Bankier van de dood

Dit boek heeft naar mijn mening een meeslepend mysterieus verhaal met een goede verhaallijn. De wanhopige James Hoffman, de mysterieuze Daisy en de naar zichzelf zoekende Nick die worden geconfronteerd met wat liefde betekent in het leven. Ondanks dat het boek vlot weg te lezen is– met niet moeilijk te begrijpen termen -, is het zeker in balans door afwisselend gebruik te maken van interessante beeldspraak. James Hoffman is net zoals iedere zakenman op zoek naar liefde in het nachtleven en dan vindt hij eindelijk de perfecte vrouw, het meisje in de nachtclub die sprekend op zijn moeder lijkt. Nick heeft alleen nog maar de vele herinneringen aan de woorden en vooral de losse handjes van zijn vader en besluit voor het eerst in vijfentwintig jaar voor zichzelf te kiezen. Hij wordt een vrijgezelle man na vier weken huwelijk. Iedereen draait om elkaar heen zonder het woord ‘geluk’ te kennen. De moeizame relaties zijn niet onopgemerkt, maar toch is het kwetsbare en het gevoel van onmacht doorschijnend.
Ik kan de schrijver alleen maar complimenteren over de opbouw van het verhaal. Dit boek kan ik iedereen aanraden van jong tot oud.

Lekker onderhoudend verhaal, vlot geschreven, zit snelheid in die door het hele boek behouden blijft… van begin tot einde blijft de stijl goed gehandhaafd en dat zorgt voor een prettige homogeniteit van de tekst.
Goeie mix van drama, terreur, sentimenten en humor, en dat laatste in vooral hoe de dingen worden benoemd, soms met beeldspraak, soms ‘lekker’ plat. Ook dat die kerels bij Nick z’n moeder en vader terecht komen in dat vijftigerjaren huisje met de taart etc vond ik vrij maf.
Het leukst vond ik de dialogen waarbij de schrijver een techniek gebruikt die ik zelf erg gaaf vind in films: mensen praten langs elkaar heen, luisteren niet goed naar elkaar, en dat laat hij mooi zien door de dialogen kort te houden en ‘verder’ te laten gaan als er alweer een andere zin gesproken is. Origineel. De schrijver heeft ook mooi afgewisseld met beeldspraak, soms erg treffend, soms wat ver gezocht, maar allez, hij doet het wel in combinatie met een thriller en dat is een plus.

Schrijver ontmoet begin januari. Aardige vent. Boek is prijzig maar toch gekocht. Aanrader. Anders dan andere boeken.

Het boek leest makkelijk weg. Een goed verhaal met een sterk plot. De emotionele ontwikkeling van het hoofdpersonage richting het einde van het boek is heel treffend. De korte tussenstukjes in het boek had ik niet zo veel mee, maar dat is iets persoonlijks. Verder is het een goed boek en ik ben benieuwd naar een mogelijk tweede boek van deze schrijver.

Een aanrader voor een ieder die op zoek is naar een goed, spannend en meeslepend verhaal.

Spannend boek,heerlijk voor de vakantie!

Ik heb het boek net uit en wat een genot. Het verhaal speelt zich af in Londen en je ziet de stad op een manier die denk ik niet iedereen kent. De verschillende plaatsen zijn fantastisch beschreven, een chinees restaurant is mijn favoriet. De personages zijn levensecht, ondanks dat ze soms vreemde trekjes vertonen. Je wordt in het boek getrokken en je wilt erachter komen wat er met Daisy is gebeurd. Simpel, maar bijzonder taalgebruik. Een whodunit met een super opbouw. Je leeft echt mee met de hoofdpersonages.

Ik heb het gelezen op vakantie, super boek!

Geschreven bij Bankier van de dood

Vlotte schrijfstijl en leuk verhaal, vooral de start. Echter naarmate het boek vordert, zijn de stappen die genomen worden groot en de dialogen in het boek onnavolgbaar.
Daardoor wordt het voor mij uiteindelijk niet spannend. Het plot is wel verrassend, in die zin dat door de onnavolgbaarheid je dit minder ziet aankomen.
Het verliest daardoor voor mij alle geloofwaardigheid. Fictie of non-fictie, in een verhaal vind ik het voor mezelf een voorwaarde dat alles zo aansluit dat het had kunnen gebeuren. Terwijl de start van het boek wel veelbelovend is.

Vanaf de eerste bladzijden wilde ik meer weten over de hoofdrolspeler en de andere spelers. Je valt met de neus in de boter. Het is makkelijk weg te lezen en af en toe schoot ik in de lach door de manier van schrijven van de schrijver. Er word veel detail beschreven, waardoor je de beelden echt voor je kunt gaan zien. Ik moest bijvoorbeeld heel hard lachen toen hij omschreef: '' Het zweet brak me nu echt uit en het schuim stond tussen mijn billen.'' En dat terwijl het allemaal niet humoristisch is, maar daardoor begrijp je wel precies de situatie waarin een speler zich bevind. Het is meeslepend en heel spannend, de spanning word gedurende verschillende delen van het verhaal steeds behouden. Het is een heerlijk boek om te lezen ter ontspanning, een debuutroman van Stephan Molier.