CTRL-A

Dankzij Kluitman mocht ik de nieuwe spannende YA-novelle, CRTL+A van Juultje Van Den Nieuwenhof, lezen.Vanaf vandaag is dit boek te koop.
Ik ben echt fan van deze novelles. Ze lezen lekker vlot, ze zijn spannend en het is erg leuk om tussendoor even te lezen. Dus ik was echt heel blij dat ik dit boek reeds mocht lezen.

Ik kende deze auteur nog niet maar wat een leuke schrijfstijl heeft ze! In slechts 98 pagina's weet ze een verhaal te vertellen dat je als lezer helemaal in het ongewisse laat om dan op het eind verrassend uit de hoek te komen. Vanaf het begin wordt je nieuwsgierigheid geprikkeld en krijg je slechts net genoeg info om te willen verder lezen en te ontdekken hoe het in elkaar zit.

Het verhaal wordt vanuit drie standpunten verteld en dit was hier zeker heel geslaagd en duidelijk. Daardoor worden de personages voldoende uitgewerkt, volgens de dikte van het boek. Na het lezen van de novelle ben ik ook de andere boeken gaan opzoeken van de auteur en ik ben van plan om haar werk verder te volgen.
⭐⭐⭐⭐

Ongelooflijk knap dat Juultje van den Nieuwenhof in een boek van nog geen honderd bladzijden zo’n compleet verhaal weet neer te zetten. En wat voor een verhaal! De eerste bladzijden zijn ronduit schokkend te noemen. Bij de zinsnede ‘Er komt rook van het lichaam af, alsof het een biefstuk is die net van de barbecue komt’ liepen de rillingen haast letterlijk over mijn rug. Daarna werd ik volledig in het verhaal gezogen. Robin, Elin en Appie kwamen tot leven alsof het leerlingen waren in mijn eigen klas. Ook de beschrijving van de rapportvergadering met de typeringen van de verschillende docenten was zeer levensecht en herkenbaar.

Het wordt voor mij als lezer al snel duidelijk dat er met Robin heel wat meer aan de hand is dan zo op het oog zichtbaar is.
‘Ik werp een snelle blik op de felgroene softcover van mijn iPhone en begin weer met de telefoon tegen het tafeltje te tikken. Een, twee, drie, vier. Ik focus me op het zachte geluid, misschien dat ik het nét haal tot twaalf voor mijn mentor weer een nieuwe vraag stelt. Ik kan niet sneller tikken of tellen, want dan is het niet goed. Acht, negen, tien, elf ….’
Het blijft niet bij dwangmatige handelingen alleen. Dat zijn mentor wil dat hij met het Zorgadviesteam gaat praten, maakt Robin woest. Hij oogt kalm, maar binnenin hem stormt het. ‘Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog en zak een beetje onderuit op de houten stoel in het lokaal. Ik weet dat ik enorm brutaal en ongeïnteresseerd overkom, maar dat interesseert me niks. Je kunt je mobiel ook tegen haar hoofd kapotslaan. Of je pakt die pen waar ze de hele tijd zo irritant mee zit te spelen en ramt die in haar oog. ‘
Zijn beste vriend Appie is zich van geen kwaad bewust, maar Robins vriendin Elin begint zich eveneens zorgen te maken. Waarom mogen ze nooit bij Robin thuiskomen? En hoe zit het eigenlijk met zijn oudere broer Tom, door Robin liefkozend Tofu genoemd? Langzaam bouwt de spanning zich op. Je voelt dat er iets verschrikkelijks te gebeuren staat en kunt alleen maar hopen dat je ergste vermoedens niet bewaarheid worden.
Ctrl-A houdt je in zijn greep en laat je pas los als je de laatste bladzijde hebt omgeslagen. Het is een boek dat absoluut een aanrader is voor lezers die terugschrikken voor dikkere boeken. Met deze reeks kan Kluitman talloze jongeren die niets zien in het verplicht lezen van boeken over de streep trekken en ze laten ervaren wat leesplezier nu echt is. Maar ook voor de meer doorgewinterde lezers is dit boek alleszins de moeite waard. Juultje van den Nieuwenhof bewijst ten volle dat je geen honderden bladzijden nodig hebt om een bloedstollende thriller te schrijven die je niet snel zult vergeten.

