Het Venetiaans concerto

Oorspronkelijke titel: Het Venetiaans concerto
ISBN: 9789089245991
Uitgeverij: Houtekiet
Pagina’s: 517
Beoordeling: 4 sterren

Zou het zijn omdat muziek en literaire verhalen beiden op papier worden geschreven dat de stap voor muzikanten wat kleiner maakt om een boek te gaan schrijven? Wie het antwoord weet mag het zeggen maar voor de Vlaamse dirigent, klarinettist en nu dus ook auteur Wim Belaen bleek de stap niet onoverkomelijk groot te zijn. Een bezoek aan Venetië en effe een pauze op een terras inspireerde hem en zette zijn fantasie aan het werk. Het resultaat van die oneindig lijkende fantasie is uiteindelijk verworden tot zijn schrijversdebuut; Het Venetiaans concerto.

Max Brunelli geniet, na het maken van een toeristische culturele reportage over Noord-Italië, van al het aangename dat een terras van een gelateria in Venetië bezoekers te bieden heeft. Max, zoon van een Italiaanse vader en Nederlandse moeder is woonachtig in Brussel en is, naast zijn knappe en charmante verschijning, ook journalist. Hij raakt volledig onder de indruk van een bloedmooie dame op het terras en is verbaasd als ze hem uitnodigt aan haar tafeltje te komen zitten. Ze stelt zich voor als Amelia, violiste uit Engeland.
Brunelli komt te weten dat ze is geselecteerd voor een gelegenheidsorkest dat in Venetië is voor de wereldpremière van een concert waarin de muziek wordt gespeeld van een onlangs gevonden, tot nu toe onbekend manuscript van Mozart. Het concert is een groot succes maar als daarna het lichaam van Amelia met doorgesneden keel in een hotelkamer wordt gevonden is niet alleen Venetië in shock maar ook ver daarbuiten. Het plaatselijke politieteam onder leiding van Luca Matazzo en zijn teamleden Sara Minardi, Mauro Checci en Vladi Baskov starten direct het onderzoek.

Het Venetiaans concerto is een lijvig verhaal waarin veel gebeurt. Vanuit constant wisselend perspectief vult de auteur de verschillende verhaallijnen zonder daarin oplossingen te suggereren. Het is eerder andersom, hoe meer het verhaal op stoom raakt, hoe raadselachtiger het wordt. Daar is in eerste instantie de grote hoeveelheid personages debet aan. In een bijna onuitputtelijke rij stellen ze zich voor en nemen hun positie ergens in het plot in.
Belaen onderscheidt zich door een zeer detaillistische schrijfstijl. Iedere dialoog wordt nagenoeg letterlijk verwoord waardoor eenzelfde gesprek soms meermaals terugkeert als het besprokene verder in het verhaal onderwerp van overleg wordt. Dit, gecombineerd met de voortschrijdende detaillistische stijl, maakt het geheel niet flitsend snel, soms zelfs traag. Het doet helaas ook een geslaagde aanslag op de spanningslijn.

Samengevat is dit debuut inhoudelijk gezien, zeker niet een van de zovelen. Belaen onderscheidt zich door het opzetten van talloze hypotheses en complottheorieën dat de lezer uitdaagt mee te denken over mogelijke oplossingen. Het maakt nieuwsgierig en houdt hen aan het verhaal gekluisterd. Waarin uiteindelijk voor het hoofdonderwerp, de muziek, een ondergeschikte rol is weggelegd en romantische uitstapjes die veelal erotisch getint zijn, te vaak terugkeren en soms ook overdreven aandacht krijgen. Een compliment is zeker op zijn plaats voor de opzet van het plot, zeer origineel en voldoende gevarieerd. Waarbij de toegepaste woordkeuze en zinsopbouw door de volledige ruim vijfhonderd pagina’s een ware ode is aan de Nederlandse taal.

Eindoordeel: 4,0 sterren

Spanning: 3 sterren
Plot: 5 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 3 sterren

Hij is muzikant, speelt klarinet, dirigeert en is ook nog eens directeur van de kunstacademie Art’Iz. Sinds kort prijkt eveneens de titel ‘thrillerauteur’ op zijn visitekaartje. Wim Belaen (1967) debuteert met luide stem; zijn eersteling Het Venetiaans Concerto bevat ruim 500 pagina’s puur leesplezier.
Max Brunelli voelt zich op en top een Italiaan, zoals zijn vader. Max verblijft in Brussel en komt aan de kost als journalist. Hij heeft veel bekijks, zijn uiterlijk is pico bello verzorgd en zijn outfit is bijzonder trendy. Tijdens een verblijf in Venetië valt hij als een blok voor de charmes van een ravissante schone, Amelia Ashdown. Zij is een Engelse violiste, die werd uitverkoren om mee te spelen in een wereldpremière van een recent ontdekt - en aldus totaal ongekend - concerto van Mozart. Na het concert wordt het lijk gevonden van Amelia. Werk aan de winkel dus voor de Venetiaanse politie, in het bijzonder voor Luca Matazzo en zijn medewerkers. Ook leden van de MI6, de Britse buitenlandse inlichtingendienst, moeten aan de bak.
“Luca Matazzo vervloekte zijn dandyeske smoking die zijn legitimatie maar niet leek te willen prijsgeven. Er hing een stoom van onbehagen en ongerustheid boven zijn onderkoelde woede, maar hij kon het zich niet veroorloven zich nu te verliezen in emoties die een mist over zijn beoordelingsvermogen en daadkracht leken te trekken.”
Wim Belaen is professioneel een echte muziekkenner; ook weet hij verdraaid goed hoe hij een debuut van ruim 500 pagina’s moet op- en invullen! Geholpen door zijn ongebreidelde fantasie tovert hij een indrukwekkend verhaal uit zijn klarinet, correctie: uit zijn muzikale pen. In 101 (!) hoofdstukken maak je kennis met een stevig aantal personages. Langzaam maar zeker komt deze thriller op kruissnelheid, die echter niet te hoog ligt. Hier en daar nog een extra tandje bijsteken, op die manier zou dit verhaal zijn geland op een nog hoger niveau. Ruikt het niet lichtjes naar de boeken van Dan Brown? Ja, wellicht. So what?
Bijna niet te geloven dat de auteur dergelijk sterke compositie en verhaalstructuur weet neer te zetten met zijn allereerste boek. Hij wijkt dan wel eens af wanneer hij uitweidt over pittige, pikante passages, of als de passie te hoog oplaait. Toch weet hij je snel weer bij de les te houden. Qua schrijfstijl en –taal is dit verhaal een lieve lust voor het lezersoog. Het Venetiaans Concerto is een mysterieuze thriller die je vaak uitnodigt om zelf mee te denken over de oplossing van het misdrijf. Muziek hoor je wellicht in de achtergrond, alles moet evenwel wijken voor de heel sterk uitgezette plot. Debuutconcerto, neergeschreven in meeslepende woorden.

