Verlangen en nog meer zondagverhalen

Schandalig en andere zondagverhalen' heeft mij al zoveel plezier gebracht. En dan ligt er nu 'Verlangen en nog meer zondagverhalen' op mijn nachtkastje. Het is wederom een verrukkelijke bundeling van vrolijke, spannende, ondeugende en ontroerende verhalen die eerder elke zondag op de website en de facebookpagina van Marceline de Waard zijn verschenen. En nu allemaal bij elkaar! Ik was al onder de indruk van 'Schandalig', met 'Verlangen' heeft Marceline zich overtroffen! Ongelofelijk hoe ze het ene onderwerp met het andere weet af te wisselen en telkens is die twist, die rake zin die je ontroert, de situatie waar je om moet lachen, de herkenbaarheid van de dingen die nou eenmaal gebeuren in het leven. Marceline blijft boeien en heeft duidelijk haar vorm gevonden. En ik ben fan geworden van haar oorspronkelijk en lichte stijl van schrijven, waarbij haar sterke vooral zijn: meeslepend en herkenbaar, personages waar je je mee kunt verbinden, prachtige beschrijvingen van sfeer en omgeving. Gewoon heerlijk om je even in te verliezen, vooral in deze bizarre tijd!

Auteur Marceline de Waard verrast haar volgers op social media elke zondagmoren met een heerlijk verhaal. Door het enthousiasme van die volgers en het feit dat zij nog altijd in aantal toenemen, bracht De Waard deze verhalen bijeen in Verlangen. Het resultaat? Een verrukkelijke bundel waarnaar je als lezer blijft grijpen.

Een grote varieteit aan verhalen bevat deze bundel. Van vrolijkheid, naar ontroering en van spanning naar ontspanning. Verlangen heeft het allemaal in zich. Een keur ook aan onderwerpen; veelal zeer herkenbaar.

“Flarden van de boekenclubbijeenkomst eerder deze week schieten door haar hoofd. Verbijsterd hoorde ze aan wat de andere vrouwen allemaal uitspookten om de seks spannender te maken. Ze bedacht nog hoe blij ze was dat zij en Flip gewoon van elkaar konden genieten.”

Dat De Waard kan schrijven, bewees zij reeds met haar eerdere boeken en haar fans zullen deze bundeling van zondagmorgen verhalen dan ook ongetwijfeld met enthousiasme begroeten. De fijne, toegankelijke schrijfstijl, die De Waard zo kenmerkend is, vinden zij terug in al deze verhalen. Verhalen waarin zij telkens een verrassing te bieden heeft.

“Mijn ogen volgen haar blik naar mijn lief aan de bar. Hij zegt iets tegen de vrouw naast hem. Koket houdt ze haar hoofd schuin en als een poes die zich iets toe-eigent, omvat ze zijn arm.”

Het kort verhaal is voor veel romanauteurs een uitdaging aangezien het slechts een beperkte ruimte biedt. Toch ziet De Waard kans al haar verhalen een kop, staart en middenstuk te geven en dat is zeker niet elke auteur gegeven.

Kortom, deze fijne bundel is een ware aanrader!

De auteur
Sinds 2017 maakt Marceline de Waard (1964) haar kinderdroom waar: schrijver zijn. Maart 2020 verscheen haar debuutroman ‘Thuisreis’ en iedere zondag verschijnt een nieuw kort verhaal. In deze bundel zijn vijftig van deze verhalen bijeengebracht. Eerder verscheen van haar de bundel ‘Schandalig en andere zondagverhalen’.

Uitvoering
Uitgever: Ambilicious LLP
ISBN: 9789493210509
Paperback, 275 pagina’s

Door een winactie van de lezersgroep Samenlezenisleuker kreeg ik dit boek in handen.
De cover geeft een goed beeld van de inhoud: van warm en sfeervol tot mysterieus, koud en onheilspellend.
Het boek laat je rustig dobberen in een rimpelloze zee van zoete geuren, dromerige vergezichten en romantische tafereeltjes, om dan plotseling omlaag te duiken naar diepe emoties van angst, verontwaardiging en verdriet.
Marceline weet je mee te nemen in de sfeer van het verhaal, alsof je erbij bent. Je voelt de diepe emoties en kunt je verplaatsen in de hoofdpersonen door de knap ingevlochten karakterbeschrijvingen. Als er een streekgerecht wordt opgediend, is het of je zelf aan tafel zit.
De smaken van de verhalen zijn zoet, zuur, zout en helaas ook bitter. Soms zelfs ijzingwekkend.
Het avontuur in een tbs-kliniek is zo’n verhaal, wat thrillerliefhebbers op het puntje van de stoel zal doen zitten, maar mij huiverend verder doet bladeren, om gauw weer die enge beelden te laten verwaaien.
Marceline kan je laten wegdromen, maar gaat de realiteit niet uit de weg. Het vlees is soms heerlijk mals, soms met een vet randje, maar soms ook rauw.
Het boek begint met een feuilleton, waarin drie personages elkaar steunen in heimwee en intens verdriet en samen een geheim delen. Het vervolg hiervan zien we In de laatste drie hoofdstukken, wat het boek een mooie afronding geeft. Ik moest wel af en toe terugbladeren, want na de vele andere verhalen, is het even schakelen, maar het verhaal is het waard om je er extra in te verdiepen. De feuilleton staat bol van spiritualiteit, wat bij de ruige Ierse kusten bijna natuurlijk lijkt.
Net als in haar boek “Thuisreis” heeft Marceline zich ook nu weer volop laten inspireren door het romantische en authentieke Ierland.