Albert moet naar huis een min of meer waar verhaal over een man, zijn vrouw en haar alligator

Het is een aardig boek, maar zeker niet zo grappig als ik verwacht had.

“Die alligator eruit of ik eruit!”

Ziehier het kernthema van “Albert moet naar huis” van de Amerikaanse schrijver Homer Hickam. Deze voormalige NASA-ingenieur heeft al een indrukwekkende bibliografie van Engelstalige boeken en is in de VS een bestsellerauteur.
Het luchthartige en hier en daar licht filosofische verhaal “Albert moet naar huis” zou gebaseerd zijn op een familielegende. De ouders van de schrijver, Homer senior en Elsie Lavender, spelen de hoofdrol in het boek dat bol staat van onderkoelde humor en absurde gebeurtenissen.

Homer en Elsie leiden een relatief gelukkig leventje in Coalwood (West-Virginia). Zoals een groot deel van de mannen in het stadje is Homer mijnwerker.
Zij hebben bij hun huwelijk een alligatorbaby in een schoenendoos cadeau gekregen van de danser Buddy Ebsen op wie Elsie vóór Homer een oogje had.
Kleine alligators worden groot en hoewel Elsie gek is op het dier met de roepnaam Albert, wil Homer deze in de badkamer wonende huisgenoot van inmiddels 1,20 meter kwijt. De echtelieden besluiten in het jaar 1935 Albert terug te brengen naar Florida, zijn geboortestreek. Ze gaan op pad in een aftandse Buick met Albert in een wasteil op de achterbank. Ook een naamloze haan behoort tot het vaste gezelschap.

“Met Elsie”, zei Homer, “is niets eenvoudig.”

De reis vanuit West-Virginia voert hen langs diverse staten aan de oostkust van de VS. Onderweg beleven de Hickams doldwaze avonturen en blijkt de eenvoudige mijnwerker Homer onvermoede kwaliteiten te bezitten. In North Carolina nemen ze een befaamde schrijver mee als lifter. Ze raken verzeild in een arbeidsconflict bij een kousenfabriek, ontmoeten de dichter Carlos en diens minnares de moslima Soufflé, komen terecht bij een honkbalclub en in een erfrechtelijke kwestie na het overlijden van de steenrijke eigenaar van die club, vervolgens in een smokkelaffaire, spelen als toevallige passanten een opmerkelijke rol in een film, ontmoeten een andere bekende schrijver, raken met veel drama verzeild in een orkaan, en eindigen bij Elsie’s rijke oom Aubrey op de fairway van een golfbaan in Florida.
Vele bloemrijke personages maken het verhaal tot een rijk geschakeerde vertelling vol verrassingen en décorwisselingen. Ernst en luim wisselen elkaar af.

Hickam junior heeft een vaardige pen. Zijn taalgebruik is onberispelijk en toegankelijk waardoor het lezen van het boek ware ontspanning biedt. In het boek zijn geen moeilijke zinnen, geen complexe woorden en evenmin lastige metaforen te ontdekken. Het verhaal is een ontdekkingstocht door een deel van de VS tijdens de Grote Depressie waarbij fictie en werkelijkheid op een speelse manier elkaar afwisselen.
“Albert moet naar huis” heeft geen hoog literair gehalte en pretendeert dat ook geenszins.
Het wordt aangeprezen als een boek dat de liefhebber van "De 100-jarige die uit het raam klom en verdween” van Jonas Jonasson zal bekoren. Die verwachting wordt zeker waargemaakt. Weliswaar schrijft Jonasson met meer humor en waar mogelijk nog absurdistischer maar Hickam blaast zijn deuntje in dit genre goed mee.

De eerste twee, in kapitalen gedrukte zinnen op de achterflap van het boek geven de te verwachten sfeer goed aan:

Homer houdt van Elsie, Elsie houdt van Albert. Het is een klassieke driehoeksverhouding, alleen is Albert een alligator…

“Albert moet naar huis” staat borg voor een flink aantal ontspannende leesuren, en verdient in zijn bijzondere genre vier sterren.

Eén puntje van kritiek: de letters waarin het boek is gedrukt, zijn aan de kleine kant waardoor het lezen enige inspanning vergt. De gebruikte ruime regelafstand maakt veel goed maar de letters hadden iets groter mogen zijn.

Je zou zeggen dat op reis gaan met een alligator voor hilarische scenes zorgt. Toch viel dat in Albert moet naar huis tegen. De reis begint veelbelovend, maar gaat al snel over te veel hobbels en tussenwegen. Veel situaties voelen absurd, onwerkelijk en surrealistisch aan. Stukken zijn langdradig en situaties lijken eindeloos te duren, alsof de schrijver elk element in de reis heeft willen rekken. Elk deel heeft eenzelfde opbouw, waardoor alles op elkaar lijkt en bijna voorspelbaar wordt. En die alligator, tja, die had er net zo goed niet bij kunnen zijn.

Houd je van absurde, onrealistische situaties en ga je voor een vermakelijk, lekker lezend verhaal met stiekem een diepere laag, dan is ‘Albert moet naar huis’ zeker iets voor jou.

