Analog Man

Joe Walsh, voor het eerst sinds een jaar of 20 weer als soloartiest, heeft er een familiefeestje van gemaakt.

Hij steekt niet onder stoelen of banken dat hij op dit moment een gelukkig mens is, en hij wil dat de hele wereld het weet, hij doe dat middels een heerlijk toegankelijke cd.

Analog man, de titel zegt het al, Joe heeft niet zo veel met de cyberworld waar we vandaag de dag in leven, maar hij wil genieten van het leven en doet dat door het maken van verre reizen (India) en genieten van culinaire hoogstandjes(Fishbone) waar dingen gebeuren die we allemaal wel herkennen.

Hij zingt over het leven dat hij vandaag de dag leeft en daar gelukkig mee is(Lucky that way), hij graaft in de geschiedenis en vertaalt dat naar het hedendaagse amerika(Band played on), hij beseft terdege dat dat geluk niet zomaar tot stand kwam en dat hij daar hard voor moet werken(one day at a time).

Veel van zijn vroegere muzikale vriendjes doen gelukkig ook weer mee(Joe Vitale,Kenny Passarelli), verder vinden we een track van 40 jaar terug die hij vond in een oude doos en die hij maakte met James Gang, aangevuld met Little Richard(But I try).

Verder zien we de nadrukkelijke aanwezigheid van Jeff Lynne(Elo) als muzikant en producer,ook zien we nieuwe (oude)familiieleden om de hoek kijken(Ringo Starr).

Kortom we horen en zien een Joe Walsh die na vele turbulente jaren eindelijk het familiegeluk heeft gevonden, en dat zullen we weten.

Gewoon een heerlijke cd, waar je en goed gevoel van krijgt

Een lekker cd met louter fijne nummers. Vooral de opvolger van funk49 licht goed in het gehoor. Het is duidelijk dat deze man het naar zijn zin in het leven.