Razend spannend, schitterend geschreven, verrassende plot, meeslepend verhaal met boeiende en goed uitgewerkte personages.

Met de nodige scepsis waagde ik me aan “Het Venetiaans Concerto” van Wim Belaen. Ik grijp immers zelden of nooit naar een literaire thriller en ben dan ook niet echt een kenner van het genre.
Het duurde wel even voor ik werd meegezogen in het verhaal. Belaen neemt uitvoerig de tijd om alle pionnen uit te zetten voor zijn ingenieuze scenario.
Je voelt als lezer meteen de drive en het schrijfplezier van een gepassioneerd auteur. Dit overduidelijke schrijversenthousiasme had misschien – naar mijn persoonlijke mening – hier en daar wat meer mogen worden uitgepuurd. Puur taalkundig had het wel iets zuiverder gekund en er mocht – opnieuw naar mijn smaak – wel wat geschrapt worden…
Daartegenover staat echter een sterke, verrassende en razend spannende plot. Belaen haalt zijn hoofdingrediënten in een wereld die hij – als professioneel musicus – door en door kent. Het verhaal blijft, hoe hallucinant het ook wordt, altijd een grote geloofwaardigheid behouden.
In de indrukwekkende constructie schemert ook een grote kennis van compositie en orchestratie door. De auteur bouwt zijn boek op als een wervelend concerto.

Eenmaal voorbij de ietwat lange aanloop kon ik het boek nog maar moeilijk aan de kant leggen en werd het voor mij een leeservaring in stijgende lijn!

“Het Venetiaans Concerto” smeekt mijns inziens om twee dingen: een verfilming én een vervolg!

Wat een verhaal! Wat een suspense. Van bij de eerste bladzijde wordt de lezer meegesleurd in het verhaal. Met verbazing en bewondering volg je als lezer dit spannend verhaal dat zich afspeelt in het prachtige Venetië en in een muzikale setting.
Goed geschreven, verrassende associaties en vergelijkingen. Een wervelwind aan sprekende personages. Een mooie opbouw, ingenieuse intriges, mysterie,.. Een nieuwe auteur om te blijven volgen

Spannende thriller die zich afspeelt in Venetië. De locatie en verhoudingen tussen de personages worden gedetailleerd beschreven en leiden tot een grandioos slot. Niet zoals de meeste thrillers die het plot uitstellen tot de laatste 30 pagina's. De spanning bouwt snel op, en de tragedies en affaires volgen zich op in een vlot tempo. De vergelijking met de boeken van Dan Brown is absoluut niet vergezocht. Zeer sterk debuut van Wim Belaen.

Eindelijk weer eens een spannende thriller waarbij de personages wat uitgewerkt zijn. Verrassende wendingen en een ontknoping die even blijft nazinderen.

Schitterend debuut! Superspannend!!

Met heel veel plezier heb ik Het Venetiaans Concerto gelezen. Een boek moet je even uit de dagelijkse werkelijkheid halen en je meeslepen in een wereld die je niet of nauwelijks kent. Het Venetiaans Concerto slaagt daar moeiteloos in. Niet alleen is de setting in de muziekwereld origineel; de plot zelf stuwt je alsmaar verder. Soms vrees je dat het wat te ingewikkeld wordt maar op dat moment krijgt het verhaal een ander ritme waardoor je weer helemaal mee bent. Heel dikwijls gedacht aan de betere Engelse, Deense of Noorse TV-reeksen terwijl ik aan het lezen was. Een aanrader voor wie houdt van het genre.

Zelden heeft een debuutroman mij zo kunnen verrassen, zowel qua stijl als inhoud:
Zeer vlot geschreven en spannende pageturner, waar elk karakter ook de nodige diepgang krijgt.
Boeiend tot de laatste pagina, waar je nog eens een serieuze twist voorgeschoteld krijgt.

Als ik het boek uit had, zat ik met hetzelfde gevoel als toen ik de bioscoop verliet na de ‘The usual supsects’

Hopelijk komt hier snel een vervolg op.