Until Grass

Theo Sieben maakt een album dat afwijkt van de tegenwoordige standaard. In plaats van de veelal gladde hedendaagse producties, klinkt Until Grass verzorgd, maar wel grillig. Neem bijvoorbeeld de opvallend aanwezige slidegeluiden tijdens opener 'A Roadsong' of de bijgeluiden aan het einde van de titeltrack. Het geeft het album een bepaalde onvoorspelbaarheid. Dat grillige, in combinatie met de verhalende teksten, maakt van Until Grass een bijzonder album dat flink wat luisterbeurten verdient. Wachten op betere tijden, zoals de titel zegt, hoeft wat dat betreft niet meer. Met Until Grass zijn de betere tijden zojuist aangebroken.

Al bij het eerste nummer worden we gegrepen door de schoonheid en puurheid van de nummers. Hier bewijst Sieben dat deze muziek niet enkel vanuit de Verenigde Staten moet komen, maar dat de muziek ook gewoon bij ons gemaakt kan worden. Sieben klinkt enorm breekbaar, maar zorgt toch voor een speciaal gevoel als we het nummer beluisteren. Hij word hier fantastisch bijgestaan door zijn vriendin Judith Kolen die de fiddlegitaar bespeeld en het nummer een extra dimensie geeft. Tekstueel bezorgt Sieben ons hier ook weer kippenvel, door enorm sterk over te komen. Hij komt sterk over door de fantastische stukken die er in de teksten verwerkt zitten. Het is gewoonweg fantastisch om uit de mond van een Nederlander de fantastische woorden Someone To Love te horen. Until Grass is nog zo een fantastisch nummer dat mede versterkt wordt door de trombone van Daniel Follmann. Het lijkt wel of we door een stad ronddwalen en we bij elk akkoord weer wat meer verloren lopen doorheen de fantastische klanken die naast ons schitteren en uit het album tevoorschijn komen. Weer een complimentje voor Judith Kolen door de fantastische backings die ze hier verspreid. Het album klinkt enorm puur en straalt langs de ene kant breekbaarheid uit, maar langs de andere kant straalt het ook wel kracht uit. In Great word nog eens alles bovengehaald en is het vooral die fantastische gitaar die ons op wolken doet lopen, het nummer dat mooi verderloopt en ondertussen genieten wij enorm. Voor dit soort artiesten vinden we het erg dat ze niet over de grens geraken en hun muziek meestal niet echt in België verspreid krijgen, terwijl ze even goed onze artiesten kunnen evenaren of zelfs overtreffen. Sunny Satellite is ook weer een sterk en mooi nummer, maar het word nog allemaal overtroffen in Gloria dat gewoonweg een streling voor het oor is. De fantastische woorden I’m Into Your Blues and I Love You worden hier op een waanzinnige manier uitgekraamd. Bij elk nummer dat nog komt worden we telkens weer gegrepen door de schoonheid, maar er zit ook een schitterende variëteit in het album. Maar dat is ook wel wat logisch als hij het heeft gemaakt tijdens een periode van tien jaar. Maar voor ons is dit een van de beste ontdekkingen uit Nederland tot nu toe!