Sluipschutter 1 - De sluipschutter Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Sluipschutter 1 - De sluipschutter

Alex is een professioneel sluipschutter, opgeleid door de besten die er zijn. Hij was de beste van zijn lichting en is een meester in het vermommen en misleiden. Door eerst de omgeving en alle omstandigheden goed te analyseren, weet hij de perfecte situatie te creëren om genoeg verwarring te veroorzaken zodat hij zijn slachtoffer kan omleggen en vervolgens ongezien weg kan komen. Zo ook bij zijn meest recente opdracht in Rome. Althans, dat denkt hij. Hij wordt echter op de voet gevolgd door een collega die blijkbaar de opdracht heeft gekregen om hém om te leggen. Waarom? En door wie is hij gestuurd? Was zijn eigen opdrachtgever misschien ook de opdrachtgever van zijn achtervolger?
Ondertussen is aan de ander kant van de wereld in Taipei rechercheur Wu bezig met een moord en een zelfmoord. Met nog twaalf dagen te gaan tot aan zijn pensioen kan Wu deze eenvoudige zaken nog even op zijn gemak afhandelen. Maar zo zit Wu niet in elkaar: hij is een doorgewinterd rechercheur met de nodige ervaring en heeft al snel in de gaten dat de zelfmoord geen zelfmoord is. Waarom heeft de dader zijn best gedaan om het op zelfmoord te laten lijken? En is er wellicht een verband met de andere moord? Of zelfs met de drie moorden die in Europa gepleegd zijn? Wat weten zijn meerderen wat hij niet weet, of misschien zelfs niet mág weten? Genoeg raadsels voor Wu om zijn hoofd over te breken in de twaalf dagen die hem nog resteren tot zijn welverdiende rust.

“De Sluipschutter” komt wat traag op gang. Het duurt even voor je ‘in’ het verhaal zit. De Aziatische namen van de personages die allemaal op elkaar lijken (althans voor ons, westerlingen) helpen daar niet aan mee. Het voortdurend heen en weer bewegen van het verhaal van sluipschutter Alex in Europa en dat van rechercheur Wu in Taipei houdt samen met de ingelaste flashbacks de aandacht van de lezer toch lang genoeg vast om te weten waar een en ander toe gaat leiden, zonder dat het echt spannend wordt. Pas als je ongeveer de helft van het boek gehad hebt, begint het verhaal op gang te komen, beginnen er wat verbanden duidelijk te worden tussen de verhaallijnen van de beide hoofdpersonages en krijg je de smaak van het verhaal wel te pakken. Soms vrij letterlijk, door de vele verwijzingen naar eten in het boek, die soms ook wel irritant kunnen zijn. De rol van Wu’s zoon, die aanvankelijk marginaal lijkt te zijn maar even verderop in het verhaal opeens cruciaal wordt, is de meest verrassende wending in het hele plot.
Doordat je aan het begin van het boek al met de sluipschutter kennis maakt en je dus eigenlijk al lijkt te weten hoe de vork in de steel zit waarna je vervolgens met de rechercheur over de schouder meekijkt, doet het een beetje denken aan Columbo: we zoeken niet de dader maar eerder het motief en je vraagt je stilaan af hoe lang het duurt voordat de rechercheur door heeft wat er aan de hand is. Toch heeft dit boek meer in zijn mars dan een simpel Columbo-plotje. Uiteindelijk weet het wel de aandacht vast te houden en is de ontknoping verrassender dan je zou vermoeden.
Alles bij elkaar een moeilijk te peilen thriller. Een aanrader zou ik het niet willen noemen. Maar uiteindelijk heb ik toch wel plezier gehad aan het lezen van het eerste deel van deze nieuwe Aziatische thrillerserie, dat blijkbaar gebaseerd is op een waargebeurd verhaal.

