Ben Seelt - 50 jaar fotografie van A tot Z en verder

Ben Seelt, 50 jaar fotografie van Amsterdam tot Zeeland en verder.
Een eigenzinnig boek dat u meeneemt op een reis van persoonlijke ervaringen en beleving die ik als vakfotograaf doormaakte. "Zin en onzin uit een fotografen-leven".
In vaak anekdotische stijl voer ik de lezer mee van het analoge naar het digitale tijdperk. Laat dingen zien die al historie zijn; heb het over creatieve ontwikkelingen en visies; over beslommeringen en plezier in het vak; hoe het is om in Zeeland te beginnen waar het echte vak in 1968 nog helemaal niet bestond. Ook gaat het over reizen naar landen in vele continenten. De avonturen daar en de ontmoeting en beleving van ontmoette mensen en culturen.
De fotograaf die in de 'provincie' begint zal alles wel aan moeten pakken wat er te doen is. Dat deed ik. Weinig collega's zijn zo 'breed' bezig geweest als ik. Van packshot tot groot formaat studiowerk, van bonbon tot beton, van 'image' en portret tot vliegwerk en offshore.
Om voor mijzelf vast te stellen wat 50 jaar bezig geweest te zijn nu eigenlijk waard was, is dit boek ontstaan. "Het is nooit niks" zei een opdrachtgever ooit, toen ik vroeg wat hij nu eigenlijk van al mijn werk dat ik voor hem maakte vond. Zo is het wel en dat is veel waard.
Wie wil weten hoe het was te fotograferen met filmpjes en chemie en hoe de transitie verliep naar het digitale tijdperk, leest hoe dat ging.
Mijn boek is interessant voor ieder die net begint in het vak of er over denkt het te worden. Op school wordt je veel geleerd, maar niet hoe het is fotograaf te zijn. Ieder zal zijn eigen weg wel vinden, anders dan de mijne. Fotograaf zijn is een eigenwijze bezigheid. Het boek is van belang voor ieder met een oog voor fotografie, voor techneuten, Amsterdamers, Zeeuwen, Rotterdammers en andersdenkenden.
Ikzelf wilde helemaal geen fotograaf worden, maar grafisch ontwerper. Maar tekenen kon ik niet. In de zestiger jaren, zonder Mac en Photoshop was je dan de pineut. Handig en praktisch was ik wel. Fotografie werd het dus en daar heb ik nooit spijt van gehad.
Ik dank wel de Heere, Steve Job en Adobe voor de digitale wereld die zij creëerden. Ik ontwerp nu al jaren meer dan ik fotografeer.
Zo ook dit boek. Ik schreef het en gaf het vorm. Deed de opmaak en de prepress. Toen de uitgeverswereld zei “als we het al ooit zouden uitgeven, moet je niet denken dat jer zelf ooit een cent van ziet” werd ik ook maar uitgever. De uitgever houdt niet van ‘fotoboeken’ als je niet dood of wereldberoemd bent. Dat ben ik dus niet.
Een beetje eigenwijs wel.