Cappuccino in Jordanië - waargebeurd reisverhaal Reis langs kamelen en koelkastmagneten

Je hoeft niet naar Jordanië te willen gaan om dit een leuk boek te vinden. Door de nuchtere, humoristische en persoonlijke stijl is het leuk om met haar, en haar Harrie, op reis te gaan door dit land. Ze gaan niet voor luxe (wel meegenomen), zodat ze het land, zijn inwoners en zijn ongemakken, beter leren kennen. Ik vond het een leuk reisverhaal. Er staan ook nuttige tips in voor als je naar dit land wil gaan. Ik ga kijken of ik meer reisverhalen van haar kan vinden.

Cappuccino in Jordanië is het reisverslag van Anika Redhed en haar man over de reis die ze maakten naar Jordanië. Zij was er al eerder geweest en wilde nu graag die ervaring herhalen. Toch is het jaren later anders. Het toerisme is enorm gegroeid, maar veel beter zijn de omstandigheden niet geworden.

Openhartig, scherpzinnig en vol humor vertelt ze over wat ze meemaken tijdens hun reis. Zo krijgen ze bij het ophalen van de huurauto een 'upgrade' en stappen ze in een Toyota Yaris en leren ze dat de enige regel voor verkeer op weg die blijkt te zijn dat er geen regels zijn, alleen het recht van de sterkste en de brutaalste. Ook weet Anika de armzalige omstandigheden in de hotels die ze hebben geboekt realistisch en met humor te beschrijven. Deuren die niet dicht willen of niet meer open en bedden die scheef zakken. En als ze "Manuel" uit Falty Towers in het echt tegenkomen, als host in een hotel is de chaos compleet. Maar dat zijn slechts onderdelen van de reis die het maken tot wat het is: Een avontuur.

Het boek is een bundel met korte verhalen over de reis en de contacten met de inwoners van Jordanië, de overweldigende schoonheid Jordanië en van Petra en haar wereldwonderen, de prachtige uitzichten over bergen en groen, en evenzo de weidse ruimte van de woestijn, waar ze gaan paardrijden, na compleet gebutst te zijn achterop een jeep en slapen onder de blote hemel.

Maar ook kritische punten gaat ze niet uit de weg. Bij de toeristische plekken werken jonge kinderen die toeristen op ezels laten rijden. De kinderen verdienen liever wat geld dan dat ze naar school gaan (of is er geen keuze?). Dieren welzijn is ook een dingetje, er staan wel borden waar men alert wordt gemaakt op dierenmishandeling en de mogelijkheid om dat aan te kaarten, over kinderarbeid wordt niets vermeld. Ze raden dan ook af om gebruik te maken van de ezels en niets te kopen van kinderen, want zolang er gebruik van wordt gemaakt blijft de kinderarbeid doorgaan.

Cappuccino in Jordanië is een heerlijk reisverslag om te lezen. Het voelt als een voorrecht om ls lezer samen met Anika en haar man deze reis mee te mogen beleven door middel van dit boek. De verhalen worden afgewisseld met quotes, citaten en zwart/wit foto's van de reis. Het zorgt voor een verzorgd en compleet geheel en is zeer ontspannen om te lezen.

Het boek “Cappucino in Jordanië” is een boeiend reisverslag door Jordanië van Anika Redhed en haar man. Vanaf de eerste pagina heeft het je te pakken en reis mee zij aan zij met de auteur. Het is zo levendig geschreven dat het allemaal voor je ziet als een film.
In het boek maken we kennis met de inwoners van het land, de tradities, gewoontes noem het maar op. Ook het stukje geschiedenis en het koningshuis worden niet vergeten en zo schetst Anika Redhed een goed beeld van Jordanië.
Jordanië bekend van haar wereldwonderen, uiteraard worden die in het boek ook beschreven en terecht, maar ook de minder bekende en de niet altijd prettige omstandigheden van het land komen naar voren . Dat gaan we hier niet allemaal opnoemen, de lezer moet zelf ook wat ontdekken en reken maar dat dat met dit boek gaat gebeuren.

” Cappucino in Jordanië” is geen standaard boek over Jordanië, het is een boeiend, luchtig en humorvol reisverslag. Geen zware kost of een ingewikkelde uitleg van de wereldwonderen, maar gewoon heerlijk open , luchtig en een vleugje humor, dat maakt het dat je het boek in een adem uitleest met een glimlach op het gezicht.