Geschreven bij Sluipschutter 1 - De sluipschutter

Twee verhaallijnen, twee hoofdrolspelers en drie delen. Deze komen voor in De sluipschutter, geschreven door de Taiwanees Kuo-Li Chang. Wonderlijk hoe deze auteur humor, spanning en een bijzonder plot combineert.
De sluipschutter komt traag op gang en het is even wennen aan de onbekende namen. Daarnaast geeft men in de Aziatische wereld iedereen bijnamen en ook deze zetten je hersens aan het werk. Tip, maak een lijstje met wie is wie en laat het hersens kraken los. Wie is wie en waar bevinden Wu en Alex zich, leest echt veel gemakkelijker door zo’n lijstje. Wu staat voor zijn pensioen maar krijgt toch nog een zaak voor de boeg. Alex is een sluipschutter en moet een diplomaat omleggen, maar iemand is hem voor. Wat heeft de ene zaak met de ander te maken? Nee dat is geen spoiler hoor.
Deze spannende roman komt traag op gang, maar dan ineens ga je rechtop zitten. Dan is de film toch echt begonnen en wordt De sluipschutter spannend. Je voelt sympathie voor beide hoofdpersonen, maar beiden worden niet echt uitgediept. Het is ook pas het eerste deel van een serie.
Changs schrijfstijl is wisselend, vlot, humoristisch, sarcastisch met veel dialoog. Deze dialogen halen de vaart uit De sluipschutter maar horen bij een Taiwanese auteur. Grappig detail, gebakken rijst met ei komt veelvuldig er in voor….. Het plot is bijzonder en die ontdek je pas aan het eind, zoals het een goede thriller betaamt. Daarnaast is er al meteen een doorstart gemaakt voor een volgend deel. Ik heb De sluipschutter met heel veel plezier gelezen.

Geschreven bij Sluipschutter 1 - De sluipschutter

Het was wel een uitdaging om het eerste deel van een nieuwe serie Taiwanese thrillers te lezen. Maar ondanks de humoristische gesprekjes tussen de hoofdrolspeler inspecteur Wu en zijn chef, die ook de liefde voor eten delen, pakte het verhaal mij niet: te veel details over wapens, te veel op elkaar lijkende namen van diverse personages die verder niet werden uitgewerkt, en weinig diepgang. Maar bovenal de warrige schrijfstijl (of de magere vertaling) maakte dat het boek mij niet aansprak. De stijlfouten stoorden mij.

Achterflap:
Het rustige bestaan van roerbakchef én sluipschutter Alex wordt ruw onderbroken wanneer hij een Taiwanese hoogwaardigheidsbekleder moet omleggen in Rome. De aanslag is succesvol, maar hij is nog maar net terug in thuisbasis Manarola of hij wordt onder vuur genomen door een voormalig legermaatje.
Aan de andere kant van de wereld is rechercheur Wu begonnen aan de laatste twaalf dagen tot zijn pensioen. Nog één opdracht en hij is klaar: de dood van een marinier als zelfmoord aanmerken. Maar Wu ziet meteen dat dit om moord gaat. En dan bereikt hem ook nog het nieuws uit Rome.

De twee zaken lijken met elkaar verbonden... maar hoe?

Dit was de eerste keer dat ik een Taiwaneese thriller hebt gelezen. Kuo-Li Chang is voor mij een onbekende schrijver. Terwijl hij al 30 boeken heeft gepubliceerd in zijn eigen land. Vele hiervan zijn bewerkt tot films en/of tv-series.
Sluipschutter is het eerste deel van een nieuwe serie.

Je bouwt wel een soort van band op met de hoofdrolspeler: rechercheur Wu op. Door de wat humoristische verpakte gesprekken met zijn baas, en de band die hij heeft met zijn tienerzoon krijg je een beeld van de “oude” rechercheur. Het verhaal zelf pakte mijn niet beet, waardoor dat ik het boek vaak uit mijn handen legde. De achtervolging door Europa is ongeloofwaardig. En de details over de wapens niet echt boeiend. Helaas lijken de Taiwaneese namen teveel op elkaar en worden ze ook niet dieper uitgewerkt, waardoor je met die karakters niks hebt.
Als je van wapens en actie houdt is dit een geschikt boek. Maar om nu thriller eraan te plakken vind ik het niet waard.

