Who's That Girl

Dit is geen gewoon studio-album maar een special die eigenlijk bij de film 'Who's that Girl' hoort, vandaar dat er ook andere muziek op staat die in de film te horen is. In tegenstelling tot enkele recensies van anderen hier die het album saai en onorigineel vinden, vind ik het best wel meevallen. De muziek is niet allemaal van Madonna maar het swingt wel en verder heeft het een typische jaren 80 sound, het lijkt allemaal soms wat op elkaar...misschien dat men daarom 'saai' en 'onorigineel' vindt? Maar het is een filmsoundtrack, gèèn (studio) album van Madonna dus wat kan je ervan verwachten op een paar tracks na...?
Ik vind bijvoorbeeld 'Can't Stop' erg leuk, evenals de andere hits die erop staan. De rest vind ik minder maar wel leuk!

Who’s that girl is een komische film uit 1987 waarin Madonna de hoofdrol speelt. Nu staat Madonna niet bekend om haar uitzonderlijk acteertalent en de film is dan ook wereldwijd een grote flop geworden. Madonna heeft echter ook 4 nummers van de soundtrack voor haar rekening genomen en dat zorgde ervoor dat de soundtrack (uitgebracht bij Sire) in tegenstelling tot de film zelf wel een grote hit werd. De vraag is echter of alleen de Madonna tracks zorgen voor dit succes of dat ook de andere nummers van het album daar een positieve bijdrage aan hebben gehad.

Als Madonna fan van het eerste uur en het succes van de eerste single “Who’s that girl” heb ik spijt als haren op mijn hoofd dat ik dit album ooit gekocht heb… de hoes is net zo verschrikkelijk als de meeste nummers op het album. Madonna is wellicht eenzelfde mening toegedaan want ondanks dat “Who’s that girl” een nummer 1 hit is geworden komt het niet op haar “The immaculate collection” voor en heeft Madonna het na 1987 ook nooit meer live ten gehore gebracht. Het hele album klinkt eigenlijk ongeïnspireerd, saai en oubollig. En het lijkt erop dat de rest van de artiesten die aan het album hebben meegewerkt zich daarin hebben laten meeslepen. Geen enkel nummer springt er echt uit. En de liefhebbers van Scritti Politti of Club Nouveau kunnen beter dat ene nummer aanschaffen dan de hele soundtrack te kopen. Deze carrièredip van de Queen op Pop krijgt van mij slechts 2 sterren en dat is alleen nog de verdienste van het nummer "Who's that girl" anders was het slechts 1 ster geweest.

Hieronder een album beschrijving:

Het album opent redelijk sterk met de titelsong Who’s that girl. Een midtempo popdeuntje waarin Madonna licht maar sterk zingt. Typische jaren 80 pop met de typische Madonna sound: een drummachine, synthesizer, baslijn eronder en klaar is kees. Bepaalde kleine stukjes lijken zo uit La isla Bonita te komen en geven het nummer een wat tropische sound mee. Het nummer staat als een huis maar is in mijn ogen zeker geen klassieker (ook al haalde het nummer de eerste positie in Nederland, Engeland en Amerika).

Het nummer Causing a commotion loopt naadloos over qua sound in vergelijking met het eerste nummer, maar Madonna zingt het alsof ze er zelf weinig zin in heeft waardoor het een geforceerd popdeuntje wordt dat maar doorgaat, doorgaat en doorgaat… totdat ik zelf besluit niet meer tot het eind te wachten. Onbegrijpelijk dat dit een hit is geworden in mijn ogen.

Met het nummer The look of love stapt ze af van het midtempo popdeuntje en een ballad wordt ingezet. Fluiten, een lichte synthesizer en op de achtergrond af en toe een akoestische gitaar. Madonna zingt zuiver en toch doet het nummer me niets… saai tot op het bot. Toch bijna een top 10 hit in Nederland, maar in Amerika wordt het nummer (slim genoeg) niet eens uitgebracht op single.

Vervolgens komen er 4 tracks die niet door Madonna gezongen zijn en de hoop is dat deze het album een beetje kunnen vlottrekken. Maar helaas lukt dit deze tracks ook niet… de enige die er nog een beetje positief uitspringt is het nummer van Club Nouveau. De rest zijn saaie en voorspelbare nummers.

Madonna neemt de een na laatste track weer voor haar rekening, maar dit nummer klinkt als de B-kant van Causing a Commotion die mij eerder al niet kon bekoren. Dezelfde saaie beat (lijkt net of het toerental te laag staat), dezelfde saai en monotoon zingende Madonna.

Snel naar de laatste track dan is de lijdensweg weer over… Coati Mundi zingt El loco loco… een zomers Caribisch georiënteerd nummer. De zanger klinkt als Kid Creole (en dat kan kloppen want hij heeft blijkbaar ook in die band gespeeld) en de muziek sluit daar qua stijl ook beste op aan, maar het is helaas geen “Annie, I’m not your Daddy”…