Elsie, de vrouw van een ijzersterke mijnwerker heeft een hekel aan de plek waar ze woont. Het is er elke dag grauw en stoffig vanwege de omliggende mijnen. Voor haar man Homer is het zijn thuis. Elsie weet niet of ze wel genoeg om Homer geeft om eeuwig samen met hem op deze troosteloze plek te blijven wonen. Er is voor haar maar één pluspunt te bedenken; haar knuffelbare alligator Albert. De goedlachse alligator was het eigenaardige huwelijkscadeautje van een goede vriend, een aantrekkelijke acteur die ze maar niet uit haar hoofd kan zetten. Wanneer de alligator Homers broek verslindt weet hij Elsie met pijn en moeite ervan te overtuigen dat het beter is als de alligator vertrekt. Elsie gaat na lange twijfel akkoord, maar alleen als ze Albert zelf terugbrengen naar Florida. Homer krijgt daarom van zijn baas twee weken verlof. Ze nemen de alligator mee in hun auto achterop de achterbank in een wasteil. Homer, Elsie, Albert en een mysterieuze haan gaan op avontuur. Onderweg leren ze zichzelf en elkaar een stuk beter kennen, ze ontmoeten een hoop nieuwe mensen en belanden in de meest verrassende situaties. De twee weken verstrijken…

Albert moet naar huis is een hilarisch verslag van een op waarheid gebaseerd verhaal. Vermoedelijk sterk aangedikt dat wel, maar vooral daardoor zeer vermakelijk leesvoer. De ouders van de auteur dachten een eenvoudige reis van twee weken te maken, maar dat – als je het verhaal moet geloven -liep anders. Onderweg maken ze de wildste avonturen mee en ontmoetten de meest fascinerende personages. Wat er werkelijk gebeurd is? Dat laat de auteur in het midden. Het verhaal bevat veel humor, wordt beeldend beschreven en na afloop heeft Albert je hart gestolen. De roman laat zich niet zo gemakkelijk in een categorie plaatsen, het plot is vrij uniek, verrassend en vernieuwend. Voor wie eens heel iets anders wil lezen maakt met het boek Albert moet naar huis een goede keuze.

Elsie en Homer zijn nog niet zo heel lang getrouwd en wonen samen met Albert. Voor alle duidelijkheid, Albert is een alligator, en dat zullen we geweten hebben. Op een dag is Homer het zat en stelt hij Elsie voor de keuze : Die alligator eruit of ik eruit ! En dus kiest Elsie eieren voor haar geld en beginnen ze met zijn allen aan een reis door verschillende Amerikaanse staten, van Virginia naar Florida om precies te zijn, om Albert weer naar huis te brengen.

De opbouw van het boek is schitterend. Het relaas van de reis wordt, tientallen jaren na dato, gedaan door één van de zonen van Elsie en Homer. Tussen de hoofdstukken door krijgt de lezer korte inkijkjes in het leven van deze Homer junior. Het verhaal speelt zich af ten tijde van de Grote Depressie, de economische crisis in de jaren dertig van de vorige eeuw.

De vormgeving van het boek is bij momenten van een ongekende schoonheid. Zo zijn daar de verschillende foto's, vooral die in het begin van het boek zijn zalig, en daarnaast begint elk hoofdstuk met een prachtig tekstkadertje.

Wie een hilarisch boek verwacht, we zitten immers met een alligator in de hoofdrol, zou wel eens bedrogen kunnen uitkomen. Elsie en Homer beleven met Albert weliswaar ongelooflijke dingen, maar die worden niet zodanig in de verf gezet dat het resultaat dolkomisch is. De vergelijking met de hilarische en absurde toestanden van Jonas Jonasson is dus slechts gedeeltelijk op zijn plaats.

'Albert moet naar huis' is een boek met meerdere lagen. Natuurlijk is er enerzijds de reis doorheen Amerika, maar daarnaast speelt bijvoorbeeld ook de relatie tussen Elsie en Homer, en hoe die zich ontwikkelt, een grote rol. Vriendschap, liefde, plichtsbesef, het komt allemaal aan de orde.

Nog even vermelden dat het taalgebruik in dit boek erg goed is, bovendien hanteert de auteur een vlot leesbare schrijfstijl, die het lezen tot een waar plezier maakt.

Met dank aan Hebban en uitgeverij Harpercollins voor dit buzzexemplaar.

Elsie en Homer Hickam hebben een alligator, zeg niet zomaar krokodil tegen een alligator, gekregen als huwelijksgeschenkt, maar de alligator, Albert, wordt alsmaar groter, neemt het bad in beslag en wanneer Homer een ultimatum oplegt: ik eruit of Albert eruit, gaat het koppel op stap om Albert terug naar huis te brengen.Huis voor Altbert is Florida, heel wat staten van waar het koppel woont. Det tijd is de grote recessie eind jaren twintig begin dertig vorige eeuw en Homer is mijnwerker en erg verliefd op zijn Elsie.
Het is het begin van een avontuur naar vooral zichzelf en elkaar ontdekken, hoe sterk is de liefde, zijn ze wel geschikt voor elkaar.
De avonturen zijn nauwelijks geloofwaardig, maar dat maakt niet uit voor het verhaal dat samenhangt van toevalligheden, van kismit, het lot. Ze ontmoeten bankovervallers, zijn betrokken bij een opstand/staking bij een fabriek, bij een aanslag, Homer overleeft een aanval van piraten en een schipbreuk, ze ontmoeten zowel John Steinbeck als Ernest Hemmingway, doorstaan een orkaan. Kortom, de normale dingen van het leven.
Een echte roadtrip.