De Taiwanese auteur Kuo-Li Chang begon al op zijn achttiende met het schrijven van romans. In zijn eigen land heeft hij meer dan dertig boeken gepubliceerd en enkele daarvan zijn bewerkt tot films of tv-series. Daarnaast heeft hij eveneens diverse prijzen gewonnen. Aanvankelijk begin hij met het schrijven van mysterieuze romans, maar later verlegde hij zijn aandacht naar de meer hard-boiled roman. De sluipschutter is zijn eerste thriller die in het Nederlands vertaald is. Dit Nederlandstalige debuut verscheen medio september 2020 en is het begin van een serie.

Alex woont al even in het rustige Italiaanse plaatsje Manarola, heeft er een afhaalrestaurantje waarin hij alleen gebakken rijst verkoopt. Hij is echter ook sluipschutter en krijgt de opdracht om in Rome een belangrijke Taiwanese hoogwaardigheidsbekleder om te brengen. Wanneer hij weer thuis is, blijkt er ook jacht op hem gemaakt te worden. In Taiwan staat inspecteur Wu vlak voor zijn pensioen en moet de dood van een marinier als zelfmoord afdoen. Volgens hem is deze militair echter vermoord. Wanneer hij over de moord in Rome hoort, begint hij te vermoeden dat beide zaken met elkaar te maken kunnen hebben. Hij probeert erachter te komen wat dat verband is.

Het lijkt erop dat de Aziatische thriller een langzame opmars begint te maken. Als een sluipschutter lijken ze langzaam maar zeker de rest van de wereld te veroveren. De sluipschutter van Chang is een van die boeken. Het is een niet al te omvangrijke thriller en bestaat uit drie delen waarvan de hoofdstukken vooral vanuit de perspectieven van Alex en inspecteur Wu worden verteld. Bij eerstgenoemde is er af en toe sprake van een flashback, korte fragmenten waarin Alex met zijn gedachten speelt, en waardoor de lezer wat meer over hem te weten komt. Over het verleden van Wu wordt eigenlijk niet zo heel erg veel verteld, het is vooral het heden dat bij hem aan bod komt. Erg grondig uitgewerkt zijn beide personages echter niet, maar voor het verhaal is dat geen enkel probleem. Ook niet omdat ze allesbehalve oppervlakkig zijn.

De schrijfstijl van Chang is vlot, maar nogal bijzonder, het lijkt erop dat hij humor en sarcasme met elkaar gecombineerd heeft en dat uit zich vooral in veel dialogen. Die zijn regelmatig ongewoon en vaak ook bijzonder direct, zoals je met vrienden onder elkaar wel eens gekscherend kunt praten. In het begin moet je hier wel even aan wennen, maar uiteindelijk realiseer je je dat deze manier van schrijven ook wel zijn charme heeft. Ook omdat de auteur op zijn tijd ook gebruikmaakt van mooie zinsconstructies. Sterk in het verhaal zijn de beeldende beschrijvingen van zowel situaties als dialogen. De lezer kan zich exact voor de geest halen wat de personages doormaken en hoe hun omgeving eruitziet.

Vaak is het zo dat de lezer even in het verhaal moet komen, maar bij De sluipschutter is dat niet nodig. Al meteen bij het begin word je nieuwsgierig gemaakt, want net als Wu wil je weten wie de opdrachtgevers tot de moorden zijn en net als Alex wil je erachter komen wie het op hem gemunt heeft, en vooral waarom. Gedurende de hele plot blijf je dit gevoel houden, met dien verstande dat er langzaam maar zeker wel steeds meer van het mysterie opgehelderd wordt. Pas in de actievolle ontknoping komt er een antwoord op alle ontstane vragen. De weg daarnaartoe was lang en onvoorspelbaar, hoewel de doorgewinterde lezer wel kan aanvoelen in welke richting hij moet denken.

