Carpe Diem Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Carpe Diem

De auteurscarrière van Luc Deflo (1958) begon met het schrijven van korte verhalen die hij in eigen beheer uitgaf. Later sloot hij een contract af met een uitgever, waarbij hij in 1999 debuteerde met de thriller Naakte zielen, het eerste deel van een langlopende serie met Dirk Deleu en Jos Bosmans. Dit debuut werd al meteen genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. In 2008 won hij deze prijs alsnog met Pitbull. In 2018 overleed hij aan de gevolgen van een slopende ziekte. Na zijn overlijden zijn postuum nog vier thrillers uitgegeven, waarvan Carpe Diem, dat in 2020 verscheen, de laatste was.

Op een winterse dag in februari worden op het achteraf gelegen landgoed Carpe Diem de zwaar toegetakelde lichamen van een bemiddeld gezin gevonden. Omdat de moorden een week eerder hebben plaatsgevonden, ontbreken de meeste sporen die naar een dader kunnen wijzen. Rechercheur Dirk Deleu onderzoekt de zaak, heeft weinig tot geen houvast en de vragen waar hij geen antwoord op heeft, lijken zich op te stapelen. Door middel van ondervragingen krijgt hij wel een steeds beter beeld van de vermoorde familie en komt hij er ook achter dat ze een aantal geheimen te verbergen hadden.

In het eerste hoofdstuk maakt de lezer kennis met de familie Degreef, de bewoners van landgoed Carpe Diem, en in het volgende wordt hij deelgenoot gemaakt van de vondst van de lichamen. Wat daarbij opvalt, is de beeldende, welhaast filmische manier van schrijven, maar ook de korte en krachtige zinnen waar de auteur aan het begin van het verhaal gebruik van maakt. Het resultaat daarvan is dat je je in André Degreef, de pater familias vanuit wiens perspectief dat eerste hoofdstuk wordt verteld, kunt verplaatsen en precies doormaakt en ziet wat hij doormaakt en ziet. In het volgende hoofdstuk krijgt de lezer een gedetailleerde beschrijving voorgeschoteld van de zwaar verminkte lichamen. Niet iets voor iemand met een wat zwakkere maag.

Deze sterke en veelbelovende start, waarin de spanning gedurende die eerste bladzijden zelfs al langzaam toeneemt, krijgt echter geen vergelijkbaar vervolg. Dan wordt het namelijk vooral een verhaal waarin de nadruk ligt op het politieonderzoek. Met name om de vraag wie er voor de moorden verantwoordelijk is en misschien nog wel interessanter, waarom ze gepleegd zijn. Om daar achter te komen, gaan zowel Deleu als zijn partner en wederhelft Nadia Mendonck hun eigen weg. Beiden doen dat zonder enige vorm van overleg, wat voor het verhaal natuurlijk wel aardig is, maar tart met alle vastgestelde politierichtlijnen. Carpe Diem heeft nog wel enkele andere onvolkomenheden, want wat te denken van omstanders die op een plaats delict (in dit geval in de woning van de familie Degreef) aan tafel zitten en een borrel drinken terwijl de technische recherche zijn werk nog niet heeft kunnen doen.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van vooral Deleu en Mendonck, maar zo nu en dan zijn er ook hoofdstukken vanuit het oogpunt van de dader. Hoewel dit niet direct voor een enorme dosis spanning zorgt, wordt er wel mee bereikt dat er bij de lezer een geringe mate van nieuwsgierigheid ontstaat. Dat doen de paar cliffhangers eveneens. Daarnaast doen zich ook een paar plotwendingen voor. Het verhaal wordt daardoor niet zozeer spannend, maar geven heel geleidelijk wel meer inzicht in het motief van de moorden. Omdat Carpe Diem het eenentwintigste deel van de Deleu-serie is, heeft de auteur ervoor gekozen de terugkerende personages niet uitvoerig uit te werken. Ze blijven daarom in dit boek vrij oppervlakkig. Geen beletsel om het los van de andere te lezen, maar wie wat meer achtergrondinformatie wil hebben, zal er beter aan doen de reeks op volgorde te lezen.

Alles bij elkaar genomen, is Carpe Diem een aardige politiethriller met een sterk begin, een degelijk plot en een niet al te opzienbarende en verrassende ontknoping.

Geschreven bij Carpe Diem

Niet zijn beste boek, maar als Deflo fan lees je ze gewoon!

Geschreven bij Carpe Diem

Het postuum verschenen Carpe Diem is het allerlaatste boek van de recent overleden auteur Luc Deflo (1958 – 2018). Het is het eerste boek dat ik van deze auteur las en hij heeft me weten te overtuigen. Carpe Diem is een ontzettend spannend verhaal dat je blijft verrassen en boeien, een echte aanrader voor thrillerfans.

Het eerste hoofdstuk is al meteen een schot in de roos. Je maakt kennis met het gezin van André Degreef, één van de slachtoffers dat op beestachtige wijze wordt vermoord. Degreef bombardeert zichzelf niet meteen tot meest populaire personage met zijn arrogante, koppige en onbeleefd gedrag. Doorheen het verhaal worden er beetje bij beetje kruimels gestrooid die meer over dit figuur prijsgegeven en leer je de echte André kennen.
Dit nagelbijtend hoofdstuk eindigt met een cliffhanger waarbij je fantasie de vrije loopt neemt.

De moordzaak komt terecht bij Rechercheur Dirk Deleu, een ervaren rot in het vak. Wanneer hij een bepaald spoor volgt, weigert hij dit zonder slag of stoot los te laten. Hij rekent op zijn ervaring als politieman en is ook niet bang om zijn intuïtie te volgen, soms tot grote ergernis van zijn collega’s. Hij wordt geholpen door zijn partner Nadia Mendock, met wie hij ook een romantische relatie heeft.

Het boek is opgebouwd uit korte, maar krachtige hoofdstukken die regelmatig eindigen met een cliffhanger. Dit houdt de spanning er goed in. Deflo heeft een vlotte schrijfstijl en maakt vaak gebruik van Vlaamse uitspraken, wat ik als Belgische lezer wel kan appreciëren. Ook geeft hij gedetailleerde beschrijvingen van de bloederige moorden en het lopende onderzoek. Je wordt als lezer actief betrokken bij een uitvoerig politieonderzoek en kan mee op zoek gaan naar de dader.

In datzelfde onderzoek komen een hoop verdachten naar boven, waardoor je helemaal in de war geraakt. Je wordt lang in het ongewisse gelaten en komt voor verrassingen te staan. Deze laten je tandenknarsend, zittend op het puntje van je stoel, in één ruk verder lezen naar de laatste bladzijden. Daar wacht je een ontknoping die enkele onverwachte feiten blootlegt. Tot op het einde is het gissen naar de échte dader.

Ondanks dat de zaak opgelost geraakt, heb ik nog vraagtekens bij het privéleven van Deleu en Mendonck. De ontwikkelingen omtrent hun gezinsleven eindigen met een open einde.
Dit heeft echter geen impact op mijn mening. Dit boek is er eentje dat op de tbr-lijst van elke thrillerfan moet staan!

Geschreven bij Carpe Diem

Spannend