Utopia Avenue Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app.

Geschreven bij Utopia Avenue

Weer een fantastische Mitchell. Alleen schandalig dat zo n mooi boek zo ontsierd wordt door zoveel fouten. Om de zoveel bladzijden een ontbrekend of verkeerd woord. Uitgever moet zich schamen.

Geschreven bij Utopia Avenue

Mitchell is een van de groten der aarde en dan is het een schande dat hem deze vertalers wordt aangedaan. Woorden/zinnen als 'knaap', 'onkies', 'hun de gek aansteken'. Rechtstreeks uit de jaren 30 van de vorige eeuw. Doodzonde. De vertalers verdienen op zijn minst een forse boete, maar het blijft vooral treurig, voor Mitchell en voor ons als lezers.

Geschreven bij Utopia Avenue

Wat een boek! Wat een auteur! David Mitchell zet een schitterend tijdsbeeld neer van de sixties. Londen als draaischijf van de popscene. Allen passeren ze de revue in een verhaal dat je nooit loslaat. Het leven van een popgroep met hun drama's, hun successen en hun liefdes. Je blijft lezen steeds trager en trager omdat je schrik hebt dat het boek na 650 blz een einde krijgt. Ik wil gewoon alles van die auteur lezen. Dit is een fantastisch boek niet alleen voor hen die deze tijd van dichtbij hebben beleefd.

Geschreven bij Utopia Avenue

Ik ben een groot Mitchell fan. Van de 7 vorige boeken vond ik er meerdere van een ongekend hoog niveau. Ik heb lang gewacht om dit boek te kopen omdat de popscene van de jaren zestig mij een moeilijk onderwerp leek om een boeiende roman over te schrijven. Wat ik vreesde wordt inderdaad bewaarheid. Geen cliche wordt geschuwd en het enige interessante is de invoering van een klopgeest uit een eerder geweldig boek van Mitchell. Het meest ergerlijk vond ik de eindeloze opsomming van beroemde personen die steeds even toevallig in het boek optreden.
Hopelijk is dit niet de voorbode van het niveau wat Mitchell ons in zijn verdere carriere gaat voorzetten. Zo een slecht boek wijst mijns inziens op een writers block. De ideeen zijn op en de cliches stapelen zich op.

Geschreven bij Utopia Avenue

Utopia Avenue is hartstikke fictie, maar het verhaal voelt voor mij, als bloemenkind van de jaren zestig behoorlijk geloofwaardig. De bekende namen en liedjes helpen natuurlijk mee, ik kan ze nog steeds meezingen. De ontmoeting die de bandleden hebben, met echt bestaande popfiguren voeren je moeiteloos mee naar de Londense muziekscene van de jaren zestig. Maar het boek gaat niet alleen over de band. Op de achtergrond spelen ook ingrijpende veranderingen, conflicten en vooruitgang mee. Denk aan Vietnam, revolutie, hippies, en seks, drugs en rock & roll. Het waren niet voor niets de roerige tijden, en Mitchell weet de tijdgeest goed over te brengen.
♥
De lezer wordt vanaf het begin – na een moeizame start met een paar mislukte optredens, wat komisch genoeg tegenovergesteld lijkt aan iemands notie van utopie – meegesleept door halflege theaters, langs een bruine Theems, chaotische pubs, door volle winkelstraten, waar een bloemenverkoper chagrijnig in een rolstoel zit. Toch spat de vrolijke energie van de bladzijden. Telefooncellen zijn bezaaid met op plakband geplakte beloftes, stukjes papier met de namen en telefoonnummers van meisjes.
♥
In de krappe twee jaar van optredens zijn alle clichés aanwezig. Dood, bondage-seks, chantage, overspel, plagiaat, je kunt het zo gek niet bedenken. De band beleeft meer drama in een jaar dan welke andere band dan ook in hun hele carrière. Elk lid ervaart de onoplosbare spanningen en keerzijde van het grote succes. De impuls om eigen muziek te maken is onverklaarbaar, onweerstaanbaar en constant, maar eist zijn tol.
♥
Mitchell straft Utopia Avenue niet voor hun verlangen naar licht en bewondering, maar houdt ze een spiegel voor. Jasper de Zoet, zegt niet voor niets dat applaus het puurste drug is.

Geschreven bij Utopia Avenue

David Mitchell draaft door de jaren heen wel wat door met zijn reïncarnatie verhalen, en sommige grote popartiesten worden er nogal met de jaren bij gesleept. Maar het leest goed en verhaal bijna griezelig

Geschreven bij Utopia Avenue

Het boek speelt in de swingin' 60s. Vlot geschreven in de stijl van de 60s.

Geschreven bij Utopia Avenue

Mooi tijdsbeeld

Geschreven bij Utopia Avenue

Vlot verteld, beetje voorspelbaar. Minder virtuoos dan andere titels van Mitchell

Geschreven bij Utopia Avenue

leest als een trein, en is enigszins een heel realistisch tijdsbeeld en anderzijds soms lichtjes surreëel.