Blonde Dolly

Bij het zien van de schitterende cover van Blonde Dolly van Tomas Ross krijg je het idee dat je een verhaal uit lang vervlogen tijden gaat lezen. De titel doet een belletje rinkelen als je wel eens gehoord hebt van Blonde Dolly. Een vrouw die een hoer was, maar niet zomaar een hoer, ze was zoveel meer, een vrouw met meerdere gezichten en namen, waarvan het jammer is dat ze niet meer leeft zodat ze zelf haar levensverhaal had kunnen vertellen. Wat is er op haar laatste avond/nacht gebeurd? Wie had het echt op haar voorzien?

De hoofdstukken in Blonde Dolly van Tomas Ross zijn vanuit diverse personen verteld, waaronder Blonde Dolly zelf, Hannah en nog een paar anderen. Het is niet storend omdat aan het begin van elk hoofdstuk de naam staat van diegene die het betreffende hoofdstuk en soms meerdere hoofdstukken aan het woord is. Je wilt alleen soms wel een hoofdstuk overslaan, die later lezen, om eerst verder te lezen over de persoon die aan het woord is omdat elk hoofdstuk zo eindigt dat je het volgende hoofdstuk verder wilt lezen. Je komt steeds meer te weten over hun levens en hoe hun paden een paar keer gekruist worden, wat ze gemeen hebben ook al leiden ze beiden een totaal ander leven. De reden dat Dolly voor zoveel namen en personen heeft gekozen en hoe ze die uit elkaar weet te houden. Wat het verschil met haar en de andere hoertjes is. Waarom Hannah een hekel heeft aan een bepaald persoon.

Tomas Ross heeft feit en fictie zo mooi met elkaar verweven in Blonde Dolly dat je gelooft dat de fictieve gedeeltes echt zijn gebeurd. Hij heeft zich heel erg goed weten in te leven in de personages en in de jaren dat het verhaal zich afspeelt. Bepaalde personen laat hij, naast Dolly, weer tot leven komen zoals bijvoorbeeld een bepaalde prins. Je leest dat na die jaren na de Tweede Wereldoorlog duidelijk nog steeds niet iedereen zichzelf kan zijn, zeker niet in bepaalde plaatsen en in bepaalde beroepen. Dat men beter maar kan zwijgen over zijn/haar verleden ook al ben je onschuldig. Ook heeft hij de plaatsen goed beschreven zoals het toen was zoals in Kuinre.

Van begin tot het eind wordt je meegezogen in het verhaal van Dolly en Hannah. Het is een verhaal met vele verrassende wendingen die je niet ziet aankomen en spannende momenten. Het plot is niet verrassend, die zie je al aankomen, maar dat is in dit geval niet erg. Bij de een was alleen de vraag voor welke methode gekozen zou worden, de ander is algemeen bekend. Bepaalde personen blijken niet te zijn wie ze zeggen te zijn. Langzaam aan kom je achter de reden waarom ze liegen over wie ze zijn, wat de motieven van die personen zijn. Je wilt weten waarom een bepaald persoon is vermoord, wie de dader is, wat de reden was van de moord, waarom de waarheid niet wordt verteld en wie zijn vijanden waren.

Het is een verhaal over macht hebben over anderen, intriges, doofpotten, verraad, chantage, wraak willen nemen en onterechte vereringen.

In het nawoord vertelt Tomas Ross wat meer over het leven van Dolly, wat hij ontdekt heeft en waar hij tegenaan liep.

Kortom; Blonde Dolly van Tomas Ross is een spannende thriller met heel veel verrassende wendingen. Feit en fictie zijn heel erg goed in elkaar verweven waardoor je gelooft dat alles echt is gebeurd.

Het is inmiddels een kleine zestig jaar geleden dat Blonde Dolly, Nederlands bekendste prostituee, vermoord in haar Haagse woning werd aangetroffen. De moord wordt nog altijd gezien als een van de meest opzienbarende die in ons land gepleegd is en leverde door de jaren heen inspiratie op voor een film, een theatershow en een aantal boeken. Ook Tomas Ross, bekend geworden door de factionthriller, liet zich door deze mysterieuze vrouw, haar werkelijke naam was Sebilla Alida Johanna Niemans, inspireren en schreef Blonde Dolly, een thriller die op haar leven is gebaseerd en op 4 februari 2019 verscheen.