Naast een boeiend reisverslag bevat het boek enkele quotes en zwart/wit foto’s, en tevens handige tips waar je op moet letten etc als je zelf bijvoorbeeld naar Jordanië wilt reizen. Zeer handig!

Cappuccino in Jordanie; het reisverhaal van Anika Redhed en haar man Harrison (Harrie). Een reisverslag over Jordanie, maar dan wel zo geschreven alsof je er zelf bij bent. Je waant je in een andere wereld. Dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn, zoals water uit de kraan, warm water en hygiene, zijn in Jordanie niet altijd overal aanwezig. Communicatie met de bevolking is niet altijd mogelijk, omdat ze soms maar een paar woorden Engels spreken. Iets afspreken en dat ook nakomen lukt ook niet altijd.

"Mensen zeggen graag: tijd bestaat hier niet. Maar dat is niet zo, want de dagelijkse vijf gebeden zijn
op vaste tijdstippen. God wacht niet. De enige die wacht is de toerist".

Anika neemt je mee naar een andere wereld, waarvan sommige dingen herkenbaar voor me zijn. Het fijne aan dit boek is, dat het niet leest als een reisgids. Het laat niet alleen maar de leuke dingen zien, zoals de bezienswaardigheden. Het vertelt het verhaal dat de toerist onderweg en in de 'hotels' meemaakt. Soms zijn het hilarische momenten; de andere keer tenenkrommend. Sommige onderwerpen in het boek raken je echt. Vooral de kinderarbeid bv. in Petra. Volgens onderzoek komt het niet voort uit armoede, maar hebben sommige jongeren liever geld om dingen te kopen dan dat ze naar school gaan.

"Dan herinner je je de waarschuwingsborden. Op het eerste stuk, net achter de ingang, wordt de toerist opgeroepen aangifte te doen van dierenmishandeling. En pas dan, als je veilig en comfortabel aan de maaltijd zit, realiseer je je dat nergens borden staan om te waarschuwen voor kinderarbeid".

Een fijn reisverslag dat met de nodige humor geschreven is. Handige tips, korte hoofdstukken. Kortom, een heerlijk boek. Achterin het boek staat e.e.a. uitgelegd over bv. het Jordan Pass, veiligheid, visum. Zeer handig om te weten.
Lees het boek en je waant je in een andere wereld.

Tijdens ons weekend in Enkhuizen ook even een uitstapje naar Jordanië gemaakt. Retourtje Jordanië voor 14,50! Wat wil je nog meer.
Anika Redhed bedankt voor de reis. Het boek in één keer uitgelezen. Zeker een aanrader. 'De kans om vanuit je luie stoel een nieuw land te ontdekken' zoals op de achterflap van het boek staat.
Mooi beschreven reisverslag met de humor die bekend is van Anika Redhed.
Cappuccino in Jordanië
Reis langs kamelen en koelkastmagneten
ISBN 978 90 809241 5 4

In dit vlot te lezen boek neemt reis-blogger Anika Redhed je mee naar het unieke Jordanie. Een indrukwekkend land met een vriendelijke bevolking, eigenzinnige kamelen, koppige ezels en culturele schatten. Anika weet de lezer vanaf de eerste pagina te boeien, haar beschrijvingen zijn gedetailleerd, bijna filmisch. Ze is kritisch en beschrijft haar belevenissen in het Midden-Oosten met een flink portie sarcasme.

Cappuccino in Jordanie is geen reisgids, hoewel het boek aardig wat bruikbare informatie bevat. Achterin het boek vind je dan ook de nodige tips, bijvoorbeeld over de eeuwenoude woestijnstad Petra en over de Jordan Pass. Maar de beste tips ontdek je gewoon tijdens het lezen van dit vermakelijke reisverslag.
Het fijne aan dit reisverslag is dat Anika’s passie voor het reizen er echt vanaf spat. Het boek leest dan ook erg gemakkelijk weg. De impressiefoto’s in het boek zijn een mooie aanvulling. Ze zijn jammer genoeg wel allemaal afgedrukt in zwart-wit, maar volgens Anika is Jordanië letterlijk vrij kleurloos. Afdrukken in kleur heeft dan weinig nut.

