Aquamarijn

Een leuk tussendoortje

De eerste indruk is meestal de beste zegt men en zo ook bij het boek Aquamarijn. Het ziet er allemaal puntgaaf uit. Mooie druk, middelgroot lettertype en een mooie cover. Om op deze manier een debuut te presenteren is alleen maar goed.
Het verhaal is erg leuk om te lezen. De spanning is er wel maar het duurt wat lang voor je het als lezer begint te ervaren. Dit had wel gekund op deze manier, maar dan had het verhaal meer uitgewerkt moeten worden. Zeker gezien het aantal pagina’s van het boek.
De personages worden redelijk tot goed uitgewerkt. Silke is heel goed en duidelijk aanwezig, maar de verdere personen die in het boek een rol spelen hadden eigenlijk wel wat meer invloed en uitwerking kunnen gebruiken.
Jeroen wordt een beetje de zielenpoot en Paul is ineens daar, maar krijgt geen diepgang. Haar zoon Tim verdwijnt ook naar de achtergrond en dat zijn toch belangrijke personen in het leven van Silke.
De schrijfstijl is lekker snel, duidelijk en goed leesbaar. Dit maakt het dan weer toegankelijk voor een breed publiek. Het einde van het verhaal is totaal onverwachts wat het wel weer een extra dimensie geeft. Alles bij elkaar een prima boek, met voldoende spanning om de aandacht vast te houden, maar wel met een einde die weer vraagtekens oproepen.

Dit debuut van Lilian Schneider smaakt naar meer. Lilian weet je het verhaal in te trekken en eenmaal begonnen, kun je bijna niet stoppen met lezen. Het eind is verrassend en laat je als lezer nog met vragen zitten. Zelf fantaseren hoe het afloopt? Of heeft Lilian al een deel twee in haar hoofd? Ik ben fan!

Aquamarijn heeft een prachtige cover, eentje die opvalt, waar je naar blijft kijken, met water, een detail die telkens weer terugkomt in het verhaal. De titel is bijzonder en mooi en past goed bij het verhaal.

Aquamarijn bestaat uit 36 hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Silke. Het verhaal speelt zich af in het heden en het verleden. We blikken terug naar een heftige gebeurtenis twintig jaar geleden die Silke gevormd heeft tot de vrouw die zij nu is. Lilian start de hoofdstukken met een quote van een liedje.

Lilian Schneider heeft een heerlijke schrijfstijl, ze vertelt veel met weinig woorden, ik bedoel als je zo’n verhaal zo uitgebreid kan schrijven in slechts 160 bladzijdes. Van mij had het boek nog veel dikker mogen zijn. Haar schrijfstijl is vlot, beeldend en raakt, het voelt alsof je er zelf bij bent. Vanaf het moment dat ik begon met lezen werd ik Aquamarijn ingetrokken en bleef ik lezen.

Aquamarijn heeft een spannende verhaallijn, die toch weer helemaal anders in elkaar steekt dan ik vooraf had verwacht, wat een plot. Lilian weet de dader tot het einde toe geheim te houden, ik had hem niet zien aankomen en sluit af met een spannende finale. Na het lezen van de allerlaatste bladzijde bleef ik met verbazing achter, een WTF gevoel, Lilian eindigt met een open einde en laat haar lezers met een vraagteken achter, zo van denk daar nog maar eens even goed over na.

