Stranddagboek Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. 2 schrijvers, 1 zomervakantie

Geschreven bij Stranddagboek

Het boek ziet er enorm vrolijk uit en daarmee was mijn interesse direct gewekt. Deze auteur ken ik niet maar op basis van de kaft hoopte ik op een lekkere feelgood voor op een mooie zomerse dag. Maar het blijkt meer dan dat! Het is een heerlijke, meeslepende feelgood maar met diepgang!

Beide hoofdpersonen blijken een geschiedenis te hebben en hebben dan ook een en ander meegemaakt. De hoofdpersonen worden realistisch beschreven en je kunt je in beide personages goed inleven. Ik vind de dialogen tussen January en Gus fantastisch uitgewerkt. Vlot, spontaan en krachtig. Wat een rake opmerkingen over en weer! Ze zijn goed op elkaar ingespeeld en ze hebben de nodige humor. Het verhaal is vlot, bevat humor, is soms wat verdrietig, beleeft romantische momenten: kortom dit boek heeft alle ingrediënten wat een goed boek dient te hebben.

Af en toe betrapte ik mijzelf erop dat ik hardop zat te lachen, de humor uit het boek kwam op mij goed over. Ik ben mij steeds meer gaan hechten aan de personages. Ik had moeite om het boek weg te leggen, het liefst lees je het boek in een keer uit. De hoofdstukken per onderwerp vind ik steeds net lang genoeg. Ik heb ontzettend genoten van dit boek en had het dan (helaas) ook zo uit. Conclusie: een aanrader!

Geschreven bij Stranddagboek

Hoewel ik de auteur niet ken werd mijn aandacht getrokken door de vrolijke voorkant van het boek. Ik verwachtte een soort van romantische feelgood en dat is het ook maar het is meer.

De personages zijn boeiend en hebben een duidelijke persoonlijkheid. Het is niet moeilijk om met hun mee te leven. De verhaallijnen zijn leuk, boeiend, soms grappig en soms verdrietig. De hoofdpersonages hebben beiden het nodige meegemaakt en staan hierdoor niet echt open voor een nieuwe relatie.

Ik vond het verhaal boeiend en grappig maar ik vond vooral ook de dialogen sterk en de woorden spraken me aan.

Door de stem van Chava voor in t Holt kwam het verhaal goed over en haar stem past goed bij het verhaal en de personages. Zin in een romantisch feelgood verhaal met boeiende personages en diepgang? dan is dit boek zeker een aanrader.

Geschreven bij Stranddagboek

January heeft altijd gehouden van een goed feelgood verhaal, en ze heeft altijd in de liefde geloofd. Ze schrijft niet voor niks succesvolle chicklits. Na de gebeurtenissen van het afgelopen jaar krijgt ze echter geen letter meer op papier. Daarom, en omdat ze min of meer blut is, trekt ze zich terug om te schrijven. Maar kan je wel schrijven over iets waar je niet meer in gelooft?

Gus heeft sowieso al nooit geloofd in de liefde. Ook hij schrijft boeken, alleen houdt hij meer van het serieuze werk. Het hele feelgood gebeuren lijkt niet aan hem besteed. Maar ook Gus kampt met gebrek aan inspiratie.

“Dit kon zijn boek niet zijn. Hij leek alleen niet bepaald ontzet. Eerder alsof hij zich wel vermaakte. Alsof iemand een grap met hem uithaalde maar hij niet zeker wist of het echt een lolletje was en er daarom maar niets van zei.“ Emily Henry

Als January en Gus buren worden, ontstaat er een gedurfd plan. Wat als ze elkaars boek schrijven? Wanneer het plan een weddenschap wordt, staat er ineens meer op het spel dan alleen winst of verlies.

In Stranddagboek van Emily Henry, kruipen twee schrijvers in elkaars leven en onder elkaars huid in de hoop een bestseller te schrijven.

Stranddagboek laat zich wat mij betreft niet echt makkelijk in een categorie plaatsen. Het is een feelgood verhaal, waarin schaduwzijdes niet worden geschuwd. Op een mooie manier word je meegenomen in het chaotische gevoelsleven van de personages. Emily Henry laat geluk en ongeluk heel dicht naast elkaar lopen.

January en Gus zijn personages die door de weddenschap veel over zichzelf, en elkaar, leren. Ze worden geconfronteerd met zaken die ze liever niet onder ogen willen zien, maar onbewust leren ze elkaar om die zaken te verwerken. De auteur weet dit goed onder woorden te brengen, en de toevoeging van wat humor zorgt ervoor dat het verhaal niet te zwaar wordt.

De gesprekken tussen January en Gus zijn, vooral als ze het luchtig proberen te houden, zeker bijzonder te noemen. De manier waarop ze allerlei verhaallijnen met elkaar bespreken, en elkaars ideeën aanvullen en veranderen, hebben mij regelmatig aan het lachen gemaakt.

