The Inner Circle Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij The Inner Circle

Hoewel biografisch laat T.C. Boyle er geen misverstand over bestaan in de author’s note voorafgaand aan de roman The Inner Circle (De Ingewijden) dat het hier fictie betreft en dat alle personages behalve Alfred en Clara verzonnen zijn. Maar ook het personage Alfred Kinsey is niet statisch en wordt vakkundig Boyleaans bewerkt.
De roman begint in 1956. Kinsey is overleden en John Milk, de eigenlijke hoofdpersoon van de roman, kijkt terug op zijn collegejaren waarin hij in 1939 Kinsey leerde kennen. Kinsey begon toen met zijn ‘huwelijkscursus’.
John Milk krijgt van Kinsey een baan in zijn laboratorium en wordt uiteindelijk door Kinsey gerekruteerd als interviewer voor het grote project dat Kinsey voor ogen staat.

Het knappe van Boyle vind ik dat hij in de roman het karakter van de onschuldige, onervaren John Milk (what’s in a name) geloofwaardig laat ontwikkelen van onwennige, maar devote student tot een kritische volgeling en toch ook teleurgestelde vriend van Kinsey. Want wat Kinsey verstaat onder een natuurlijke biologische orde van lust als drijfveer, is toch vooral een masculien-patriarchaal feest voor dominante mannetjesdieren en groepsdruk in een familieopstelling met Kinsney als het Alfa-mannetje.

John Milk gelooft oprecht in de toegevoegde waarde van Kinsey’s onderzoek voor het levensgeluk van vrouwen en mannen in het Verenigde Staten van net na de Tweede Wereldoorlog. De vrouwen werden bedankt voor hun werk in de fabrieken en moesten plaats maken voor de teruggekeerde mannen van het front. Preutsheid lijkt een adequaat middel om de zojuist gewonnen vrijheid van de vrouwen terug te brengen tot controleerbare proporties in het huishouden. Vrouwen horen thuis.

Hoewel ingewijd in de liefde door zowel Clara als Alfred koestert ook John Milk de droom van een eigen gezin. Met de mooie Iris. Als Kinsey even moet slikken wanneer Clara en John met elkaar naar bed willen, kan later ook John niet weigeren als bij een keldersessie bij Kinsey thuis, Kinsey Iris vraagt om seks met hem te hebben. Iris (let weer op de naam) weigert. Zij ‘doorziet’ Kinsey; zij heeft zijn manipulatieve gunsten die uiteindelijk steeds vragen om tegenoffers door.

In diverse interviews zegt Boyle dat zijn centrale thema’s zijn: “wij mensen zijn een van de vele diersoorten op deze planeet. Hoe gaan we daarmee om? Waarom zijn we hier en wat maken we ervan? Hoe leven we met en van de natuur? Hoe verprutsen we dat? Het vallen en opstaan van de mens.”

Ik vind het een verdienste van Boyle hoe hij heel langzaam maar zeker in The Inner Circle net als in zijn roman Drop City een onbehaaglijk gevoel oproept dat wordt veroorzaakt door het besef van toenemend sektarisch gedrag. Niet alleen van Kinsey, maar ook van John. En hoe Iris zich probeert te verzetten en daarmee wordt neergezet als een shirker: ze wil wel de lusten, maar niet de lasten. Uiteindelijk is het toch ook in The Inner Circle een liefdesverhaal: over John en Iris, maar ook over de diepe genegenheid van John voor Kinsey.