Lilian Schneider heeft veel aandacht aan de karakters besteed, deze zijn goed uitgediept en herkenbaar neergezet. Het verhaal spreekt tot de verbeelding, je kunt je er een levendige voorstelling van maken. Je leeft met ze mee, voelt de situatie. Herkenbaar voor veel gezinnen in deze tijd denk ik, altijd maar bezig zijn met werk en social media, met je neus in een computer, telefoon, tablet en daardoor geen tijd meer hebben voor elkaar en het gezinsleven, juist hetgeen wat zo belangrijk is in het leven.
Silke en haar man Jeroen zijn de ouders van de vijftienjarige Tim, een echte puber. Silke en Jeroen trouwden terwijl Silke nog bezig was met haar journalistieke opleiding. Het loopt niet echt lekker in hun gezinnetje, ze zijn in de welbekende sleur beland, de spanning thuis is om te snijden. Ze vluchten beiden in hun werk, waar Silke beland in de armen van de knappe Paul van Zanten. Paul is alles wat Jeroen niet is, hij geeft haar leven weer kleur. Silke draagt een groot geheim met zich mee, een traumatische gebeurtenis die haar heeft gevorm tot de vrouw die ze nu is, getekend voor het leven met alle gevolgen van dien. Een ondragelijke last om helemaal in je eentje te dragen. Sil wil niets liever dan alles achter zich laten en alles vergeten.
Wanneer Silke opeens anonieme telefoontjes en berichtjes ontvangt tast ze volledig in het duister wie het op haar gemunt heeft? Er gebeuren steeds meer rare dingen en ze heeft geen idee waar het eindigt. Wat bezielt haar stalker, die haar telkens een stap voor is? Silke staat voor een groot raadsel en hoopt de dader op heterdaad te betrappen.
Hou zou haar leven eruit hebben gezien als die ene dag twintig jaar geleden nooit had plaatsgevonden?

Silke is een echt moedertje, haar verleden, de affaire, het dubbel leven wat ze leidt en de bedreigingen eisen hun tol, ze is erg afwezig, prikkelbaar, angstig, achterdochtig door de constante druk en heeft het gevoel dat ze gek aan het worden is. De schuldgevoelens waar ze mee worstelt, de gebroken man die ze achterlaat en haar zoon die hieronder lijdt en aan het ontsporen is, wat natuurlijk allemaal haar schuld is. Jeroen laat alles over zich heen komen en biedt geen weerstand en toont zich hiermee een man zonder ballen. Silke voelt zich een vreemde in haar eigen huis en voelt zich nergens meer thuis.
Enige kanttekening die ik bij het verhaal heb is dat ik vind dat Silke zich wel heel makkelijk neerlegt bij bepaalde situaties, ik vind het allemaal iets te gemakkelijk gaan. Zelf zou ik meer weerstand bieden.

In deze eerste thriller van schrijfster Lilian Schneider leer je hoofdpersoon Silke kennen in een slechte tijd in haar leven. Haar huwelijk loopt stroef en ze wordt telefonisch lastig gevallen. Als Silke via haar werk de aantrekkelijke Paul van Zanten ontmoet, biedt deze haar de uitweg waar ze zo hard naar op zoek is. Nu eenmaal de knoop doorgehakt is, lijkt het echter of Silke van de regen in de drup komt. Iemand houdt haar in de gaten, maar wie?
De schrijfstijl is prettig en er zit veel vaart in het boek. Dit zorgt ervoor dat je zelf het gevoel hebt dat je op je hielen wordt gezeten. Als lezer wil je dan ook verder lezen. Het einde is verrassend en eigenlijk veel te snel. Want het liefst lees je lekker door in 'Aquamarijn'.

Silke Verburgh heeft een prima leventje. Een echtgenoot, een leuke puberzoon, woont in een nette buurt en ze heeft een fijne baan bij een glossy, ‘Zenza’. Maar schijn bedriegt...
De sleur zit in haar huwelijk, er wordt ruzie gemaakt over de kleinste dingen en Silke en haar man Jeroen storten zich liever allebei op hun werk. Daar komt nog bij dat Silke een geheim met zich mee draagt. Een groot geheim waar ze dagelijks mee worstelt en waarmee ze op onverwachte momenten geconfronteerd wordt. Een geheim dat ze enkel met haar beste vriendin heeft gedeeld, niemand is verder op de hoogte. Via haar werk ontmoet ze Paul van Zanten en ze stort zich in een affaire met hem. Hij is alles wat haar echtgenoot niet (meer) is en Silke zet dan ook een punt achter haar huwelijk.
En dan is er iemand die haar anonieme sms’jes stuurt, belt zonder iets te zeggen en haar laat weten dat hij of zij steeds dichterbij komt…

