Taxipraat De spannendste belevenissen van onze taxichauffeurs

Bij het zien van de schitterende cover van Taxipraat van Veerle Maebe krijg je meteen een idee waar het boek over zal gaan. De titel maakt nieuwsgierig, maar ook hier krijg je al een vermoeden waar het boek over zal gaan.

In Taxipraat van Veerle Maebe vertellen veertien taxichauffeurs over de leuke en minder leuke kanten van hun werk, over wat ze allemaal hebben meegemaakt, hoe een goede taxichauffeur moet zijn en hoe ze reageren in bepaalde situaties. Na het lezen van dit boek kan je alleen maar je petje afnemen voor de taxichauffeurs en besef je dat het beroep van taxichauffeur zwaar onderschat wordt. Hoe vervelend het ook is om te zeggen, maar dit beroep lijkt toch echt, zeker voor de nachttaxichauffeurs, een mannenberoep te zijn of je moet als vrouw op zijn minst aan boksen doen, want het is zeker geen beroep dat zonder gevaar is, het is echt een beroep waar je je mannetje moet kunnen staan als het nodig is. Dat laten de verhalen stuk voor stuk wel zien.

Het is aan te raden om een doos tissues bij de hand te hebben, want soms is het heel erg emotioneel zoals bijvoorbeeld het verhaal van een taxichauffeur die eens met een moeder, haar dochter en haar huisdier naar de dierenarts ging en de dag erna nog even naar die mensen is gegaan met een bijzonder cadeau voor het meisje. Aan de verhalen merk je dat de taxichauffeurs hart voor hun werk hebben, je voelt hun enthousiasme, maar ook de angst op de momenten dat ze een nare ervaring hebben meegemaakt en de boosheid bij wanbetalers en waarom sommige besloten hebben om bepaalde diensten niet meer te draaien. Ondanks dat ze de liefde voor het taxivak gemeen hebben, zijn er ook duidelijk verschillen onder hen, hebben ze allemaal zo hun eigen regels zoals bijvoorbeeld of ze huisdieren meenemen, wie ze wel of niet meenemen zoals bijvoorbeeld geen dronkaards en welke extra service ze soms verlenen zoals bijvoorbeeld op de koffie gaan bij een vaste klant omdat die eenzaam is. Ook geven ze hun mening over de taxidienst Uber, wat ze daarvan vinden en hoe ze de toekomst zien.

De verhalen laten zien dat het niet altijd aan de mensen te zien is hoe ze werkelijk zijn, dat de man in nette pak een crimineel kan zijn en de man die er zo angstaanjagend uitziet een zacht karakter blijkt te hebben. De verhalen laten ook zien dat vrouwen soms net zo erg, zo niet erger dan mannen kunnen zijn, zeker als er drank in het spel is en dat de chauffeurs vaak meer talen spreken dan de passagiers soms denken zoals bijvoorbeeld het verhaal van twee vrouwen die in een andere taal vertellen hoe ze over de chauffeur denken en hoe de chauffeur erop reageert. Geregeld moet je lachen om bepaalde verhalen zoals bijvoorbeeld de tip die een zoon van zijn vader kreeg als hij een bekende in de hoerenbuurt ziet, wat hij dan moet doen. Het zijn leuke en minder leuke belevenissen van de taxichauffeurs.

In dit boek zijn het de verhalen van Belgische taxichauffeurs, maar waarschijnlijk zullen veel verhalen deels herkenbaar kunnen zijn voor elke taxichauffeur in welk land dan ook, zeker wat betreft wanbetalers, maar ook de verschillen van karakters van mensen en de bijzondere verzoeken die de taxichauffeurs soms krijgen. Ondanks dat de verhalen in het Vlaams zijn geschreven is het voor de Nederlanders heel goed leesbaar.

Kortom; Taxipraat van Veerle Maebe laat de leuke en minder leuke kanten van het taxivak zien. Je voelt de liefde voor het vak bij de veertien taxichauffeurs, het zijn verhalen uit het leven. Het is een boek dat iedereen zou moeten lezen zodat ze beseffen dat taxichauffeur zijn meer inhoudt dan iemand van A naar B te brengen. De verhalen zijn los te lezen, je kan dus zelf bepalen met welk verhaal je begint, welk verhaal je daarna leest en met welk verhaal je eindigt.