Ondanks het ontbreken van de echte spanning en het feit dat enkele fragmenten wat aan de theoretische kant zijn, is De sluipschutter wel een thriller die intrigeert. Het heeft een aantal sterke personages, een interessant uitgangspunt en een plot dat steeds boeiender wordt. Daarnaast staat de deur op een kier, want dat inspecteur Wu met pensioen is, wil niet zeggen dat hij niets meer van zich zal laten horen.

Ik twijfelde tussen twee en drie sterren als beoordeling, uiteindelijk heb ik het kwartje toch naar drie sterren laten kantelen. Nog nét voldoende. Door alle Aziatische namen was het wat lastig om in het verhaal te komen, toch veel denken “wie is dat ook weer”. Dan hebben ze ook nog allemaal bijnamen. De personages zijn niet goed uitgewerkt, alles blijft erg oppervlakkig. Je krijgt daardoor weinig band met de personages. Verhaallijnen zijn bijna zakelijk, niet lekker vloeiend. Ook zitten er een paar storende foutjes in, bijv. Alex die ineens ergens Axel wordt genoemd. Het verhaal op zich is eigenlijk best interessant, de auteur heeft wat mij betreft helaas alleen te veel kansen laten liggen om het ook echt een prettig leesbaar boek te maken. Misschien omdat het gebaseerd is op waargebeurde feiten? Een wat dikker boek, met iets meer diepgang in de personages, meer uitleg over de achtergrond van alle adopties en misschien hier en daar wat aangedikte feiten zou het geheel wat prettiger leesbaar maken. Toch 3 sterren omdat de basis wel ok is, en je door wilt lezen omdat je toch wilt weten hoe het zit. Ook het fenomeen sluipschuttersopleiding vond ik interessant. Ik had er meer van verwacht.

Geschreven bij Sluipschutter 1 - De sluipschutter

De sluipschutter is met een aantal andere recent uitgekomen boeken een begin van de Aziatische storm die Europa weet te bereiken.

Aziatische auteurs zijn nog niet heel bekend bij de meeste lezers en daarom interessant om te ontdekken.

De indeling van het boek bestaat uit 3 delen. Simpel gezien eigenlijk een soort van begin met de gebeurtenissen die centraal staan, een tussenstuk van ontwikkelingen en een slot met de oplossing van de gebeurtenissen.

Met de titel kun je al verwachten welke kant het verhaal in gaat In het eerste deel is dit ook zeker het geval. Met verschillende moorden in Taiwan en Rome start een ontwikkeling die zich op het scherpst van de snede afspeelt. Al snel komt het politiekorps in Taiwan in de complete zaak terecht waarin Wu, die bijna met pensioen gaat, een belangrijke pion in het onderzoek is. Als al snel blijkt dat er veel meer speelt en ook andere Europese plaatsen een hoofdrol gaan spelen heeft Wu maar 1 doel en dat is de zaak voor zijn pensioen oplossen.

De ontwikkelingen in deel 1 zijn hoopgevend voor een mooi verhaal. In Rome is Alex om een opdracht uit te voeren zelf ook een doelwit. De scenes in dit deel van het boek worden mooi omschreven waarbij ook de omgeving goed aan bod komt. Je kunt je daardoor prima inleven op deze locaties omdat je die betreffende plekken voor je kunt zien. Hierdoor leest het boek lekker weg. Helaas vlakt dit tegen het eind van deel 1 af en weet de schrijver mij niet meer terug te winnen.