Stranddagboek van Emily Henry liet mij, met een lach en een traan, meegenieten van geenszins perfecte liefdes, die juist daardoor heel mooi en eerlijk op mij overkwamen. Ik geef Stranddagboek dan ook graag 4.5 sterren.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.

Geschreven bij Stranddagboek

January is een hopeloze romanticus wat zich vooral uit in haar boeken, maar dan wordt haar hele leven op zijn kop gezet door het verraad van haar vader en is de inspiratie voor haar nieuwste boek ver te zoeken. Voor Gus is ware liefde een sprookje maar ook zijn inspiratie is na een nare gebeurtenis ver te zoeken. Op een avond sluiten de twee rivalen een weddenschap om een boek in elkaars genre te schrijven, maar eindigt deze weddenschap in een flop of vinden ze meer dan ze ooit hadden durven dromen?

“‘Eigenlijk,’ begon Gus, ‘dacht ik dat we het op een akkoordje zouden kunnen gooien.’ ‘Wat voor soort akkoordje, Augustus?’ […] Hij nam een hap. ‘Jij schrijft deprimerende literatuur, kijk maar of dat iets voor je is en of je zo kunt zijn’ – ik sloeg mijn ogen ten hemel en griste het laatste stuk donut uit zijn hand terwijl Gus ongestoord verder sprak – ‘en ik schrijf een goed einde.’”

Wat heb ik ontzettend genoten van dit geweldige boek! Het heeft alles wat je wil hebben in een goede roman en nog veel meer. Het boek behandeld diepgaande thema’s zoals ontrouw en dood en het verwerken daarvan. Daarnaast is het door de humoristische insteek een vrolijk boek en makkelijk leesbaar, je vliegt er echt doorheen en kunt het boek maar moeilijk wegleggen (en als je dit al doet blijft het verhaal steeds door je hoofd spelen). 

Stranddaggboek heeft een unieke verhaallijn waardoor de auteur je steeds blijft verrassen en je als lezer je volledige kan onderdompelen in het boek. De karakters zijn door Emily echt tot leven gewekt en ik zou een moord doen, nee niet letterlijk, om vrienden te kunnen zijn met January en Gus. En ook de rest van de karakters is genoeg aandacht aan besteed om ze echt te laten voelen voor de lezer.

Doordat January en Gus hele verschillende boeken schrijven krijg je een heel gevarieerd verhaal waarbij je op het ene moment op een romantisch uitje op de kermis bent en het andere moment bij een rouwende zus bent waarvan de tweelingzus dood is gegaan tijdens haar verblijf bij een levensgevaarlijke sekte. Dit maakt het verhaal onvoorspelbaar en voor iedere lezer leuk om te hebben gelezen.

Een eerste blik op het boek laat je misschien denken dat dit boek een echte chicklit is waarbij de hele wereld rozengeur en maneschijn is maar dit boek heeft zoveel meer dat ik je alleen maar kan aanraden om het zelf te lezen en je te laten verrassen door dit geweldige debuut van Emily Henry. 

Emily Henry schrijft verhalen over familie en liefde voor zowel tieners als volwassenen. Ze studeerde creatief schrijven aan het Hope college en het New York Center voor Kunst & Media Studies. Ze schreef eerder, niet vertaalde, young adults en Stranddagboek is haar romandebuut.

Geschreven bij Stranddagboek

Wie geregeld een bezoekje brengt aan Instagram en dan met name de Amerikaanse bookaccounts, kan het niet ontgaan zijn dat ‘Beach Read’ lovend is ontvangen in de Verenigde Staten. Ik was dan ook zeer verheugd toen ik hoorde dat dit boek in Nederland verscheen.
Mijn verwachting over ‘Stranddagboek’ was een luchtige chicklit over twee mensen die elkaar ontmoeten en de hele zomer samen op het strand doorbrengen. Maar daar kom ik op terug. ‘Stranddagboek’ is veel meer dan dat.

Waar gaat het verhaal over?

Toen January Andrews achtentwintig was, leidde zij volgens eigen zeggen het perfecte leven: perfecte ouders, perfecte vriend, perfect appartement en een perfecte baan als schrijfster van romantische verhalen. Maar nu is ze negenentwintig en is er van dat perfecte leventje niks meer over. Doodongelukkig, straatarm, bijna dakloos en heel erg single.

