Veerle

Bij het zien van de mooie cover van Veerle van Tom Smeulders krijg je geen beeld van waar het boek over zal gaan. De titel doet enkel vermoeden dat het over een vrouw gaat. Je wilt er meer over weten, weten wie die vrouw is, wat haar achtergrond is en waarom er een verhaal is geschreven over haar.
Veerle van Tom Smeulders is op een verhalen vertellende manier geschreven. Het is net of de auteur het verhaal, dat hij heeft geschreven, aan je voorleest. Soms wordt hij onderbroken door dialogen tussen een paar personen en laat ze dan even aan het woord, om vervolgens het verhaal weer verder te vertellen. Over het algemeen leest het verhaal vlot weg, je blijft doorlezen omdat je wilt weten welke keuzes Veerle gaat maken en hoe het verder met haar gaat. Het is fijn dat de auteur de noten onderaan de bladzijdes heeft geplaatst zodat je niet in het boek hoeft te zoeken naar de noten. Daardoor is het ook niet storend dat de auteur Spaanse woorden en zinnen in het verhaal heeft verwerkt, omdat je de Nederlandse vertaling onderaan de pagina's kan lezen. Je leert daardoor ook een paar woorden Spaans, maar ook waar bepaalde uitdrukkingen zoals 'niet op te groeien voor galg en rad' vandaan komen. De belangrijkste personen zijn zo beschreven, dat je ze in het begin leert kennen, maar meestal niet alles van de personen meteen leest, pas later in het verhaal komt het hele verhaal, hun hele achtergrond naar boven. Iedereen blijkt dan zo zijn eigen verhaal te hebben en zo zijn eigen redenen te hebben om naar Barcelona te gaan.
Je kan merken dat de auteur heel veel onderzoek heeft gedaan naar de Spaanse burgeroorlog, waardoor het verhaal van begin tot eind over het algemeen geloofwaardig is en je meer komt te weten over die verschrikkelijke oorlog, waar meer gebeurd is, dan algemeen bekend is zoals bijvoorbeeld een plaats waar men eerst op bezoek ging, met de mensen op de foto ging, om het vervolgens plat te bombarderen. Helaas is er wel een stukje over een ontmoeting dat erg ongeloofwaardig overkomt, te toevallig klinkt, maar voor de rest is het verhaal geloofwaardig geschreven. Doordat het verhaal zo beeldend is geschreven, is het niet aan te raden om dit boek tijdens het eten te lezen of voor het slapen gaan, want er zitten stukjes in zoals de beschrijving van oorlogswonden, die niet prettig overkomen. Je voelt haast de pijn van de slachtoffers. Tevens is het aan te raden om een doos met tissues bij de hand te houden, want er komen ook een aantal emotionele momenten in voor zoals bijvoorbeeld een bijzonder verhaal van een vrouw die op sterven ligt. Ook moet je soms lachen om bepaalde stukjes zoals bijvoorbeeld de reactie van een patient terwijl een arts op zijn buik klopt.
Veerle van Tom Smeulders is een verhaal waar sommigen zich (deels) in kunnen herkennen zoals bijvoorbeeld als jong meisje verliefd zijn op een oudere man en dan samen weglopen van huis om elders te gaan leven. In dit geval wordt de hoofdpersoon op het station achtergelaten en gaat ze, met hulp van goede vrienden, een onbekend en onzekere toekomst in Barcelona tegemoet. Een toekomst waarin ze, zonder dat ze het wist, al in Nederland mee bezig was. Een toekomst waarin ze veel mee gaat maken met diverse personen. Een toekomst waarin ze niemand kan en mag vertrouwen. Ze blijkt bijzonder goed te zijn in de werkzaamheden die ze doet en ze ontdekt ondertussen wat haar echte roeping is en laat zich daar niet zo makkelijk vanaf halen ook al valt het door de Spaanse burgeroorlog niet altijd mee. Je ziet de hoofdpersoon dan ook van een jonge, onzekere vrouw, groeien naar een vrouw die weet wat ze wil, die weet wie ze is en hoe ze zich echt voelt.