In het tweede deel staat voornamelijk het onderzoek centraal. Waar “kaalkop”, de collega van Wu zich nog in Rome bevind, probeert Wu zelf in Taiwan de missing link te vinden. Langzaamaan komen ze achter de connecties van de slachtoffers en hoofdrolspelers in de aanslagen.
Ook Alex is bezig met zijn onderzoek omdat hij wil weten wie het op zijn leven heeft gemunt.

In deel 2 is het verhaal wat oppervlakkig en moeizamer geworden. De snelheid is er uit en er zitten meerdere stukken tussen die niets toevoegen en bijna vervelend zijn om te lezen. Het mist power en geloofwaardigheid.

Het slot is weer een beetje sterker omdat het zich ineens snel ontvouwd. De actie is gezien het onderwerk weer wat ongeloofwaardig, maar er gebeurt tenminste wel weer iets.

De personages zijn prima uitgewerkt. Van de belangrijkste personen kom je voldoende te weten gedurende het verhaal. Dit bevalt mij beter dan dat direct aan het begin een uitgebreide omschrijving wordt gegeven.

Na een mooie start is de Sluipschutter voor mij te vroeg neergegaan waardoor het me niet heeft weten te overtuigen.

Recensie de sluipschutter door Pierre Peeters

Ik mocht dit e-boek lezen voor de FB Sterrenthriller Leesclub van Luitingh Sijthoff, waarvoor dank.
Rechercheur Wu staat op twaalf dagen van zijn pensioen, wanneer hij wordt opgeroepen voor een zelfmoord van een marineofficier. Al snel blijkt het om moord te gaan, maar het leger wenst deze zaak snel naar zich toe te trekken en af te sluiten als zelfmoord. Maar dat is zonder rechercheur Wu gerekend.
In Italië wordt op ongeveer hetzelfde ogenblik een hoog Taiwanees politicus door sluipschutter Alex vermoord, die op zijn beurt het mikpunt wordt van een aanslag.
Al snel linkt Wu beide zaken en probeert hij de zaak op te lossen, liefst voor hij met pensioen gaat.
Wat speelt er? Zal rechercheur Wu in zijn opzet slagen?

Dit is het eerste boek in Nederlandse vertaling van Taiwanees topauteur Kuo-Li Chang.
Het boek is ingedeeld in drie delen, waarbij in het eerste deel de gebeurtenissen in Taiwan en Italië centraal staan, deel twee het onderzoek behelst en in het laatste hoofdstuk de zaken opgelost raken.
De auteur heeft een speciale schrijfstijl. Hij schrijft veel dialogen, die nogal direct zijn. Het is net alsof je als lezer een echt gesprek volgt. Heel speciaal en in het begin was het hieraan toch wat wennen.
Er zit ook erg veel animo, humor en actie in het verhaal. De verhaallijnen groeien gestaag, maar toch in hels tempo naar een redelijk goede en verrassende plot toe.
De schrijfstijl is vlot, maar ook erg beeldend en beschrijvend: het is net alsof we een filmscript lezen, je kunt je als lezer alles erg goed voor de geest halen.
Als lezer wordt je in dit boek ook van begin af aan met de neus op de feiten gedrukt dit in tegenstelling bij westerse thrillers, waar eerst een al dan niet uitvoerige beschrijving en aanloop de feiten voorafgaat.
De personages hebben naar mijn gevoel niet genoeg diepgang en mochten wat dieper uitgewerkt zijn.
Leuk is evenwel de kennismaking met de Taiwanese cultuur, hoe men daar de zaken politioneel aanpakt, hoe men omgaat met medemensen, hoe met woont en leeft … dit was prettig om lezen.
Een rode draad in het verhaal is de eetcultuur: veel roerbakken, veel gebakken rijst en eieren.
De cover van het boek is wat overweldigend: men wil teveel laten zien, waardoor ik niet direct geneigd zou zijn dit boek op te pakken.
Het boek was zeker geen afknapper, maar een echt wauw-gevoel was er evenmin. Toch een leuke aanzet om meer van deze auteur te lezen.
Ik waardeer het boek met drie sterren.