Blauw

Dit boek is absoluut anders dan anders, omdat de hoofdpersoon zo bijzonder is. Je ervaart hoe je ook in de huid kunt kruipen van iemand die totaal anders is dan jijzelf. Het leest makkelijk weg, maar onder die luchtige structuur gaat een behoorlijk groot probleem schuil. Nikki krijgt namelijk last van steeds erger wordende dwangneurose. Ik vind het een prachtig boek over iemand die, omdat ze de klos is van allerlei beslissingen die volwassenen nemen, uit alle macht probeert om gezien en gehoord te worden.

Dwangneuroses en obsessies
Schrik hebben dat wanneer je niet alles in het blauw hebt of draagt, alles dan zal mislopen en leven met de gedachte dat je leerkracht smoorverliefd op jou is. Dit is waar mijn boek over gaat. Het is geschreven door Liesbeth Mende en de titel is Blauw. Het is haar eerste jeugdboek.
Liesbeth Mende is geboren in 1975 en is een Nederlandse schrijfster, onder meer bekend van haar debuutroman Afhaalmeisje. Ze studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht voor dramaschrijven. Liesbeth won in 2001 de Elle Literatuurprijs waarbij ze werd opgemerkt door een jurylid dat werkzaam was bij De Arbeiderspers.
Nikki probeert te overleven. Dat is niet eenvoudig, omdat ze met haar moeder naar een somber flatje is verhuisd. Haar mama heeft Bert gedumpt. Dit was de enige vaderfiguur in het leven van Nikki. Haar moeder heeft nu een nieuwe liefde met kleine kinderen en ze geeft al haar aandacht aan hen. Haar beste vriendin Tanja heeft nu ook een vriend waardoor ze zich achtergelaten voelt, daardoor verandert het gedrag van Nikki. Ze krijgt dwangneuroses en obsessies. Hierdoor weet ze zeker dat haar aardrijkskundeleraar en zij voor elkaar bestemd zijn. Ze doet de raarste dingen. Blauw is opgedeeld in vier delen: zomer, herfst, winter en lente, die zijn dan onderverdeeld in verschillende kopjes. Er zijn dus geen echte hoofdstukken. De vormgeving van het boek is zeer origineel. Het heeft een blauwe voorkant, een blauw lettertype en zelfs de zijkant van de pagina’s zijn blauw. Het boek is in de ik-vorm geschreven, wat wel leuk is, omdat je dan beter kunt inleven in het hoofdpersonage Nikki. Tanja is de beste vriendin van Nikki en Meneer G. en haar moeder zijn belangrijke personages.
Het boek Blauw ziet er mooi uit door de mooie cover en blauwe pagina’s. Alles aan het boek ademt blauw, net als haar hoofdpersonage Nikki. Het verhaal is meeslepend en confronterend. Ik had nog nooit gehoord van deze schrijfster, maar ze heeft me aangenaam verrast.
Nikki leeft in een wereld die meer en meer beheerst wordt door dwangneuroses en obsessies. Ze vindt van haar zelf als ze haar eigen opdrachten goed uitvoert dat alles dan goed komt. Er zijn opdrachten zoals het litteken van Meneer G. aanraken en drie keer schaap zeggen tegen Tanja. Ik vind dit persoonlijk een heel interessant onderwerp om te lezen, maar Liesbeth Mende had dit volgens mij nog boeiender kunnen maken door de opdrachten extremer te maken en ons op het puntje van onze stoel te zetten.
Kortom: dit was een boeiend verhaal, maar kan veel beter uitgeschreven worden.

Liesbeth Mende schrijft toneelstukken voor kinderen en volwassenen en won al een prijs met een van haar korte verhalen. Haar aller eerste jeugdboek dat ze schreef is het boek Blauw, dit is ook het boek dat ik gelezen heb en waar ik graag iets meer over zou willen vertellen.
Liesbeth Mende is een Nederlandse schrijfster. Ze is onder meer bekend door haar debuutroman Afhaalmeisje. Ze won in 2001 de Elle literatuurprijs en ze publiceerde in verschillende literaire tijdschriften.
Nikki woont samen met haar moeder in een klein appartement. De enige vaderfiguur in Nikki haar leven was Bert, de ex van haar moeder. Sinds ze uit elkaar zijn wonen ze in het appartement. Nikki voelt zich slecht als ze merkt dat haar moeder en haar beste vriendin allebei een nieuwe liefde hebben. Nikki’s leven verandert sterk wanneer er steeds meer dwangneuroses en obsessies komen. Ze denkt dat alles goed komt als ze haar leerkracht aardrijkskunde zoent of als ze enkel blauw draagt…
Het hoofdpersonage is Nikki. Het boek is in de ik-vorm geschreven wat eigenlijk wel goed is, want door Nikki haar dwangneuroses kan je zo makkelijk al haar gedachten en gevoelens volgen. Het boek is niet echt opgedeeld in hoofdstukken, het is verdeeld in vier verschillende delen : zomer, herfst, winter en lente.
Wat ik vond van het boek Blauw is dat het heel moeilijk was om me in te leven in het hoofdpersonage met haar dwangneuroses en obsessies. Een ander minpunt vond ik dat er nooit iets spannends gebeurde in het verhaal. Telkens wanneer ik dacht dat er iets ging komen, werd ik opnieuw teleurgesteld. Een pluspunt aan het boek vond ik dat het een thema was dat niet alledaags is, ik wist nog niet hoe het precies was om een dwangneurose te hebben en dankzij dit boek weet ik nu wel meer over dit thema.
Over het algemeen vind ik dit boek geen aanrader, maar dat is natuurlijk mijn eigen mening. Als u graag iets meer wil te weten komen over hoe het leven van een tiener met dwangneuroses en obsessies eruit ziet dan kan je het boek zeker lezen.

