Beet Een thriller met tanden

" 'Die verrekte spinnen hebben veel te veel poten, niet normaal zeg.' Of, 'je weet toch dat kippen afstammen van dinosauriërs, ik vertrouw die krengen voor geen meter, ze zijn veel slimmer dan wij.' " ~ p14.

Wat een bijzonder verhaal was dit... Absoluut niet wat ik verwachtte en daardoor misschien juist wel extra welkom!

"Hij huiverde bij de gedachte. Kwam dat ding 's nachts uit de put? Hoe dan?" ~ p24

Beet vertelt het verhaal van George die werkt als onderhoudsman in een carwash. Wanneer hij op een avond moet overwerken, ontdekt hij een groot, groen, vreemd schepsel in de waterput. Wanneer zijn vrouw Diana het beest uiteindelijk ziet, besluit ze er voor te zorgen, ondanks de waarschuwingen van George. Al gauw blijkt dat het hun eemvoudige leven begint te beinvloeden, maar dan is het al te laat!
Op de cover staat er "een thriller met tanden", en op de achterzijde wordt gesproken over een roman, wat het nogal verwarrend maakt wat je nu daadwerkelijk gaat lezen. Marc Kerkhofs noemt het zelf een soft thriller, en misschien is dat wel de betere benaming. Hoe dan ook, je moet niet verwachten een super spannend boek te gaan lezen, maar boeiend is het zeker wel! Marc heeft een hele fijne, vertellende manier van schrijven, waardoor je snel in het verhaal zit. De personages worden op een dusdanige manier neergezet dat je ze aanvoelen als bekenden, mensen van wie je wel eens gehoord hebt, waardoor je blijft lezen om hun verhaal te ontdekken. Wat ik erg kon waarderen is dat je meerdere malen op een verkeerd spoor werd gezet. Telkens wanneer je dacht dat er een bepaalde lijn was uitgestippeld tot het einde, besloot de schrijven het over een andere, verrassende boeg te gooien. Bijna als of het verhaal hem zelf tijdens het schrijven bleef verrassen met verschilllende mogelijkheden. Dit bleef mij als lezer prikkelen om door te gaan.

"Het liefs van al wou hij haar in zijn armen nemen om haar te troosten. Vleugels, dacht hij, dat is het enige wat haar ontbreekt." ~ p145.

Ik heb absoluut genoten van dit verhaal, maar heb het even moeten laten bezinnen om het onder woorden te brengen. En nu ik de recensie eindelijk geschreven heb vraag ik me af waarom? Beet is een boek dat de thriller liefhebbers weet te prikkelen met het onbekende en de roman liefhebbers stof tot nadenken geeft. Een mooie combinatie! Daardoor een auteur van wie ik zeker meer wil gaan lezen.

Ik vind ‘Beet’ een leuk, vermakelijk en toch ook wel origineel verhaal. De originaliteit zit ‘m voor mij vooral in de persoonsverandering die één van de hoofdpersonages door een bepaalde gebeurtenis ondergaat. Aangezien ik niets wil verklappen houdt ik het expres enigszins vaag. De schrijfstijl bestaat uit korte, duidelijke zinnen die vlot lezen en niet langdradig zijn. De karakters zijn uitgesproken wie ze zijn maar blijven wel wat oppervlakkig. Toch komt het juist daardoor behoorlijk realistisch over in zijn geheel. De personages zijn namelijk goed aan te voelen en hun beweegredenen zijn te begrijpen. Er wordt hier en daar gebruik gemaakt van Vlaamse bewoording, wat ook wel logisch is gezien het verhaal zich in België afspeelt. Het stoort dan ook niet en verhoogd de geloofwaardigheid. Het plot had voor mij een aantal verrassende elementen en de manier waarop het verhaal eindigt vind ik helemaal top, niet zo standaard (wederom die vaagheid om spoilers te voorkomen). Het einde laat wat mij betreft ruimte voor een vervolg maar wellicht zit dat compleet in mijn fantasie en denkt Marc Kerkhofs dat heel anders over.

BOEK 10 is een lovenswaardig en bijzonder project, waarbij tien schrijvers tegelijk een eigen boek presenteren en op de markt brengen. Dit alles onder de professionele begeleiding van Godijn Publishing. De Vlaamse auteur Marc Kerkhofs (1964) is dit keer één van de tien gelukkigen met zijn thrillerboek Beet.

Wat gebeurt er, als je in een waterput een onbekend vreemd wezen aantreft? George, de onderhoudsmedewerker op een carwash, weet hierover alles te vertellen. Ook zijn vrouw Diana – een rasechte boerendochter – wordt met het mysterieuze dier geconfronteerd. Meer zelfs: ze wil er zorg voor dragen. Totdat de aap uit de mouw komt…

“Ofwel vergaat dat beest van de honger, dacht George, ofwel ziet het wat voor een broekschijter ik ben. Hij luisterde naar het lage gegrom, dat hij twee weken eerder ook hoorde.”

