Saturnusplein 3 grote letter uitgave

Geschreven bij Saturnusplein 3

'Saturnusplein 3' is een meeslepend en fascinerend boek.
Het neemt je mee naar het leven dat Lies en Daniel kiezen en de vreselijke consequenties van hun besluit. En dat tegen de achtergrond van het opkomend Nazisme in Duisland, de oorlog in Nederland en hoe men met elkaar omging na de afloop daarvan in Nederland.
Lies komt beschadigd uit de oorlog en het is aangrijpend hoe zij zich probeert een plek te geven in het Na-oorlogse Nederland.
'Saturnusplein 3' laat je niet los en je moet doorlezen omdat je wilt weten wat op de volgende pagina gebeurt.
Het zou me niet verbazen als hier een film van wordt gemaakt.

Geschreven bij Saturnusplein 3

Tragisch, indrukwekkend verhaal.
'Overtuigd dat het verraad was als ik het verleden achter me zou laten'.
Als het je door de vreselijke gebeurtenissen die je hebt meegemaakt niet meer lukt om je blik op een gegeven moment weer op de toekomst te richten dan loopt het niet goed af. Een harde boodschap is het, maar vooral ook verdrietig.

Het verhaal had een vrij lange aanloop vond ik, met de tweede wereldoorlog, het verzet, het verraad als verhaallijnen en dan daarna het leven weer zien op te pakken na die oorlog. Daar is al heel veel over geschreven en de eerste helft van het boek kwam daarom op mij wat cliché over. Dat werd echter in de tweede helft ruimschoots goed gemaakt. Waar een mens op zoek naar troost en uit pure wanhoop toe in staat is. Dat wordt heel pijnlijk duidelijk en op een zeer meeslepende manier beschreven. Vanaf de tweede helft kon ik het boek niet meer wegleggen en las ik het in één ruk uit. Wat een thema!

Geschreven bij Saturnusplein 3

Wat doet het met je, als je de liefde van je leven verliest en midden in oorlogstijd achterblijft met twee kleine kinderen? Josha Zwaan weet als geen ander het leven van Lies te schetsen en de lezer mee te nemen in de dilemma's waar zij als weduwe van een communistisch verzetsstrijder voor komt te staan. Als ze met een van haar kinderen moet onderduiken en ook enkele van haar Joodse familieleden overlijden, verliest ze bijna de moed. Verbitterd en eenzaam probeert ze na de oorlog overeind te blijven. Medeleven, begrip, onbegrip en afschuw over haar keuzes volgen elkaar tijdens het lezen op. Een verhaal dat blijft hangen.

Geschreven bij Saturnusplein 3

Wat een prachtig boek weer van Josha Zwaan.! Zij weet direct vanaf de eerste bladzij te boeien.. Het is heel beeldend, met mooie, krachtige zinnen. Je gaat direct mee in het verhaal.
Ook deze keer weer een boeiend onderwerp. Echt een aanrader!!

Geschreven bij Saturnusplein 3

Ik heb het boek redelijk snel uitgelezen. En toch moest ik het boek af en toe, door de heftigheid, even wegleggen. Maar het liet me niet los. Zeer indringend en raak, waar emoties als afschuw, boosheid, medelijden, droefheid en hoop elkaar afwisselden. Af en toe het boek wegleggen dus, maar telkens weer won de nieuwsgierigheid naar het vervolg. Een verhaal dat omlijst is door twee brieven en eigenlijk als één lange brief leest. Een brief van de hoofdpersonage Lies aan haar jongste zoon Koos. Een pleitbrief over wat onrecht en verlies met haar heeft gedaan en wat mensen elkaar kunnen aandoen. Een lange verontschuldiging over hoe zij zich tot haar jongste zoon Koos heeft gedragen na alle ellende tijdens de oorlog. Gemankeerd en beschadigd, de één heel erg en de ander beperkt, gaan we door het leven.
In het boek zie ik nauwelijks een fysieke persoonsbeschrijving van de personages, die mag ik als lezer zelf invullen en dat maakt het verhaal levendig. Hoewel de karakters heel helder en scherp zijn en hoewel de pijn van elk personage heel persoonlijk is kan elke lezer zijn eigen referentie eraan toevoegen. Elke lezer vult daarmee zijn eigen fictie en dat maakt het boek zo krachtig.
Ik ga als lezer mee in het perspectief van Lies en het boek is niet in de ik - vorm geschreven en dat heb ik als lezer ook nodig. Ik heb in dit verhaal, het verhaal van Lies, adem nodig en afstand. Daarom kan ik als lezer ook meegaan in de opwinding van Lies, maar ook in de afschuw, het verdriet, de woede, de pijn de afgunst en het medelijden.
De locaties zijn zo beeldend dat ik het voor me zie. Het landschap, de vooroorlogse straten en huizen, de kade bij het uitzwaaien en verwelkomen van familie uit Amerika, de vergaderzalen van de partij waar haar overleden man en ook later Lies vaak vertoefde.
Het boek is een litteken waar Lies af en toe aan peutert en je wil voortdurend roepen 'doe het niet!'. Zoals bij elke keuze die Lies maakt, behalve bij haar uiteindelijke verhaal. Ik ben blij dat ik het gelezen heb. Ik heb al een aantal mensen aangespoord het boek te kopen en te lezen.