Drie weken na zijn hartaanval, waarvoor hij in het ziekenhuis is opgenomen, mag advocaat Herman van Dijk weer naar huis. De 22-jarige Hannah Fridman werkt daar als leerling-verpleegster en heeft hem gedurende die periode verzorgd. Ze is ervan overtuigd dat Van Dijk haar vader in 1943, bijna vijftien jaar geleden alweer, in Velsen aan de Duitsers heeft verraden. De reden hiervoor was om te voorkomen dat de communisten na de bevrijding de macht over zouden nemen. Hannah zint op gerechtigheid en is van plan om hem te vermoorden, al ziet ze dat zelf anders. Dan blijkt er nog iemand te zijn die hetzelfde wil, ze treffen elkaar steeds vaker en Hannah wordt gewezen op een jonge vrouw die in de oorlog in een bordeel voor Duitse officieren en NSB’ers werkte. Ze noemt zich tegenwoordig Blonde Dolly en zit in Den Haag achter een raam, maar beweegt zich met evenveel gemak in de betere kringen van de stad en beschikt daardoor over geheime informatie. Die ze gebruikt om haar plannen te verwezenlijken.
“Vanavond ga ik een man doden.” Een openingszin die er niet om liegt en waarmee Ross de lezer meteen te pakken heeft. Die zes woorden blijken kenmerkend te zijn voor het hele verhaal. Het boeit, het intrigeert en van begin tot eind is er een sluimerende spanningsboog. Door het verhaal vanuit het perspectief van verschillende personages te vertellen, hebben enkele hoofdstukken een overlapping, maar door die andere invalshoek wordt ook de lezer in de gelegenheid gesteld een bepaalde scène door de ogen van een ander te bekijken. En dan wordt duidelijk dat iets wat een herhaling lijkt te zijn, dat juist niet is.

Behalve de moord heeft Ross ook de Velser Affaire, een – mogelijk – denkbeeldig complot tijdens de Tweede Wereldoorlog, in zijn verhaal verwerkt. Leden van de politie van Velsen en leden van het Nederlands verzet zouden hierbij betrokken zijn geweest, maar ook rezen er twijfels over de rol van de toenmalige regering. Omdat de auteur deze historische feiten met fictie combineert, krijg je het gevoel een waargebeurd, en dus realistisch, verhaal te lezen. Dit wordt versterkt door de beeldende beschrijvingen en de typische en goed overkomende jaren 50-sfeer.

In eerste instantie lijken de verschillende verhaallijnen niets met elkaar te maken te hebben, maar gedurende de plot komen ze, zonder dat de personages elkaar ontmoeten, wel op een subtiele en doordachte manier steeds meer samen. Het verhaal wordt daardoor afgerond, maar de ontknoping laat nog wel wat vragen openstaan. En dat is precies wat Ross beoogde. Omdat de moord op Blonde Dolly ook nog steeds voor vraagtekens zorgt.

Minstens zo interessant is het nawoord dat Ross op het verhaal geeft. Daarin geeft hij uitgebreide informatie over de moord op Blonde Dolly, wat zijn research hem heeft opgeleverd en hoe hij dit in zijn boek heeft kunnen gebruiken. Daarbij is hij niet over één nacht ijs gegaan, want in 2007 schreef hij in Den Haag Centraal al een feuilleton over haar en in Plaats Delict uit 2005 wordt haar moord ook beschreven.

Geschreven bij Blonde Dolly

Lastig te lezen door de vele namen, aliassen. Verder ook niet echt een verhaal. Pas aan het eind kwam er meer een verhaallijn in

Geschreven bij Blonde Dolly

Laat alle commotie rond de auteur varen en lees onbevooroordeeld dit boek

In Nederland is Tomas Ross (pseudoniem van Willem Hogendoorn) de onbetwiste grootmeester in het genre “faction”: verhalen met een mix van feiten en fictie. Zijn omvangrijke oeuvre kent vele prachtige boeken.

Het nieuwste is het onlangs verschenen “Blonde Dolly” dat gaat over de mysterieuze prostituee die in de jaren veertig en vijftig in Den Haag huishield en vele hooggeplaatsten tot haar klanten kon rekenen. Sebilla Niemans, zo heette zij, had een zeer gevarieerde praktijk: als Blonde Dolly werkte ze in een volksbuurt voor de gewone man, als Suze van den Bergh (ze was gehuwd geweest met Botto van den Bergh, violist bij het Residentieorkest) molk ze de chique clientèle uit, en als Inge Hoogendijk gaf ze pianorecitals en declameerde poëzie. Met dubieuze acties als chantage vergaarde ze een fors vermogen.

