Very Large Expanse of Sea

Het mooie aan het verhaal vind ik dat Shirin een jonge moslima is (vanuit dat perspectief heb ik nog niet eerder een verhaal mogen lezen) en ook net als ieder ander door moet met het “normale” leven na de aanslagen. Zij wordt om haar geloof vanaf dat moment als gevaarlijk, vijandelijk en wat dan al niet meer aangezien. Dat die kant in dit verhaal prachtig naar bovenkomt en beschreven wordt staat buiten kijf. Mafi weet dit op zo’n manier te verwerken in het boek dat je als lezer zijnde naar mijn idee niet anders kan dan meeleven en begrip ontwikkeld. Door hoe de schrijfster alle gebeurtenissen beschrijft en ook de moeite die Shirin heeft met zich maar enigszins openstellen voor een klein beetje vriendelijkheid doet mij vermoeden dat Tahereh dit zelf aan den lijve heeft ondervonden. Juist door die “spot on” beschrijving komt het verhaal binnen.
De bewoording van de schrijfster leest soepel, op zo’n manier dat je door wilt blijven lezen en het geheel voor je het weet uit is. De verdeling van de hoofdstukken zorgt voor een natuurlijk, vloeiende leesritmiek. De hoofdpersonages zijn herkenbare types met wie je je als lezer kan identificeren. De bij karakters zijn divers en een toevoeging aan het inhoudelijke deel van het verhaal.
Dit boek is een young adult verhaal wat afhankelijk van de lezer op verschillende manieren te interpreteren is. Je kan het zien als een liefdevol en wellicht ietwat zoetsappig verhaal, maar zeker ook als een verhaal met een kritische kanttekening op de huidige wereldcultuur na 9/11. Voor mijn gevoel heeft het ook qua inhoud en schrijfstijl een raakvlak met de young adult boeken van John Green.
“I wanted to tell them I’d only met a camel once, on a trip to Canada, and that the camel was infinitely kinder than the humans I’d met.”
Mocht het nog niet duidelijk zijn, ik heb absoluut van dit boek genoten en bewonder de schrijfster om het feit dat ze zo’n serieus onderwerp heeft kunnen vermengen met een lichter verhaal. Beide samen heeft laten komen in een fijn boek, geschikt voor zowel de jongere als het oudere lezende publiek.

Geschreven bij A Very Large Expanse of Sea

Heel anders dan de Shatter Me series maar net zo goed. Wat een prachtig boek is dit, over tieners, de maatschappij, racisme, vriendschap en ontluikende liefde. Waarin je ontzet wordt en met je neus gedrukt wordt op voorordelen, wreedheid en hypocrisie. Maar waarin je ook ontroerd wordt en moet glimlachen bij de stukken over de verliefdheid en eerlijkheid. Realistisch, ontroerend en hartverscheurend.