We moeten het even over Kevin hebben

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

Het is een dik en somber boek. Dat kan ook niet anders, als het gaat over een kind dat op zijn vijftiende de school overhoop schiet. En dat zal je kind maar wezen....Zijn moeder schrijft brieven aan haar man - dat is een van de elementen die spanning geven: waar is die man dan toch? zijn ze gescheiden? vraag je je af - om erachter te komen hoe het heeft kunnen gebeurren. De lezer krijgt een zeer gedetailleerd inkijkje in een huwelijk en in een gezin. Omdat Eva, de moeder dus, heel kritisch is en zichzelf niet spaart, leef je heel intens mee met bij voorbeeld de worsteling van haar en haar man met de vraag of ze aan kinderen zullen beginnen. En met de vraag wat liefde eigenlijk is. Ze is moedig, die Eva. En uiteindelijk liefdevol zonder sentimentaliteit. Prachtig boek.

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

Wat een bijzonder boek... ik had een beetje moeite met "inkomen" van dit geweldige boek omdat het allemaal brieven zijn van een vrouw aan haar man. Maar toen ik er eenmaal in zat kon ik het echt niet meer weg leggen... was er heel erg van onder de indruk, prachtig geschreven en geweldig om te lezen!!!

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

Een boeiend verhaal over hoe iemand ertoe komt mensen in zijn omgeving zonder meer af te schieten. Is dit een aangeboren of een aangeleerde afwijking? Beide opties worden uitgebreid onder de loep genomen en beschreven. En beide zouden mogelijk kunnen zijn.
Het begin van het boek is even door worstelen, maar dat heeft deze schrijfster vaker. Het doorlezen wordt zeker beloond.

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

Begin wat langdradig,en na een pagina of 80-90 wordt t wat beter om door te komen.
Indrukwekkend boek,wat je bijna niet naast je neer kunt leggen..

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

Vier in plaats van vijf sterren, omdat dit uitermate boeiende boek een veel te lange aanloop heeft. Pas vanaf bladzijde 70 begint het over Kevin te gaan, maar pas vanaf bladzijde 100 begon ik echt met plezier en interesse te lezen. De van oorsprong Armeense Eva heeft een fijn huwelijk met een Amerikaan en hoeft niet zo nodig moeder te worden. Haar man Franklin wil wel graag een kind en Eva wil hem uiteindelijk het vaderschap niet onthouden. Direct vanaf de geboorte van Kevin voelt Eva zich door haar zoon afgewezen en op haar beurt, bouwt zij geen band met hem op. Franklin echter adoreert zijn zoon. Terwijl Eva Kevin al van jongst af aan als vijandig en boosaardig ervaart, vernielzuchtig, gewetenloos en door hem uitgedaagd, praat haar man werkelijk alles goed wat de jongen uithaalt en gelooft hij onvoorwaardelijk in Kevins goede bedoelingen, die herhaaldelijk erg slecht uitpakken. Op bijna 16-jarige leeftijd vermoordt Kevin een aantal mensen op zijn school en wordt hij veroordeeld tot 7 jaar gevangenisstraf. Twee jaar na deze daad schrijft Eva brieven aan haar man, waarin ze hun leven samen en later met de kinderen (er wordt nog een zusje geboren), hun kijk op elkaar en op het gezin, grondig doorneemt en antwoorden probeert te vinden. Achter in het boek staan vragen om in een literatuurclub te bespreken, maar ook als je geen deel uitmaakt van zo'n boekenclub is het interessant om voor jezelf over die vragen na te denken.

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

Dit boek heb ik een jaar geleden gelezen en nu leest een vriendin het, waardoor we het er weer over hebben. Ik vind het van een ongekend hoog niveau, zowel qua schrijfstijl als qua opbouw van het verhaal. De hoofdpersoon Eva schrijft in brieven aan haar man Franklin hoe zij de gebeurtenissen rondom hun zoon Kevin heeft ervaren. Heel schokkend maar zo prachtig. Voor mij schieten alle superlatieven te kort, ik denk dat dit het meest indringende boek is wat ik ooit heb gelezen.

Geschreven bij We moeten het even over Kevin hebben

Zéér onder de indruk van het verhaal. Één van de beste boeken die ik ooit gelezen heb. En absolute aanrader.

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

Een prachtig boek, wat je tot nadenken aanzet. Het hele boek door wel, maar dan wordt je zo opgeslokt door het verhaal, dat ik pas echt zat na te denken na het lezen van de laatste regels. Een aangrijpend verhaal, zeker als je zelf moeder bent. Ben nu erg benieuwd naar de film...

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

Ik begon met de nodige scepsis aan dit boek.
Gaandeweg werd het steeds boeiender en ik heb het in 1 ruk uitgelezen.
Fantastisch verhaalstijl en een verassend einde.

Geschreven bij We Moeten Het Even Over Kevin Hebben

En ineens was het de hype dat kinderen hun medeleerlingen en leraren overhoop schoten op scholen. We hebben er veel over gehoord en gelezen. Nu ook in dit boek die niet vanuit de invalshoek is geschreven zoals je verwacht. Niet vanuit de moordenaar zelf, of een leraar of medeleerling. Maar vanuit de moeder, de moeder die vaak vergeten word, die alle verwijten naar haar hoofd krijgt, het is vaak toch haar schuld volgens de menigte.
Het is een interessant verhaal, maar ik betrapte mezelf erop dat ik toch heel graag wou weten hoe het nou precies gebeurt was en dat ik hoopte dat dat stuk snel kwam, maar dat komt "helaas" pas tegen het einde. Wat ook best verassend is.
Sommige stukken zijn wat langdradig, maar over het algemeen een goed boek.