Het boek speelt zich af in oktober 1959 met enkele summiere terugblikken naar korte episodes in de Tweede Wereldoorlog. Leerling-verpleegster Hannah Fridman herkent in het ziekenhuis Herman van Dijk die te boek staat als verzetsheld maar in WO II haar Joodse vader heeft verraden. Als ze deze man later thuis opzoekt om wraak te nemen, treft ze hem vermoord aan.

Drie mannen uit het verzet in WO II, Jan Gualthérie van Weezel, Bas de Jonge en Ad Quist, én de pas in de jaren zeventig door toedoen van journalist Hans Knoop ontmaskerde oorlogsmisdadiger Pieter Menten spelen een prominente rol in het verhaal. Een door een moord in Zuid-Afrika bewust gerealiseerde persoonsverwisseling roept de nodige spanning op.
De aandacht voor Blonde Dolly in het verhaal zelf is niet zo groot. Dat komt vermoedelijk omdat er over haar weinig concrete feiten bekend zijn. Het boek eindigt met haar dood, ze is vermoord. De dader is tot veler verbazing nimmer aangehouden ofschoon vrijwel vaststaat dat haar beschermer Gerard Vrolijk haar heeft omgebracht. En aan het slot neemt Hannah haar ultieme wraak op een andere verrader. Het boek eindigt aldus:

“Buiten kijk ik naar de eerste sterren. Ik zou willen dat ik in een hiernamaals geloofde. Maar wie weet zijn mijn moeder, mijn vader, Naomi en Esther daar toch ergens.”

In zijn uitvoerige nawoord licht Ross diverse tipjes van de sluier alsnog op, niet zelden veronderstellenderwijs bij gebrek aan harde feiten.

Tomas Ross is een groot stilist. Uit zijn pen vloeien mooie zinnen voor een ragfijn verhaal, zonder dat ook maar een moment in het taalgebruik wordt overdreven. De plot van het boek is voor de luie lezer af en toe lastig te volgen en is niet steeds even boeiend. Het lijkt veeleer om de lotgevallen van Hannah en de vier eerder genoemde mannen te gaan dan om Blonde Dolly. De vraag waarom de vermoedelijke dader van de moord op Blonde Dolly nooit is opgepakt, wordt door Ross niet beantwoord. Jan Gualthérie van Weezel was in die tijd commissaris van politie in Den Haag en heeft het onderzoek persoonlijk geleid. Al snel werd vastgesteld dat Gerard Vrolijk een sluitend alibi had. Dat klopte waarschijnlijk niet. De werkelijke reden is vermoedelijk dat men koste wat kost de beerput gesloten wilde houden omdat er vele hooggeplaatsten klant bij Dolly waren.

“Blonde Dolly” is een goed boek met mooie sfeertekeningen en verdient drie sterren. Hierbij zij aangetekend dat het boek vrouwelijke lezers wellicht wat minder zal aanspreken.

Grandioos boek met toch wel inzicht in de politieke verhoudingen in die tijd.

Schitterend boek goed geschreven,ben een fan van Thomas Ross.

Tomas Ross is een schrijver die op een creatieve manier fictie en non fictie door elkaar mixt. Hij weet een stukje geschiedenis mooi te mengen in het verhaal. Waardoor je toch iets meer wilt weten over Blonde Dolly en het verhaal wat veel dieper gaat dan meneer Ross schrijft. Waarom eerst ze vermoord? En wie zitten daar achter? Vragen die je jezelf stelt tijdens het lezen van het verhaal.

Ik heb het boek voor 3/4 gelezen en ben hierna gestopt. De kern van het verhaal is mooi en zou boeiend kunnen zijn. Helaas zit er zoveel verhaal omheen met daarbij enorm veel personages.
Het boek is voorzien van een uitleg wie de personages zijn. Na zo vaak terug te hebben gekeken wie de personages zijn, ben ik er mee gestopt.
Voor mensen die vaak lezen en dagen lang, zal dit vast niet zo zijn.

Spannend boek, met mooie "haagse"details!