The Secret Magdalene

Geschreven bij The Secret Magdalene

Mariamne en Salome groeien op in een joodse familie. Vrouwen tellen niet mee. Mariamne ‘spreekt’. Zij en Salome zullen later, als jongens verkleed, naar Alexandrië in Egypte gaan om te studeren. Mariamne wordt ‘John the Less’. Salome ‘Simon Magus’.
Ze studeren zeven jaar. Ze leren ‘dat ze eigen gedachten kunnen hebben.’ Mariamne leert van Seth dat ze moet luisteren naar de stem in haar binnenste. Know yourself en you know the All. Hij noemt haar in Alexandrië ook voor het eerst Mariamne of Magdal-eder.
Ze keren – als jongens – na hun studie weer terug naar Galilea. Salome ‘valt’ op Johannes de Doper Mariamne voelt zich vanaf het begin aangetrokken tot Yeshu. Als ze Yeshu en zijn tweelingbroer Jude voor het eerst ontmoet lijken ze op thunderheads, seem like black clouds charged with lightning. Ze worden aan elkaar voorgesteld. I see that the One has finally come. Ki Longfellow beschrijft ongelooflijk prachtig welke tederheid Yeshu heel langzamerhand begint te uiten tegenover John the Less. He touches my forehead with the tip of one finger, and it is as if a mother has come to sing me to sleep. He traces the tear that rolls down my check, and it is as if a father has encircled me with his protective arm.

Gelukkig is het geen boek dat zwemelt van heiligheid. Het is een prachtig aards boek. Het gaat ook over wit linnen en ruwe stoffen, over rode baarden en over Eio, de ezel. Ik kan blijven citeren over de verwikkelingen tussen John the Less en Yeshu. John rent op een gegeven moment van ellende hard weg, vlucht. Dan, op bladzijde 169: Then I will tell you a further thing, I have sat all night to know that you do not harm yourself, and now that I am assured you will not, I must leave you.
Yeshu zal de woestijn in trekken. Later, op bladzijde 179, zal Yeshu haar vertellen over zijn verblijf in de woestijn en dan He touches the back of my hand with the tip of his forefinger.

Het spel John/Mariamne/androgyn wezen wordt schitterend beschreven op bladzijde 231.
Op bladzijde 245 hoort Yeshu per ongeluk dat John Mariamne is. Zij vlucht hard weg, naar Tata. Ze gaat vrouwenkleren dragen. Gesluierd en wel sluipt ze onder het gehoor van Yeshu. And the feeling comes that Yeshu sees me, that he has his eyes on me, that through he speaks out over all these thousands, yet he knows one among so many is John the Less, who is who she is, and knows too that John the Less is leaving. Ach. Dit boek is zowel wijsheidsboek als liefdesboek. Op bladzijde 336 verklaart Yeshu nog eens zijn uitdrukkelijke liefde aan haar. Lees het boek er op na.

Op het laatst gaan ze op weg naar Jerusalem, daar waar het lot van Yeshu zich zal voltrekken. Mariamne is dichtbij hem. Ze wil soms ‘terug’ in plaats van verdergaan op de onontkoombare weg. Ze komen aan in de stad. Mariamne en de haren logeren in het huis van haar vader. Yeshu houdt een lezing in de tempel: The Kingdom of Heaven is within you. Mariamne neemt Yeshu mee naar de tuin van haar familie, de hof van Gethsemané. Ze zitten onder de oude appelboom. Mariamne voelt ‘haar eigen stem in zich opkomen’ en met die eigen stem verklaart ze hem haar liefde en andersom.
De volgende dag is de maaltijd met de discipelen. In de avond gaat Yeshu met de zijnen naar de hof van Gethsemané. De discipelen wachten, John gaat mee. Yeshu is een tijdje echt wanhopig, Magdalene (John) is hiervan getuige. Maar dan lacht hij en weet ze dat hij weet en niet meer bang is.
Alles gaat, zoals ze het ‘rollenspel’ gepland hebben. Yeshu hangt aan het kruis. Voordat het middernacht is – en sabbath -, wordt het lichaam van het kruis gehaald. Vanzelf is Yeshu met kruiden behandeld. Hij lijkt dood, maar leeft nog als hij van het kruis wordt gehaald en ‘in het graf in de hof van Gethsemanë wordt gelegd’ maar niet heus. Hij wordt naar het huis van Mariamne’s vader gebracht. Helaas, de stootwond (om te zien of hij wel echt dood was) kost hem uiteindelijk nog het leven.