Beet wordt omschreven als een “thriller met tanden”. Dat is het boek niet echt; het is eerder een braaf fantasy verhaal, vermengd met psychologische spanning. Toch is het flink genieten van de guitige en ongeremde schrijfstijl van Kerkhofs, alsook van de geslaagde plot. Een vermakelijk verhaal, waarin vooral George als belangrijkste karakter duidelijk wordt uitgetekend.

Protagonist George is aanvankelijk een eenvoudige grijze muis die het groene monster Splinter ontmoet. Verder in het boek merk je evenwel verder dat de brave man in ieder geval meer is dan enkel maar een zacht gekookt ei.
De auteur bewijst hier dat een boek best intrigerend kan zijn, met eenvoudige personages en zonder bovenaardse toestanden of constructies.
Wil je als echte thrillerlezer eens iets anders dan anders, dan ben je bij Beet wel aan het juiste adres. Verwacht aldus geen ondraaglijke spanning, gruwelijke moorden of stevige acties. Wat je ervoor in de plaats krijgt, is een amusant boek dat vakkundig is neergeschreven.
Fantasy? Jazeker. Horror is het zeer zeker niet. De grote winnaar heet toch wel humor.

Wanneer George tijdens zijn werk als onderhoudsman bij de carwash een vreemd groen schepseltje ontdekt, breekt er een bijzondere periode aan voor hem en zijn vrouw Diana. Het kneuterige Vlaamse koppel is heel tevreden met hun eenvoudige leventje, maar de komst van het monster zorgt voor opschudding. Alles verandert wanneer Diana door het wezen gebeten wordt…

Ik heb het boek met veel plezier gelezen. Door het taalgebruik waan je je al vlot in Vlaanderen, en ik heb het boek met bijpassend accent in gedachten gelezen. Dat maakte het voor mij extra plezant. ;) Er wordt vrij gedetailleerd besproken wat er bij de carwash aan onderhoudswerkzaamheden gedaan wordt, dat waren de stukjes waar ik soms een beetje overheen las. Het intrigerende monstertje geeft dit boek een magisch tintje, maar het is heel realistisch beschreven vanuit het oogpunt van een heel gewone man waardoor het voor mij de term “huiskamer-fantasy” mag dragen. Kleinschalig en met tot in detail uitgewerkte karakters.

Ik geeft het boek 4**** omdat het mij tot het eind heeft kunnen boeien. Ik heb het met veel plezier in twee dagen uitgelezen. Volgend werk van Marc Kerkhofs komt zeker weer in mijn boekenkast!

Dit boek stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Het past helemaal in mijn straatje. Een spannende thriller met behoorlijk wat horror elementen.

George werkt in een carwash en repareert en onderhoudt daar alles. Hij werkt vaak over, omdat sommige dingen alleenn na sluitingstijd gemaakt kunnen worden. Hij hoort een vreemd gesis uit een put komen. Als hij de put gaat inspecteren, komt hij erachter dat er een heel raar wezen in zit. Het dier laat hem daarna niet meer los en volgt hem zelfs. Het wezen bijt een collega medewerker, die vervolgens heel vreemd gaat doen… George zijn vrouw voelt medelijden met het wezen. Ze blijft het verzorgen. Dat zit haar in het bloed. Er zijn genoeg waarschuwingen, maar het gaat alsnog goed mis.

Het wezen gaf mij de kriebels. Ik wil het niet tegenkomen. Het zet zet je goed aan het denken… waarom vinden we iemand leuk? Waarom hebben we een hekel aan iemand? Wat doe jij als de persoon waarvan je houdt, van je vervreemdt en je hem of haar niet meer herkend? Wat als je iemand niet meer kunt vertrouwen…. En hoe kun je dit allemaal rechtzetten, voordat het te laat is?

Het leest als een echte pageturner. Je hebt steeds een knagend gevoel in je buik van: er staat iets te gebeuren, pas op! Je begint de angst van George te voelen en het blijft kriebelen. Je voelt dat George nerveus begint te worden. Heel knap gedaan, dat deze emoties allemaal zo goed overkomen.

Het leest erg vlot, op het einde,snak je naar meer. Het is geen standaard einde en dat vind ik super gaaf en verrassend. Ik hoop dat deze auteur nog meer nagelbijtende thrilers gaat schrijven. Ik ben fan! 5*****

Beet is een leuk verhaal dat prettig leest.
Geen spannende thriller, zoals je zou kunnen veronderstellen bij het zien van de cover, maar meer een roman met geloofwaardige personages die een niet-alledaags avontuur beleven.

Op de achterflap las ik dat Beet een roman is over het onbekende en vervreemding. Over vastgeroeste gewoontes en de angst om te verliezen.
Deze onderwerpen komen zeker aan de orde en maken het verhaal tot wat het is geworden; een onderhoudend verhaal waarin werkelijkheid in aanraking komt met fantasie in de vorm van Splinter.