Geschreven bij Saturnusplein 3

Josha Zwaan vertelt in haar heldere stijl een heel verdrietig verhaal over een vrouw, die in haar wanhoop en eenzaamheid een grens overschrijdt, die niet overschreden mag worden en daarmee grote schade aanricht. Heel boeiend!

Geschreven bij Saturnusplein 3

Saturnusplein 3 is een mooi en indringend geschreven boek dat de lezer diep in de psyche van de door de Tweede Wereldoorlog getekende hoofdpersoon trekt. Heel knap hoe Josha Zwaan van Lies - een aanvankelijk zachte, liefdevolle jonge vrouw - een vrouw maakt met een bikkelharde muur om al die zachtheid en liefde; een verbitterde vrouw vol verdriet, vol verleden, vol onvervuld verlangen.

Vooral vanaf het begin van die grote schaduw grijpt het verhaal me bij de strot. Het verlies van Lies' grote liefde Daniel. Haar onmacht. De pijn die ze overdraagt op haar zoons. De wonden die ze letterlijk open blijft rijten. Haar wanhoopsdaad.
Bij vlagen kon ik haast niet doorlezen.
Maar niet verder lezen was geen optie.
Hoewel de aanloop naar het echt spannende en aangrijpende deel vrij lang is, en er veel informatie over het politieke klimaat en de communistische partij gegeven wordt, verdient het boek dit doorlezen ook echt.

Het is een niets ontziend, maar bovenal invoelend geschreven verhaal over wat liefde betekent. Wat woede is, verdriet is. Wat pijn met iemand doet. Hoe de oorlog in mensen doorwoekert, geluk verwoest. Levens.
Ik vind het mooi. En vreselijk schrijnend.
Te meer omdat de hoofdpersoon vanbinnen ook nog altijd de vrouw is die ze ooit was; de vrouw die liefheeft, die omarmen wil, omarmd wil worden. Het enige lichtpuntje dat aan het einde nog rest - de kern die het verhaal (en Lies) in leven houdt - is dat gegeven. Dat liefde nooit werkelijk verwoest kan worden, hoe onmachtig de mens soms ook is om die liefde toe te laten of te geven.

Geschreven bij Saturnusplein 3

Een heel fijn boek van Josha Zwaan. Ze neemt je mee door verloren tijden, waarin de hoofdpersoon zichzelf ook langzaam verliest. Het geeft een persoonlijk inkijkje in de tragische ontwikkeling van Lies, die wel te begrijpen maar niet goed te praten is. Zoals altijd staat de moeder en haar keuzes centraal in Josha's verhaal. Zonder oordeel volg je als lezer de geschiedenis van de hoofdpersoon in relatie tot de tijdsgeest en beleef je haar keuzes. En je blijft denken: had ik dit zelf (anders) kunnen doen? In een dag uit gelezen, dus zelf ook verloren in de tijd geraakt :)?

Geschreven bij Saturnusplein 3

Na Parnassia kon ik mij niet voorstellen dat Josha nog zo'n tweede prachtige roman kon schrijven, het is meer dan gelukt! Het is schokkend om te lezen, dramatisch wat er met de kinderen gebeurt en toch (zeker vanaf de tweede helft) prachtig om te lezen. Een boek wat je niet loslaat, letterlijke en figuurlijk.

Geschreven bij Saturnusplein 3

Saturnusplein 3 is een filmisch en meeslepend geschreven boek. Een weer een andere kijk op wat zich in de jaren 40-45 heeft afgespeeld. Hoe idealisme een gezin ten onder doet gaan. Over hoe overwinnen en verliezen hand en hand kunnen gaan. Een prachtig boek waarin de Februari staking; het opkomend communisme in Nederland en de Joodse achtervolging wordt beschreven. Een verhaal over Lies, een jonge moederen haar twee zoons. Zij overleven de oorlog en moeten verder zonder man en vader. De impact van de oorlog, het onderduiken en de hang van moeder Lies om haar mans idealen en gedachtengoed te laten voortleven werkt echter anders uit.
Een boek wat je moet lezen!

K@rin