The Guns at Last Light: The War in Western Europe, 1944-1945 The War in Western Europe, 1944-1945

Geschreven bij Guns at Last Light

Als er zes sterren bestonden . . . Geweldig geschreven en gedocumenteerd boek. Strak vasthoudend aan de grote lijn, maar gelardeerd met zeer veel kleinere interessante feiten en anecdotes, vertelt Atkinson het verhaal van D-Day tot VE day. Magistraal boek, ook al omdat het ruim aandacht besteed aan de menselijke verhoudingen tussen de grote generaals van deze oorlog, Eisenhower, Patton, Bradley en natuurlijk Montgomery. Ruim zeshonderd bladzijdes die geen moment teveel zijn.

Geschreven bij The Guns at Last Light

De auteur beschrijft de strijd in West-Europa van 6 juni 1944 tot 7 mei 1945: van de invasie in Normandië tot de capitulatie van de Duitse strijdkrachten in Reims. Het is een uitstekend en vlot geschreven boek, dat over de Britse operatie Market Garden een aantal onjuistheden bevat.

Eisenhower en Montgomery ontmoetten elkaar 10 september 1944 bij Brussel. Montgomery verdedigde de strategie van een smal front en de aanvalsrichting om de Siegfriedlinie heen naar het Ruhrgebied en Berlijn. Eisenhower hield vast aan de strategie van een breed front van de Noordzee tot de Zwitserse grens. Hij achtte enige vertraging van de vereiste snelle opening van de haven van Antwerpen acceptabel. Het strategische doel van operatie Market Garden is vestiging van een bruggenhoofd tussen de Neder-Rijn en het IJsselmeer. Tactische doelen zijn de afsluiting van de Duitse troepen en hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland. De auteur besteedt uitgebreid aandacht aan de opmars van de zeven geallieerde legers. Hun taak was door de Westwall te komen en over de Rijn bruggenhoofden te vestigen.

De Amerikaan is kritisch over Montgomery en de traagheid van Britse grondtroepen. Hij vindt dat operatie Market Garden al 17 september is verloren, omdat de bruggen bij Arnhem en Nijmegen niet tijdig veroverd waren.

Onjuist is het gebruik van Holland voor Nederland. Gebruikte mythen zijn de keuze van Montgomery voor het vestigen van een bruggenhoofd over de Neder-Rijn na het beschieten door V2-raketten van Londen uit westen van Nederland (Montgomery had al voor die richting gekozen met operatie Comet en uit vrees voor luchtafweergeschut bij Wesel); Arnhem als einddoel; de Corridor of het luchtlandingstapijt laten lopen tot Arnhem in plaats van tot de Waal; Arnhem en de Rijnbrug waren het einddoel van de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie (nee; dat was de vestiging van een bruggenhoofd aan weerszijden van de Neder-Rijn met inbegrip van ten minste een van de drie oeververbindingen); opmars van de Britse troepen naar de brug (alleen 2de bataljon van Frost); het ontstekingsmechanisme voor het opblazen van de Waalbrug bevond zich in het postkantoor in Nijmegen (aan de noordkant van de Waal); dertien boten keerden terug na de eerste golf van de Waaloversteek (tien); de Irish Guards bereikten 21 september Elst (gestopt ten zuiden van Elst); de evacuatie van de Britten was in de nacht van 25 naar 26 september uit Arnhem (uit Oosterbeek); operatie Market Garden duurde van 17 tot 25 september 1994 (tot 21 september).

Aandacht is besteed aan de strijd om Aken; de eis van Eisenhower aan Montgomery half oktober absolute prioriteit te geven aan zuivering van de Schelde; Eisenhowers strategie voor drie legergroepen en zeven legers; de conferentie van Maastricht op 7 december over operatie Veritable; het Ardennenoffensief, het Rijnlandoffensief en de geallieerde opmars Duitsland in.

De auteur besluit zijn tekst met de beschrijving van twee capitulaties van Duitse troepen. De eerste is de capitulatie van 4 mei 1945 op de Lüneburger Heide. Montgomery eiste de formele capitulatie van alle Duitse troepen die tegenover zijn legergroep stonden, dus de Duitse troepen in Nederland, Noordwest-Duitsland, Helgoland, Sleeswijk-Holstein en Denemarken. De Duitse delegatie tekende 4 mei om 18.30 uur het Instrument of Surrender. De capitulatie trad de volgende morgen om 08.00 uur in werking, ook in Nederland. Generaal Jodl tekende 7 mei om 02.41 uur in Straatsburg de onvoorwaardelijke capitulatie van alle Duitse strijdkrachten. Deze capitulatie trad 8 mei om 23.01 uur in werking. De Tweede Wereldoorlog in Europa was voorbij. Stalin verlangde wel een ratificatie van deze overgave in Reims in Berlijn tegenover het Rode leger. Dat gebeurde 8 mei in Berlijn-Karlshorst. Atkinson rept niet over de geschiedvervalsing van een capitulatie in Wageningen.
Het boek bevat illustraties, notenapparaat, lijst van afkortingen, bronnen en literatuur en een index.

Geschreven bij The Guns at Last Light

Net als de vorige 2 delen van zijn Liberation Trilogy biedt Atkinson een uitstekend leesbaar overzicht van een periode in de 2e wereldoorlog in Europa. Het boek biedt zowel de grote lijnen als ook een scala aan details, waarbij er ook steeds oog is voor de ervaringen van individuele betrokkenen, of dat nu generaals of GIs zijn.
Enig nadeel was de soms nodeloos ingewikkelde woordkeus - het is echter maar een klein smetje op een verder formidabele serie!
Voor wie een lekker leesbaar en zeer informatief over het tweede deel van WO II in Noord-Afrika en Europa (1942-1945), is dit een prima serie, dat ik zeker kan aanraden!

Geschreven bij Guns at Last Light

Het boek is goed geschreven

Geschreven bij Guns at Last Light

prima gedetailleerde beschrijving van de gebeurtenissen.

Geschreven bij Guns at Last Light

Als pluspunt zou ik zeggen: compleet.

Geschreven bij Guns at Last Light

Als pluspunt zou ik zeggen: compleet.