Geschreven bij Albert moet naar huis

Ik lees meestal thrillers en niet zoveel romans, omdat daar meestal een stuk minder in gebeurd. "Albert moet naar huis" is daarop een positieve uitzondering: daarin gebeurt heel veel! Een complete road trip van de charmante mijnwerker Homer, zijn eigenwijze vrouw Elsie, haar aligator ("Albert is géén krokodil") en een meeliftende, naamloze haan door het zuiden van de VS in de jaren '30 van de vorige eeuw. Alleen al van het plot moest ik lachen! Uiteraard moet je het verhaal met een korreltje zout nemen, de voorkant vermeld niet voor niets "een min of meer waargebeurd verhaal".
Vooral aan te raden aan liefhebbers van dit soort boeken (road trips), zoals "De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry" en/of "de 100-jarige man die uit het raam klom en verdween"

Leuk, grappig en onderhoudend boek over een bizarre roadtrip

Dit is een super grappige roadtrip met een bijzonder stel mensen…. En hun krokodil (NEE, het is een alligator) Albert en een Haan zonder naam. Het speelt zich af in de tijd van de Grote Depressie in Amerika. Dus het was een andere tijd. Elsie kreeg Albert als een huwelijkscadeau van een oude vlam. Homer is het zat en hij vraagt Elsie om een keuze te maken. Of de Alligator gaat weg, of hij vertrekt. Zo simpel is het. Elsie besluit om Albert naar huis te brengen. Maar dat is aan de andere kant van het land: Florida. Onderweg komen ze allerlei vreemde figuren tegen en ook een aantal bekende auteurs uit die tijd. Ze raken betrokken bij een bankoverval, een explosie in een fabriek en proberen een orkaan te doorstaan. En dat is lang niet alles!

Het is geschreven met veel humor en ook fantasie.
De schrijver zelf zegt: ik zeg graag dat alles waar is in dit boek, behalve de delen die niet waar zijn, maar op een of andere manier toch waar zijn! Het zet je fantasie aan het werk en je ziet alles zo voor je gebeuren. Albert en zijn “ouders “, zijn ook te bewonderen in een film. Ze dachten een snelle reis te maken en Albert, los te laten in zijn natuurlijke habitat. Het mijngebied waar Elsie en Homer wonen is gewoon zijn thuis niet. Maar Elsie heeft er steeds meer moeite mee, naarmate ze Orlando naderen. Ze vindt het ook helemaal niet erg, dat de reis af en toe vertraging op loopt.
Dit is wat er kan gebeuren als je een Alligator probeert op te voeden en hem dan meeneemt op een roadtrip. Albert is gewoon lief. Je mag hem aaien en op zijn buik kroelen. En hij luistert ook goed naar Elsie. De relatie tussen Homer en Albert is ingewikkeld.
Op deze roadtrip leren ze elkaar beter kennen. Houden ze echt van elkaar?
Stel je eens voor dat je een auto ziet rijden, met een man achter het stuur met een haan op zijn schouder, daarnaast zit zijn vrouw. En achterin zit een Alligator in een soort badkuip, naar buiten te kijken en misschien zegt hij wel op zijn manier gedag. Zou je dan opkijken? Of denk je, ja hoor!!!!! Het is een enthousiast dier die Albert. Maar hij is ook dol op de liefde van zijn familie en geeft dat ook terug.

Homer en Elsie hebben echt bestaan. De schrijver van dit boek is hun zoon. Zij hebben in de loop van hun leven, het verhaal over de roadtrip stukje voor stukje aan hem verteld. Homer en Elsie doen mij denken aan een koppel dat ik zelf ken. Zij zijn het ook vaak niet met elkaar eens. Ik zag dus steeds deze mensen voor me. En ik ben er zeker van dat zij ook zeker 60 jaar samen zullen zijn.
Het zijn korte hoofdstukken, (per onderwerp of voortgang van de reis) in de verhalen zoals de schrijver het zich herinneren kan!
Ze blijven maar uitleggen dat Albert een Alligator is, niemand ziet het verschil.
Slick en Huddie duiken ook steeds weer op. In elk stadje waar ze stoppen zijn deze twee criminelen er weer. Dat vond ik een zeer apart stukje, iedere keer weer!
Er staan ook nog foto’s in van de familie Hickam en Elsie. Erg leuk en zo krijgen ze toch een gezicht!

Het heeft me doen lachen en ik heb er van genoten. Een heerlijke roman met fantasie (op zijn Nederlands ;-)), die het lente gevoel bij mij naar boven heeft gebracht. ( Het weer is daar nogal warm). Ik geef het boek 4 ****