Toch heeft het ogenschijnlijk kleurloze Jordanië de reislustige mens een hoop te bieden, denk bijvoorbeeld aan de Dode zee, het indrukwekkende Petra en natuurpark Dana. Ook wandelaars komen er flink aan hun trekken. Leer via Anika de “do’s en dont’s”. Maak kennis met de plaatselijke (hoofzakelijk sympathieke) bevolking, maar lees onder andere ook over de kanttekeningen van de aanzienlijke toename van het toerisme. Over het werkelijk ontbreken van een enkel spoor van luxe in diverse hotels en de soms opdringerige verkooptechnieken. Maar lees vooral over de magische uitstraling van Jordanië. Het hart van het Midden-Oosten.

Droom je van een reis naar Jordanië, maar is het er tot op heden niet van gekomen, dan is dit boek alvast een leuk voorproefje. Ben je zelf al wel in Jordanië geweest, dan is Cappuccino in Jordanië een feest der herkenning. Maar ook als je helemaal niet de intentie hebt om naar dit land af te reizen, is dit een bijzonder boek om te lezen.

Heerlijk boek om te lezen, prachtig geschreven. Ik ben nog nooit in Jordanie geweest echter door het verhaal lijkt het net of je er zelf bent. Je wordt meegenomen op reis en er worden goede indrukken en tips gegeven. Jammer dat ik het boek zo snel heb uitgelezen. Ik kijk uit naar het volgende boek van Anika.

Voor iemand voor wie gebruik maken van het openbaar vervoer in een toeristenoord al een avontuur is, is de reis van Anika naar Jordanië een onderneming die niet te overzien is! Maar wat heb ik genoten van de reis die ik samen met Anika en haar Harrie gemaakt heb, want zo voelt het lezen van het boek dus: alsof je zelf met hen mee bent. Alsof je zelf door het chaotische verkeer rijdt, alsof het vetlaagje na het dobberen in de Dode Zee op jouw lijft plakt en alsof het jouw toilet is wat niet doorspoelt op de verder ook al verre van luxe hotelkamers.

Gedurende de trip heb ik ook een nieuwe afkorting geleerd, FOMO: Fear of missing out. Je wilt overal naar binnen terwijl er vaak niets te zien is want stel je voor dat je iets hebt gemist… Een verschijnsel waar toeristen die op doorreis zijn steeds vaker last van hebben. Het toenemende toerisme in gebieden als Jordanië zorgt er helaas ook voor dat je op prachtige plaatsen zaken tegen komt die er niet horen: Kraampjes met koelkastmagneten bijvoorbeeld. Ook de kamelen- en ezeltochten die worden aangeboden hebben een schaduwzijde; de dieren worden vaak niet goed behandeld, ze moeten zo veel mogelijk toeristen vervoeren en uitrusten is geen optie dan. De commercie heeft duidelijk zijn intrede gedaan en ook kinderarbeid is niet vreemd in deze gebieden. Hele jonge kinderen smeren toeristen onbenulligheden aan. Waar je als toerist dan denkt: ach laat ik maar iets kopen van dat ventje, het kost niet veel , zorg je er eigenlijk voor dat je het fenomeen in stand houdt: als het jongetje naar school gaat levert hij niets op en als hij prullaria verkoopt wel, dus hij gaat niet naar school zolang wij van hem iets kopen.

Ik wil niet te veel vertellen over de reis zelf, die moet je als lezer gewoon zelf ondergaan. Wel belangrijk is dat tijdens de hele reis de humor niet ontbreekt, zodat je regelmatig met een glimlach de bladzijde omslaat. De humor maakt het ook wat luchtiger waardoor het niet puur alleen een reisverslag is van alle bezienswaardigheden die Jordanië te bieden heeft. Zo overnachten ze ergens waar Manuel uit Fawlty Towers het hotel lijkt te runnen: op dat moment krijg je spontaan medelijden met Anika en Harrie! Naast de humor is het ook de no-nonsense manier van schrijven een fijne bijkomstigheid, als er niets te zien is is er niets te zien en wordt dat ook zo verteld. Het wordt niet mooier gemaakt dan het is om het een mooi verslag te laten zijn. Ook het vermelden van de keerzijde van het toenemende toerisme is hier een voorbeeld van.