‘Aquamarijn’ is Lilians debuut, een verhaal zonder moord of doodslag, maar wel met spanning, een onderhuidse spanning. Wie zit er achter Silke aan en waarom? Wat is Silke jaren geleden overkomen, dat nog zo’n enorme impact op haar leven heeft?
Silke is de spil van het verhaal en dat is duidelijk. Duidelijk in die zin dat zij de enige is die je ook enigszins leert kennen. In het begin is ze ietwat gelaten, eenzaam, verdrietig; haar geheim eist een tol. Dol op haar zoon Tim en ze vindt afleiding in haar werk en haalt daar voldoening uit. Als daar dan later de affaire met Paul bij komt, wordt ze prikkelbaar, afwezig en er is angst, angst voor diegene die haar lastig valt. Ik vond Silke weinig sympathiek en behoorlijk egoïstisch. Haar echtgenoot Jeroen komt niet echt uit de verf, blijft erg oppervlakkig en zijn reactie op het mislukken van zijn huwelijk viel me tegen; het rijmde wat mij betreft niet met de manier waarop hij in het begin van het verhaal werd neergezet.
Silke’s nieuwe liefde Paul blijft tot het eind een mysterie.
Een goed verhaal, absoluut, maar het had van mij veel meer uitgediept mogen worden. Lilian heeft een zeer prettige, filmische manier van schrijven en ze weet de gebeurtenissen goed te doseren. De ontknoping van het verhaal blijft verrassend tot het eind en in de laatste alinea’s komt er nog een duveltje uit het doosje….eentje die bij mij een luide ‘WTF?!’ opriep, iets wat je aan het denken zet (en nog, want ik begrijp het nog niet echt ;-)).

Lilian Schneider (1965) publiceerde tal van losse verhalen in bundels en tijdschriften als Azra Magazine, Flair en Linda Magazine. Ze is co-auteur van de erotische verhalenbundel ‘Overgave’, die verschenen is onder het pseudoniem Elle van Bohemen. 'Aquamarijn' is Schneiders thrillerdebuut.

Silke lijkt haar leven prima op orde te hebben: man, zoon, baan, leuke buurt. Schijn bedriegt, want haar verleden speelt haar parten. Zij draagt een geheim bij zich dat geen van haar dierbaren of naasten kent. Dan ontmoet ze in het kader van haar werk de aantrekkelijke Paul van Zanten. Binnen de kortste keren hebben de twee een affaire, verlaat Silke man en zoon en trekt ze bij Paul in. Tegelijkertijd wordt Silke bedreigd en roepen onverklaarbare gebeurtenissen angstgevoelens bij haar op. Wie heeft het op haar voorzien en komt alsmaar dichterbij? En waarom?

‘Aquamarijn’ is met 162 pagina's opvallend dun, bevat teleurstellend weinig tekst en is in één middagje uit. Erger is, dat ook het verhaal mager is. Alleen Silke’s karakter is uitgewerkt, de overige personages kennen nauwelijks onderbouwing, zelfs ex-man en zoon lijken onbelangrijk. Van nieuwe liefde Paul weten we helemaal niets, behalve dat hij handelt in fraaie meubelen. Dit maakt dat Silke overkomt als een egocentrisch type, er ontstaat een alles-draait-om-Silke-show. Toegegeven, ze heeft problemen, maar dan nog. Ze vertelt niemand van de hoed en de rand, houdt geen rekening met anderen en is weinig sympathiek. Een bredere opzet zou het verhaal ten goede gekomen zijn. (En ook het aantal pagina’s, al gaat kwaliteit voor kwantiteit.)
Silke’s grote geheim is voor de lezer geen geheim, want het wordt uit de doeken gedaan in de boekbeschrijving op de cover. Heel jammer, het verhaal zou boeiender zijn zonder deze kennis vooraf. Gemiste kans om meer spanning te creëren. De laatste pagina van ‘Aquamarijn’ maakt veel goed van het tamelijk eenzijdige verhaal, maar niet alles. Wat is er werkelijk aan de hand (geweest) en waarom? Dat wordt niet duidelijk en nodigt uit tot fantaseren. Interessante (psychologische) wending, maar toch … Het is niet helemaal fair om alle cruciale info achter te houden voor de lezer en dan een bom te laten vallen.

Toch met plezier gelezen. Lilian Schneiders schrijfstijl is aangenaam vloeiend met natuurlijke dialogen. Al viel het verhaal een beetje tegen, het leesplezier doet uitzien naar een volgende thriller van Schneiders hand.