In deze recensie ga ik jullie vertellen wat ik vind van het boek ‘Blauw’ door Liesbeth Mende. Dit is het eerste jeugdboek van deze schrijfster. Ook al is het een jeugdboek vind ik het net zo geschikt voor volwassenen.
Ik ga eerst wat vertellen over de auteur van dit boek. Zoals ik al heb vermeld is dat Liesbeth Mende. Ze is geboren in 1975 in Nederland. Ze is vooral bekend van haar debuutwerk ‘Afhaalmeisje’. Ze studeerde aan de Hogeschool voor de kunsten in Utrecht en won in 2001 de Elle Literatuurprijs.
Als volgende ga ik jullie een korte samenvatting van het boek geven. Het boek gaat over een jong meisje Nikki die havo 3 studeert. Ze kan moeilijk omgaan met de veranderingen in haar leven. Daarom draagt ze enkel kleren die een blauwe kleur hebben. Ze verhuist naar een klein flatje midden in de stad, weg van haar stiefvader waar alles veel beter was. Als de moeder dan ook nog een nieuwe vriend met kleine kinderen krijgt en haar beste vriendin een nieuw lief krijgt, slaat ze helemaal door. Haar enige houvast is het kleur blauw en haar leerkracht ‘Meneer G’.
Nu geef ik jullie een paar kenmerken van het boek, zoals het genre. Het genre is jeugd, omdat het boek bedoelt is voor jongeren, maar ik vind het boek ook geschikt voor volwassenen. De cover en uitstraling van het boek laten het lijken dat het boek jeugdig is, maar de inhoud is veel volwassener. Het thema is een beetje romantiek maar vooral dwangneuroses. Als Nikki wil dat iets goed gaat dwingt ze zichzelf om opdrachten te doen, zoals: “Als ik drie keer met de top van mijn schoen tegen het been van mijn beste vriendin tik gaat dit gebeuren”. De belangrijkste personages in het boek zijn Nikki, haar moeder, haar beste vriendin Tania, Lars het vriendje van Tania en Meneer G.
Ik vind het een goed boek maar er mag meer spanning in zitten. Ook al vond ik het niet spannend werd ik toch meegetrokken in het verhaal en heb ik het in een ruk uitgelezen. Toen ik het met anderen besprak vonden zij dat ook. Verder heb ik geen negatieve punten over het boek. Ik vind het een zeer interessant thema en het is ook iets waar ik nog niet veel over wist. De cover en de bladzijdesnede vind ik ook origineel, de blauwe kleur versterkt Nikki’s persoonlijkheid.
Hieruit concludeer ik dat ik een zeer mooi boek vind en ik raad het zeker aan om dit boek te lezen omdat ook al is het niet spannend, toch word je meegesleept in het leven van Nikki.
Blauw door Liesbeth Mende, Paperback, 2013, 160 bladzijden.

Liesbeth Mende haar eerste jeugdboek genaamd Blauw is een jeugdroman. Het is een boek voor de leeftijd van 14+. Een verhaal dat gaat over vooral de dwangneurose van Nikki.
Het boek kwam uit in 2013. Liesbeth won met haar korte verhalen de Elle literatuurprijs en debuteerde met haar jeugdroman Afhaalmeisje. Ze studeerde aan de Hogeschool voor Kunst te Utrecht Dramaschrijven. Ook schrijft ze toneelstukken voor volwassenen en kinderen.
Blauw is opgedeeld in de vier seizoenen: zomer, herfst, winter en lente. Echte hoofdstukken zijn er niet. In het begin is het wennen, maar je wordt het toch een beetje gewoon. Het boek is ook speciaal van uitzicht, het heeft blauwe pagina’s en een blauw lettertype. Datgene trekt aan om het boek te lezen.
Blauw gaat over Nikki die niet zo goed kan omgaan met veranderingen in haar leven. Haar vriendin Tanja krijgt een vriendje. Haar moeder dumpt Bert en krijgt een nieuwe vriend met drie kleine monsters van kinderen. Nikki heeft het gevoel dat ze niet meer gezien wordt en denk dat dwangneuroses en obsessies zullen helpen. Zo kleedt ze zich helemaal blauw omdat de kleur rust uitstraalt. Met haar wijsvinger zes keer het midden van haar kin tikken of twee keer de stoep aantikken met haar rechtervoet zou volgens haar ook helpen. Als ze al deze opdrachten uitvoert zoals ze zichzelf oplegt, zou alles weer goed komen en zijn zoals vroeger.
Op het eerste gezicht lijkt het boek erg mooi te zijn met de blauwe pagina’s en de nieuwe structuur, maar ik vind het nogal ingewikkeld. Het boek is moeilijker dan je zou denken. De indeling met de seizoenen is ook al een aanpassing om te lezen. Zelf zat ik niet helemaal in het verhaal ook al omdat ik niet alles onmiddellijk begreep. Het onderwerp van dwangneuroses zou ik wel nog eens lezen omdat het niet een alledaags probleem is dat voorkomt, niet in mijn buurt toch. Ik had echt een grote verwachting van het boek en daardoor vind ik het waarschijnlijk niet zo goed, omdat ik het niet doorhad.
Blauw: een verhaal over dwangneuroses en obsessies, dat interessant is qua onderwerp, maar waarover je heel goed moet nadenken om te weten hoe het precies in elkaar zit. Ik zou het boek niet in mijn top drie zetten omdat het niet aan mijn verwachtingen volstond. Ik zou zeggen dat het meer voor volwassen is dan voor jongeren.