Het verhaal begint wanneer January aankomt bij het huisje aan het meer van haar inmiddels overleden vader. Ze heeft het geërfd en is van plan om er haar boek af te schrijven en het huis daarna te verkopen zodat ze weer wat geld heeft. Al snel maakt January op een onprettige manier kennis met haar chagrijnige buurman. Kort daarna komt January erachter dat haar buurman, 'de chagrijn' zoals ze die noemt, niemand minder is dan Augustus (Gus) Everett, haar rivaal op de universiteit en inmiddels ook een gevierd schrijver. Net als January heeft Gus een writersblock en net als January moet Gus binnenkort weer een boek publiceren. Het verschil tussen Gus en January is dat zij romantische verhalen schrijft met een goed einde en hij deprimerende literatuur. Omdat ze beiden denken dat ze in staat zijn om van hun gebruikelijke genre af te wijken, gaan ze een weddenschap aan: Gus schrijft een verhaal met een goed einde en January schrijft een literair meesterwerk. Wie het eerst zijn boek verkoopt, die wint.

Bijzonder aan 'Stranddagboek' is dat het verhaal zowel een roman als een feelgood is. Voor mij is het vooral een roman, omdat het verhaal veel meer is dan jongen ontmoet meisje en ze worden verliefd. Zowel January als Gus maken een zware tijd in hun leven door. De vader van January is een jaar geleden overleden en ze is erachter gekomen dat haar vader een groot geheim met zich meedroeg waar haar moeder niet over wil praten en dat ze alleen moet zien te verwerken. Gus heeft ook het nodige meegemaakt en heeft het daar moeilijk mee. Beetje bij beetje kom je er achter wat zich allemaal heeft afgespeeld en hoe Gus en January dit een plek gaan geven in hun levens. De thema's die aan de orde komen in dit boek zijn rouwverwerking, kanker, verboden liefdes, prestratiedruk. Zware thema’s, maar gelukkig is er ook ruimte voor de liefde.

Als lezer voel je de chemie tussen Gus en January. Ze trekken elkaar aan, maar stoten elkaar ook af. Een haat-liefde verhouding die is ontstaan toen ze samen studeerden aan de universiteit. Maar er valt geregeld wat te lachen, want zowel January als Gus beschikken over een flinke dosis humor en zelfspot.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van January. Wat Gus heeft meegemaakt en wat hij denkt en voelt maak je als lezer alleen op uit de gesprekken die January met hem voert. Is het personage Gus daardoor oppervlakkig? Nee, wat mij betreft niet. Via January krijg je voldoende informatie over Gus mee om een goed beeld van hem te krijgen.

Alhoewel mijn verwachtingen over dit boek niet zijn uitgekomen, heeft het verhaal wel indruk op mij gemaakt en heb ik het met veel plezier gelezen. Een absolute aanrader!

Deze recensie is eerder verschenen op Hebban.

Geschreven bij Stranddagboek

Dit boek pakt je meteen in. Je weet wel, het gevoel dat er een nieuwe wereld om je heen word geweven als een spinnenweb en je je niet zou kunnen bevrijden totdat je al8lez hebt gelezen.
Het verhaal gaat over January en Gus ze kennen elkaar van hun opleiding en zijn beide succesvolle schrijvers. Alleen wil het op dit moment niet lukken.... ze komen elkaar onverwachts weer tegen.

Geschreven bij Stranddagboek

Ik wilde even iets luchtigs tussendoor, zo luchtig was het niet. Het was fantastisch. Sluit mij helemaal aan bij de positieve reviews hieronder. Zo genoten en gelachen. Heerlijke humor in dit boek!

Geschreven bij Stranddagboek

Ik heb geen woorden voor hoe mooi dit boek is. De schrijfstijl, het verhaal, de personages. De prachtige kaft oogt als een vrolijk, romantisch zomerboek. In zekere zin is het dat ook, maar tegelijkertijd zit er zoveel diepgang in dit boek. Ik heb dit boek vorig jaar al gelezen, maar begin er dit jaar weer in. Denk oprecht dat dit één van mijn favoriete boeken ooit is.

Geschreven bij Stranddagboek

January verliest haar vader en ontdekt na zijn dood dat hij er een dubbelleven op na hield. Gefrustreerd trekt ze in zijn 2e huis wat ze geërfd heeft en ze wil gaan schrijven. Ze heeft tenslotte een deadline…..
Dat schrijven lukt niet, er is teveel chaos in haar hoofd. Dat is heel mooi te lezen in de teksten in het boek. Dan ontmoet ze Gus, een oude bekende en ze gaan samen apart van elkaar aan het werk. Ze schrijven elkaars boek. Deels noodgedwongen, deels omdat ze elkaar stiekum toch heel leuk vinden maar dat was niet de afspraak.
De een gelooft in de liefde, de ander niet.
De concurrentie tussen de twee auteurs spat van de bladzijdes af en laat de lezer genieten van een afstandje.
Ik vond het een meer dan romantisch boek om te lezen en heb ervan genoten. Het was niet de feelgood roman die ik verwachte, er kwamen tussen de regels door vele gedachten en gebeurtenissen aan bod. Verwachtingen werden bijgesteld en een heerlijke leeservaring was een feit.