Snow White trilogie 1 - Rood als bloed

De cover springt in het oog door de titel en de rode bloedspetters. Dit geeft al weer dat het een spannend verhaal gaat worden! Ook de rode pagina's vond ik erg bijzonder! Dat geeft het verhaal net iets extra's.

Rood als bloed vond ik ontzettend origineel bedacht. Het is spannend, maar heeft ook iets onwerkelijks en sprookjesachtigs. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, zo leer je meerdere personages goed kennen en krijg je een goed beeld van hun beweegredenen. Ik kon mij goed verplaatsen in Lumikki. Ze is slim, grappig en nieuwsgierig. Ze is alleen zonder eenzaam te zijn. Ik vond het erg leuk dat het verhaal zich in Finland afspeelt, een land waar ik eigenlijk niet zo heel veel van weet. De schrijfstijl van Salla Simukka vond ik erg mooi, heel beeldend. Het was net alsof ik midden in het verhaal zat en alles zich voor mijn ogen afspeelde. Het verhaal leest heel vlot, doordat de spannende gebeurtenissen elkaar snel opvolgen. De hoofdstukken zijn zo geschreven dat je wilt doorlezen, ik heb het boek dan ook in een adem uitgelezen!

Ik ben ontzettend benieuwd naar de volgende twee delen in deze serie en de andere boeken van Salla Simukka!

Samenvatting:
Lumikki Andersson is een zeventienjarig meisje dat het liefst zo min mogelijk opvalt. Ze is het liefst op haarzelf en zit er dan ook niet om te springen om zich met andermans zaken bezig te houden. Tot op een dag, wanneer ze in de donkerste kamer van de school een hoop briefjes van vijfhonderd euro aantreft. Ze zijn nat geweest want ze hangen op. Maar, wat doen die rode vlekken op het papiergeld? Is dat bloed? Lumikki wilt zo snel mogelijk vergeten wat ze in de donkere kamer heeft aangetroffen en gaat richting huiswaarts. Maar dan gaat haar telefoon. Ze heeft geen idee wie er belt maar wanneer ze haar telefoon opneemt, had ze nooit gedacht dat die persoon haar zomaar zou bellen.
Het is ook geen toeval dat diegene haar opbelt. Het gaat er namelijk om dat diegene wéét wat Lumikki heeft aangetroffen op school en hij of zij wil een deal met haar sluiten. Maar of Lumikki het daarmee eens is?

Mijn mening over dit boek:
Dit boek is echt heel anders dan wat ik er van verwacht had. Ik dacht eigenlijk dat het een soort Sneeuwwitje hervertelling zou zijn, maar eigenlijk heeft het niet super veel met het originele sprookje te maken. Maar wauw! Wat een heerlijk boek! Het eerste hoofdstuk begint al heel spannend en je hebt geen idee wat je er van kunt verwachten. Het enige wat je weet is dat het nooit goed kan zijn wat er in het begin al gebeurd.

Alles is ook zo goed omschreven dat ik het gewoon allemaal voor me kon zien. Het voelde net alsof ik naar een film zat te kijken die zo spannend was, dat ik echt op het puntje van mijn stoel zou blijven zitten. Het voelt net of dat je er zelf bij betrokken bent en je een hechte band schept met Lumikki. Ik kon het boek echt amper wegleggen, wat een goed teken is! Het is echt een boek wat je aan het denken zet nadat je de laatste pagina hebt gelezen. Ik hou er altijd wel van als een verhaal nog dagenlang door mijn hoofd blijft zweven.

Laten we ook even over het uiterlijk van het boek praten, want die vind ik echt heel mooi! Weinig kleur, maar de kleuren die erin zitten, springen er echt wel uit. Het zou wel een boek zijn geweest die ik zo uit de schappen had kunnen pakken. De rood gekleurde pagina’s zijn ook nog eens een mooi extraatje. Dit zie je niet vaak en dit spreekt mij altijd wel erg aan.

Lumikki is een sterk meisje, emotioneel en fysiek. Als ze op een normale schooldag naar haar favoriete plekje gaat is er een verrassing voor haar, de kamer hangt vol met geld. Het geld zit vol met rode vlekken en ze kan haar ogen niet geloven. Ze volgt haar lessen van de dag, maar kan alleen aan het geld denken. Na een lange lesdag gevolgd te hebben wil ze toch nog even kijken of het geld er wel echt was. Onderweg wordt ze aan de kant geduwd door iemand. Bij de kamer aangekomen blijkt deze leeg.. waar is het geld naartoe? Ze volgt de persoon die tegen haar aan gelopen is en komt in een soort van restaurantje terecht, waar ze het drietal Kasper, Tuukka en Elisa ziet zitten met een rugzak. Ze probeert het gesprek af te luisteren en zo onopgemerkt te blijven als maar kan. Tot ze op haar weg naar huis wordt tegen gehouden door Tuukka die haar dwingt om niks te zeggen van wat ze heeft gehoord.
Later als ze thuis is wordt ze gebeld door Elisa, omdat ze bang is om alleen te zijn. Als Lumikki eenmaal bij Elisa is vertelt ze het verhaal van wat er gebeurd is en hoe ze aan het geld komen, vanaf dat moment word Lumikki meegenomen in een draaikolk van drama en angst.

