nodig om een gitaar te kunnen kopen.

"Geduld beschermt tegen de tijd als Nivea tegen de zon".

"Om te herinneren moet je leren vergeten".

'Saabyes circus' is een mooie roman, geschreven in een mooie stijl. Hoewel het om een dun boekje gaat, word je als lezer toch meegesleept in het verhaal. Vier sterren zijn hier zonder meer op hun plaats.

A. van Dijk hierboven met zijn/haar beschrijving geeft te denken: de Noorse zwijgzaamheid en melancholie zijn het resultaat van de Noorse opvoeding en allerminst van een volksaard. Ook is het weinige licht in het hoge Noorden in de winter nooit aangetoond als oorzaak voor melancholie. Voor de liefhebbers: de wet van Jante is de basis voor de Noorse opvoeding, zie internet. Alle strakke leefregels ook heden ten dage waar men aan dient te voldoen of men lid is van de Lutherse Kerk of niet.
En alcohol als tijdelijke, frequente uitlaatklep als gevolg van dit harnas.
In het werk van Lars S. Christensen komt men deze patronen ook tegen, zich uitend in onderstromen,
destructie en geweld. Daardoor zal hij nooit de topauteur zijn, die hij in de ogen van sommigen wel zou zijn. Inmiddels zijn er veel betere, sprankelender en natuurlijker schrijvers in Noorwegen opgestaan, waarin die negatieve patronen niet of zelden te vinden zijn. Boeken die wél mooi en verrijkend zijn, zonder de verkniptheid uit de jeugd. Ook kan de huidige generatie Noren veel gemakkelijker reizen, studeren en werken in het buitenland, waardoor ook de mentale begrenzing uit de jeugd, het harnas, veel losser is geworden en mensen meer zichzelf kunnen zijn. Dat is te ervaren door door het land te reizen, met Noren te praten en Noorse kranten en boeken te lezen, hetgeen ik regelmatig doe.
Dan hoor je nog eens wat.