De titel omvat eigenlijk alles: ook al ben je op een road-trip in het mooie Jordanië een goeie cappuccino kan je dag echt compleet maken. Toen ik het boek voor de eerste maal in handen had vroeg ik mij af waarom er voor de kleur oranje gekozen was maar de titel van deze recensie zou dat moeten verklaren… Het boek is voorzien van een aantal foto’s die herkenbare plaatsen uit het verslag vertonen. Ook kun je op het Youtube-kanaal van Anika Redhed een filmpje bekijken van de reis. Hier komt het boek echt tot leven, zie je ineens een bewegend beeld van die opdringerige man in dat koffietentje bijvoorbeeld! (Overigens is er in het boek ook een verklaring te vinden van het woord “koffietentje”! ) Maar bekijk het filmpje wel pas nadat je ‘zelf op reis bent geweest’!

Goeie reis gewenst!

Een reiservaring is soms leuk, soms mooi en soms minder positief. Anika beschrijft op een geweldige manier dat reizen bijzonder en mooi is, maar ook minder leuke kanten heeft en soms gewoon afzien is. Pas dan ben je een echte reiziger en geen doorsnee toerist. Toen ik haar boek las kon ik me de situaties heel goed voorstellen. Ze beschrijft het beeldend en met passie. Ik ben dan ook heel benieuwd naar haar volgende reisboek.

Cappuccino in Jordanië is het waargebeurde relaas over de reis die Anika Redhed en haar man maakten door een land vol wonderen. Een reisverslag maar dan met een heleboel extra’s, waarbij je je als lezer het ene moment in een Bijbels verhaal waant en het andere moment op de set van een Indiana Jones film.

De reis gaat dwars door het indrukwekkende en boeiende Jordanië en het verslag dat Redhed er vervolgens over schreef, laat je de reis meebeleven. Een beeldender en amusanter reisverslag heb ik nog nimmer onder ogen gehad.

“Het ticketloket is leeg. Het is bidtijd en daarom is de verkoper weg. We wachten geduldig. Niet omdat het een schone zaak is, maar omdat je in dit land automatisch onthaast. Misschien omdat haasten er nog niet is uitgevonden. Misschien omdat de zon brandt.”

Over het algemeen zijn reisverhalen c.q. –verslagen enigszins droge kost voor hen die niet op de beschreven plek(ken) zijn geweest. Redhed brengt daar verandering in. Met woorden weet zij haar lezers de plekken te tonen alsof het een film is die zij afspeelt. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de levendige en luchtige schrijfstijl van de auteur, het vleugje humor dat telkens weer om de hoek komt kijken én met de fijne afwisseling waar Redheid gebruik van maakt. Geen paginalange geschiedkundige informatie, maar een korte toelichting of achtergrondinformatie waarna je vervolgens, samen met de auteur en haar man, weer in de Dode Zee dobbert of je een weg tracht te banen door het volslagen chaotische verkeer aldaar.

“De mens is niet alleen gek op water, maar ook op ‘natuurlijke bruggen’. Voor zover ik weet is nooit onderzocht waarom. Het zijn gewoon rotsen met gaten erin, maar de mens maakt er meer van, want de mens zoekt altijd overal betekenis.”

Redhed omschrijft de plekken waar zij en haar man kwamen, maar ook laat ze haar lezers kennismaken met de inwoners en hun tradities; tradities die zo anders zijn dan die van ons. Een stukje geschiedenis gaat Redhed niet uit de weg, maar zelfs dán wordt het niet saai.

Fijn detail overigens is dat Cappuccino in Jordanië geen lofzang is op het land. Redhed heeft zeker ook kritiek. Bijvoorbeeld op de wijze waarop de kamelen en ezels, die aan toeristen worden aangeboden om er een rit op te maken, worden behandeld. De toerist ziet dat over het algemeen niet. Net zo min als hij (in)ziet dat de jonge kinderen die prullaria te koop aanbieden, worden uitgebuit.

Mijn conclusie: een bijzonder amusant en gevarieerd reisboek en zeker ook leuk voor hen die niet naar Jordanië gaan of er geweest zijn.

Over de auteur
Voorwaar een reislustig type deze Anika Redhed! Zij reisde van Tarija tot Tomohon en werkte in China, Duitsland en de VS.
Lezen en schrijven hebben haar geïntrigeerd zolang ze zich kan herinneren en een bibliotheek vindt Redhed een van de mooiste plekjes op aarde. Bovendien is Redhed bovenmatig geïnteresseerd in de mens (zij volgde een studie psychologie) en andere culturen. Wanneer zij niet schrijft of op reis is, is Redhed manager, psycholoog en coach.

Uitvoering
Uitgeverij La Douze V.O.F.
ISBN: 9789080924154
Paperback, 164 pagina’s