Ik vond het een heel spannend boek, ondanks dat het in de derde persoon geschreven is want daar heb ik meestal niet zo veel mee. Het boek was niet eng maar het was ook niet wat je zegt een ‘blij bloemetjes boek’ waar niks in gebeurt, je voelde soms wel de spanning die de personages ook ondergingen.
Ik geef het boek 3 sterren, het was een leuk boek. Minpuntjes zijn de twee verhaallijnen en de schrijfstijl.

Lisanne Blok

‘Niets kleurt zo rood als bloed op witte sneeuw…’
Deze zin is als een rode leidraad doorheen het boek. De vraag ‘Vanwaar komt dat bloed?’ blijft in je achterhoofd spelen in het boek ‘Rood als bloed’ van Salla Simukka. Een spannende roman voor jongvolwassenen.
Salla Simukka schreef dit werk als eerst van haar trilogie the Snow White Trilogy, het is het begin van een spannende reeks rond Lumikki Andersson.
Lumikki is het hoofdpersonage en is een Finse naam dat sneeuwwitje betekent, ze is een bijzonder figuur en heeft al veel meegemaakt in haar leven, je komt er vaag iets over te weten in het boek aan de hand van flashbacks.
Wanneer Lumikki zoals gewoonlijk even tot rust komt in de doka ruikt ze iets vreemds, ze doet het licht aan en ontdekt een hele hoop gewassen biljetten. Dat is het begin van een ingewikkeld avontuur waarbij ze eindelijk een vriendin maakt en naar exclusieve feesten gaat. Als lezer wordt je meegesleurd in het drugsverhaal en wil je weten hoe het zit, wie de Ijsbeer is en wat Elisa’s vader nu heeft uitgespookt.
Het verhaal speelt zich af in Tampere, een Finse stad, waar een kunstschool is en Lumikki op school zit. De hoofdthema’s van het boek zijn drugs en detective, je gaat mee op onderzoek met de personages in het schandaal. Het verhaal speelt zich af in het heden.
Voor mij was het boek niet echt een topper. Dit zijn voor mij de pluspunten aan het boek: ten eerste is het boek wel goed opgebouwd naar spanning toe, op het einde zit er veel spanning in, vervolgens vind ik het verhaal wel leuk, maar niet echt realistisch en als laatste vind ik de schrijfstijl leuk. Je denkt dat het over een sneeuwwitje gaat, maar dat is totaal niet zo, Salla maakt er wel leuke verwijzingen naar en dat geeft voor mij een stukje humor in het boek.
En als volgt de negatieve punten. Omdat het boek oorspronkelijk Fins is en de namen dus ook Fins zijn, is het moeilijk om er aan uit te geraken over wie ze het dan heeft, want soms gebruikt ze de voornamen en dan weer de achternamen en dat is moeilijk te volgen. De eerst vijf hoofdstukken waren ook niet duidelijk in de verhaallijn, ze gaat meteen werken met flashbacks en zo snap je als lezer het verhaal niet en zou je afknappen vanaf het begin.
Als besluit kan ik zeggen dat dit een goed en spannend verhaal is, dat niet erg goed is geschreven. Want moest dit boek geen opdracht zijn voor school zou ik het zeker niet hebben uitgelezen, maar als ik het uitlas was ik toch blij dat ik het gelezen had. Zo raad ik jou, de misschien wel toekomstige lezer van dit boek aan om door te zetten in het begin en daarna te genieten van een spannend verhaal!

Pluspunten van dit artikel: goede kwaliteit, duurzaam.
Minpuntje: trage levering.

De meeste van mijn vrienden op Goodreads hebben dit boek gelezen en zij waren nogal gul met de sterren. Ook op andere sites heb ik niets anders dan positieve verhalen gehoord. Ik besloot het boek een kans te geven. In de eerste instantie voelde ik er namelijk niet veel voor. Uiteindelijk vond ik het ook een beetje tijdverspilling. Als het geen tweehonderd pagina’s had gehad, wat ik relatief weinig vind, dan had ik het ook niet uitgelezen.

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Het hoort iets spannends toe te voegen, maar het is vooral vervelend. Op deze manier werd de vaart er wel ingehouden. Lumikki stuit op bebloed geld en raakt verwikkeld in duistere zaken waarmee een paar van haar schoolgenoten te maken hebben. Dit ‘geheim’ was niet spannend en Lumikki’s betrokkenheid was zelfs overbodig. Het was logischer geweest als Elisa de hoofdpersonage was geweest. Haar wereld wordt op zijn kop gezet. Lumikki is maar een buitenstaander. De vriendschap tussen Elisa en Lumikki vond ik wel mooi. Het verhaal speelt zich af in Finland en dat vond ik ook wel leuk. Het was weer wat anders. Het ‘Sneeuwwitje’ deel was leuk toen het subtiel was, maar dat Lumikki voor het feest verkleed ging als Sneeuwwitje vond ik weer te dik erbovenop gelegd.

Nou, al met al was dit gewoon niet mijn soort boek. Ik heb de plotbeschrijvingen van de vervolgdelen gelezen en deel drie klinkt nog een beetje spannend, maar ik krijg geen slapeloze nachten omdat ik het moet lezen.