Windbloemen zinderende roman over een familiegeschiedenis in de Australische outback

Ik werd erg nieuwsgierig, door de verschillende verhaallijnen is het mooi afwisselend om te lezen, de omschrijvingen van het land en het leven en werken op de grote veehouderij Warratah is erg mooi om te lezen. (zeker als je zoals ik western rijd en zelf ook op een boerderij woont bijv.)
Ik kon niet meteen alles raden in het boek, ik vond het dus niet heel erg voorspelbaar.
Het boek liet mij niet los. Ik dacht er aan als ik het niet kon lezen en wilde zo snel mogelijk terug naar het boek.
Heerlijk boek om met een kop thee bij weg te dromen op de bank!

(ik vond het wel net zo mooi als "de vrouwen van fossil nash" dus als dit boek je wat lijkt bekijk dat boek dan ook maar meteen. ;) )

Een roman waar je je helemaal in de outback van Australie waant. Dat is het eerste wat bij me opkomt als ik aan dit boek denk.

Het verhaal draait om de familie van Ellie. In het begin is ze een kind van 11, die al veel heeft meegemaakt. Ze reist in tijden van nood met haar vader naar haar tante, waar ze dan ook uiteindelijk terecht komt. Samen met haar tante en haar moeder maken ze de tweede wereldoorlog mee vanuit de Australische outback. Ondertussen gebeurd er veel.
Tevens wordt het verhaal vanuit de jaren 70 vertelt, Ellie heeft twee dochters, en wil haar dochters de geschiedenis van de familie vertellen.
Het verhaalt springt dus van het verleden naar het heden en terug, wat soms vrij rommelig is, maar wel een mooi verhaal vertelt.

Het verhaalt wordt vanuit verschillende perspectieven geschreven, maar Ellie is de rode draad van het boek. Bij haar begint het, en bij haar eindigt het verhaal. Je leert Ellie dan ook vrij goed kennen in het boek. Daarnaast komt de tante van Ellie aan het woord, waarvan al snel duidelijk is uit welk hout ze is gesneden.
De personages worden netjes uitgewerkt, degene met een kleinere rol iets minder, maar goed genoeg. Ik had niet het idee dat ik iets miste.

De verhaallijn wordt goed uitgewerkt. Zoals ik benoemde kan het rommelig worden. In sommige stukken lopen het heden en verleden wat door elkaar, en dan speelt het verhaal zich ineens weer helemaal in het verleden af. Dit maakt het soms wat lastig te onderscheiden. Daarentegen is het verhaal compleet uitgewerkt, en blijven er weinig vragen over. Het verhaal is wel compleet.

De thema's die terugkomen in het verhaal zijn mooi neergezet, familiegeschiedenis, oorlog en de trauma's die je daaraan kunt overhouden, afkomst, maar toch mis ik de emotie hier en daar. Zeker naarmate het einde van het boek nadert, lijkt het wat afgeraffeld. De emoties komen niet helemaal uit het boek. En dat is erg jammer. Hierdoor mis ik het gevoel bij het boek.
Ondanks dat krijgt het boek toch 3 en een halve ster van mij.

Geschreven bij Windbloemen

Om in een adem uit te lezen!

Geschreven bij Windbloemen

het leert je meer over andere werelddelen en volkeren op een spannende manier

Geschreven bij Windbloemen

Het boek had minder bladzijden kunnen tellen. Weinig verhaal en teveel natuur.
Een herhaling van dieren, planten en bloemen.
Een beetje langdradig.
I

Wat een slecht boek. Onnodig lang, onnodig geheimzinnig terwijl het al vrij snel duidelijk is hoe de vork in de steel zit. En wat een verschrikkelijk slechte vertaling: veel te letterlijk, "knechts", "meeldauw" als vertaling van mildew (= schimmel!) enz. Ik had de dwarsliggerversie mee op vakantie omdat die zo lekker klein is, maar had misschien beter toch "De ontdekking van de hemel" in mijn rugzak moeten stoppen.

Geschreven bij Windbloemen

Is ontzettend klein boekje. Jammer....
Andere boeken van deze schrijfster zijn wel goed (te lezen).