Schiften wat er in de christelijke geloofswereld toe doet en wat niet

Ik heb meerdere boeken van Prof. Kuitert gelezen, en heb een paar vragen.
1) Ik mis een visie op Jahweh, wie was Jahweh, was dat God? Het was de god van Israël, "een volksgod". De gnostici erkenden Jahweh niet als de god der mensheid, het Christendom spreekt van God en niet van Jahweh, dan is die god toch ook niet meegegaan naar het Christendom?
2) Prof. Kuitert gelooft niet in de Godsvonk in mensen, "ze zijn dan niet helemaal mens". Over de gnostiek die dat wel zo ziet zegt hij bijna niets.
3) "Al het spreken over Boven komt van beneden" is zijn slogan, maar ik zeg: De spirituele ervaringen van mensen en ook de bijbelse mythologieën worden sterk gebagatelliseerd als je dat alleen zou moeten zien als verbeelding. Dat klopt niet! Alle creativiteit en ook het liefdevermogen komen in mijn opinie van Boven, omdat God ons steeds verder schept, tot het einde der tijden en ons daarom inspireert. Inspiratie komt immers niet voort uit het denken, maar uit het (intuïtief) voelen en dat komt uit onze diep-verdoken goddelijke kern. Wij zijn immers door hem geschapen?
4) Prof. Kuitert zegt: God ontmoeten is: de vraag van iemand in nood (willen) horen. "Abel, waar is Uw broeder?" Prachtig, maar hoe wordt de ziel zó dat hij ook hieraan gehoor WIL geven? De gnostici wisten het: dat is geestelijke vrijheid en geloven in de Godsvonk, want dan blijft de ziel die GOED geschapen was, gezond en Gods paden recht, zoals Paulus zei. Hij heeft Jezus niet persoonlijk meegemaakt, maar wel veel wijze uitspraken gedaan. De kerk heeft nooit goed geluisterd naar Jezus die duidelijk maakte dat wij GOED geschapen zijn. De zondeval hoort in Genesis niet thuis, dat is vervalsing door Augustinus maar het was al eerder door de farizeeën gebeurd. Paulus zei: "Het hoogste gebod is de liefde". Mensen kunnen (weer) liefde geven als zij horen van de gnostieke wijsheid over het mens zijn, waarin niets voorkomt over schuld, erfzonde of noodzaak tot verzoening. Prof. Kuitert ergert zich terecht aan de druk die de kerk eeuwenlang heeft uitgeoefend op de zielen door dat schuldbesef. Dat was psychologisch zó kwalijk, en ook is het een belediging voor de schepper! Ik hoop dat de boeken van prof. Kuitert ertoe leiden dat de mensen dat schuldgevoel kwijtraken, dat men weer een juist zelfbeeld krijgt, omdat alleen daarmee een betere wereld kan beginnen. Het was Jezus geweest die op deze wijze de zonden van de wereld wilde wegnemen. Hij was een gnosticus pur sang. Maar de kerk van Rome deed zoals Jahweh deed: mensen manipuleren en doden (in de eerste eeuwen althans). Ik begrijp werkelijk niet hoe Prof. Kuitert kan zeggen dat men vóór Jezus alles al in het Oude Testament tegenkwam wat van waarde is om te geloven (maar ik ken de bijbel niet goed genoeg), en dat Jezus alleen maar de etnische grenzen wegvaagde door ook tot niet-Joden te spreken en ze te ontheffen van de strenge regels van het Joodse geloof. Dat strenge van de farizeeën kwam door de groei van de ratio, het denkinstrument dat bezig was de innerlijke groei kapot te maken. Jezus wist als gnosticus dat de mensen geestelijke vrijheid nodig hadden zodat daaraan een einde kon komen. Want ratio gaat altijd gepaard met macht en dogma's en dat zet de groei stil. Om van erger niet te spreken. De ratio hindert maar al te gauw Gods eigen werk in de zielen. Dáárvan wilde Jezus ons verlossen. Als het evangelie door de kerk zou zijn begrépen, dan zou gebeurd zijn wat Jezus wilde komen brengen: herstel van de innerlijke band met het goddelijke, dat al door de ratio te vèr overwoekerd was, maar ééns wel bestond. De 'zondeval' was de evolutiesprong die de mens verhief boven het dierenrijk en maakt deel uit van Gods plan om zich mensen te scheppen. Dat dat niet goed gegaan is, daarover heb ik geen oordeel, maar door kennis van de gnostiek wordt duidelijk hoe de mens waarlijk kan evolueren en een nieuwe wereld kan scheppen.