Ik mag zeker de humor niet vergeten te noemen in dit verhaal. Humor is door het hele verhaal aanwezig en maakt het samen met de prettige schrijfstijl van de auteur tot een verhaal je vlot leest, zonder losse eindjes.
Ik kijk uit naar een volgend verhaal van Marc Kerkhofs.

Samenvatting
George werkt bij een carwash waar hij onder andere verantwoordelijk is voor het onderhoud. Op een dag tijdens een onderhoud klus wordt zijn aandacht getrokken door gesis in een put. Er blijkt een dier in te zitten dat George niet herkent. Hij voert het dier en stukje bij beetje raakt het dier aan hem gewend. Als hij op een dag dit dier in zijn tuin aan treft wil zijn vrouw zich over het dier ontfermen. Helaas wordt ze gebeten. De beet heeft gevolgen voor de relatie met George. Ze lijkt een andere persoonlijkheid te worden. George wil alles op alles zetten om de relatie te herstellen maar dat valt niet mee.

Leeservaring
Het verhaal leest makkelijk weg door niet al te lange zinnen en hoofdstukken geschreven in alledaagse taal. Wel met enkele Vlaamse termen maar die zijn goed te begrijpen voor de Nederlandse lezer en dus niet storend.
Heel veel diepgang zit er niet in de personages. Je leert ze goed kennen maar ze blijven enigszins aan de oppervlakte. De Beet doet het karakter van personages veranderen, dit had wat meer uitgewerkt mogen worden om het spanningsgehalte van het verhaal toe te laten nemen. Super spannend is het verhaal niet maar het leest makkelijk weg. Een leuk tussendoortje.
Het papier van het boek voelt prettig aan. Er is een goede kwaliteit papier gebruikt.

Conclusie
Een makkelijk lezend boek. Niet echt spannend. Een leuk tussendoortje.

Beet
Namens de leesclub Thrillzone mocht ik het boek Beet lezen.

De cover is een echte blikvanger. Je ziet een jongen met erg indringende groene ogen. Ogen die bijna licht af geven. Ook zie je een auto en dit past bij het verhaal dat zich voor een groot deel afspeelt in een carwash. Ook zie je een bloederige hand en de tekst :een thriller met tanden. Spannend dus.

De auteur Marc Kerkhofs is voor mij onbekend. Ik was dan ook heel erg benieuwd naar het verhaal.

Over het boek zelf:

George is onderhoudsman op een carwash. Op een avond, als hij moet overwerken, ontdekt hij een vreemd schepsel in de waterput. Zonder dat hij het wil, hecht het dier zich aan hem en met gemengde gevoelens aanvaardt George die vriendschap. Zijn vrouw Diana ontfermt zich over het creatuur en bekommert zich niet om de herhaaldelijke waarschuwingen van haar man. Als boerendochter weet ze hoe ze moet omgaan met dieren. Dat de vreemde indringer hun hele wereld op zijn kop zet, beseft George pas wanneer het te laat is.

BEET is een roman over het onbekende en vervreemding. Over vastgeroeste gewoontes en de angst om te verliezen.

Mijn mening:
George werkt bij een carwash en is gelukkig getrouwd met Diana. Wanneer George moet overwerken hoort hij een vreemd gesis en gaat hij op onder zoek uit. Wat hij in de waterput ziet is een eng groen monster. George is eerst erg bang maar blijft ook erg nieuwsgierig naar het beest. Hij gooit er af en toe wat eten naar toe en noemt hem Splinter. Hij is bang dat niemand hem gelooft en verteld het alleen aan Diana. Die wil het ook niet geloven en samen gaan ze kijken. Wanneer een collega door het beest wordt gebeten en erg ziek wordt, besluiten George en Diana om het beest mee te nemen naar huis. Tijdens het voeren wordt ook Diana gebeten en vanaf dat moment staat het leven van George compleet op z’n kop

Het verhaal heeft een prettig lettertype en leest vlot weg. De hoofdstukken zijn van een goede lengte. Een boek met een erg beeldend en sterk geschreven verhaal. Je leeft echt mee met George. Hij beleeft een emotionele rollercoaster. Je blijft door lezen omdat het verhaal je compleet in de greep heeft. Je wilt weten wat een beet tot gevolgen heeft en ook raak je erg benieuwd naar het monster zelf. Wie of wat is het nu precies? Het plot kwam voor mij toch nog als een verrassing. Hier had ik niet op gerekend.

Wat bij mij wel verwarrend is dat het op de cover een thriller wordt genoemd en op de achterkant een roman maar voor mij is het ook een fantasyboek.. De spanning is zeker aanwezig maar niet zo als bij een echte thriller.

Ik heb genoten van elke bladzijde en geef het 4 sterren