‘CTRL-A’ – Juultje van den Nieuwenhof

Op het eerste oog lijkt Robin een vrij normale jongen, maar hij verbergt een heleboel. Zijn mentor, mevrouw Van Erven, heeft dit door en probeert het gesprek met hem aan te gaan. Dit heeft een averechts effect en Robin begint zich vreemd te gedragen. Zijn vriendinnetje Elin en beste vriend Appie merken dat er iets aan de hand is en beginnen vragen aan hem te stellen, maar dit kan nog wel eens gevaarlijk voor hen uitpakken…

Dit korte verhaal begint super spannend met een proloog. Hierdoor weet Van den Nieuwenhof gelijk de aandacht van de lezer te trekken. Er doemen gelijk een aantal op waarvan je hoopt dat je er antwoord op krijgt.
De opbouw van het verhaal vond ik echter nogal vreemd. De verdeling tussen ‘begin, midden, slot’ is heel duidelijk, maar wel een beetje uit verhouding.
Het begin is redelijk lang en er wordt vrij diep ingegaan op elk personage. Het midden is, in vergelijking met het begin, weer kort. Wel wordt het hier weer spannend gemaakt door bijvoorbeeld een droom van Appie en de verschillende perspectieven. Het slot roept bij mij meer vragen op dan dat het antwoorden geeft. Op de vraag wat er met Robin aan de hand is, wordt wel antwoord gegeven, maar de weg daarnaartoe mis ik. Ik had graag meer willen lezen over Robin en zijn achtergrond, zoals wat er in het verleden gebeurd is waardoor Robin nu zo is.
Het is redelijk oppervlakkig en de bijpersonen worden uitgebreid behandeld. Als deze minder besproken zouden worden, zou er meer ruimte zijn voor Robin.
Er wordt niet meer teruggekomen op de proloog. Ik heb wel een vermoeden hoe dit in het verhaal past, maar een duidelijk antwoord krijg je als lezer niet.
Verder kan ik geen link leggen tussen de titel en het verhaal.

De schrijfstijl van Van den Nieuwenhof is zeer prettig. Het leest vlot, ze gebruikt korte zinnen en er komen veel dialogen voor.
Doordat het zo snel leest, ben je er wel zo doorheen. Ik heb er hooguit anderhalf uur over gedaan. Het is dus wel een boek dat je even makkelijk tussendoor kan pakken en is daarom ook zeer geschikt voor mensen die niet veel lezen.

Het idee van het verhaal is heel goed en origineel. Ik vond vooral de verhaallijn van Robin leuk en interessant omdat je als lezer echt in zijn hoofd kan kijken en dus kan zien wat erin omgaat. De manier waarop de thuissituatie van Robin reflecteert op zijn gedragingen en prestaties op school, vond ik goed weergegeven.
Het effect dat Elin, Appie en mevrouw Van Erven hebben op Robin laat zien hoe makkelijk jongvolwassenen te beïnvloeden zijn. Een simpele observatie van een mentor kan leiden tot een woede-uitbarsting en vragen van vrienden tot ontwijkend en problematisch gedrag.

Ik zou graag een deel twee willen lezen omdat ik nog zoveel vragen heb. Wellicht heb ik het einde niet goed begrepen of is het juist de bedoeling geweest om geen antwoorden te geven, maar voor mijn gevoel is het nog niet klaar.

Dit boek krijgt van mij drie van de vijf sterren.

Sanne
Perfecte Buren

Genre: YA/thriller
Uitgever: Kluitman
ISBN: 9789020609646
Aantal pagina’s: 104
Uitvoering: hardcover
Uitgave: maart 2021

Met dank aan Kluitman voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

Handig te lezen.

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Ik las eerder van Juultje van den Nieuwenhof haar boek ‘Check-out‘ en was toen al erg enthousiast over haar schrijfstijl. En deze schrijfstijl heeft ze gelukkig nog steeds behouden. Ze heeft een vlotte en toegankelijke schrijfstijl. Ik waarschuw je alvast… Als je eenmaal begint te lezen in ‘CTRL-A’ dan kun je pas stoppen als je de laatste pagina omgeslagen hebt. En ik denk dat dit soort boeken ook echt nodig zijn om jongeren aan het lezen te krijgen. En met deze novelle heb je een verhaal wat je in niet zo’n lange tijd uitleest, ook als je niet zo snel of vaak leest.

Het verhaal wordt verteld vanuit Robin, Appie en Sabine van Erven. Daarnaast lees je ook soms nog een cursief gedrukte verhaallijn. Dit blijft lang een onbekend persoon. Het verhaal heeft genoeg spanning en ook leer je de verschillende personages goed genoeg kennen. Ik vind het erg knap gedaan. Vooral omdat Van den Nieuwenhof toch een ernstig onderwerp ‘dwanggedachten’ onder de aandacht heeft gebracht. En ik denk dat er toch veel jongeren zijn die steeds meer dwanggedachten hebben. Zo hebben we bijvoorbeeld ook het programma ‘Levenslang met dwang’ gekeken en terwijl je er niet bij stilstaat, doen wij zoveel dingen op de automatische piloot, terwijl dat bij iemand met dwang allemaal heel bewust gedaan moet worden. Dit lijkt me niet alleen lastig, maar ook heel vermoeiend. Dit lees je ook in het verhaal, zonder dat ik wil spoileren. Je merkt dat de dwang hier ook regelmatig de overhand krijgt.

Van den Nieuwenhof heeft een thriller op niveau weten neer te zetten met zo weinig woorden. Ik sta versteld. Dit is echt een boek wat je tot op de laatste pagina in zijn greep houdt… en zelfs daarna nog… Dit is niet alleen voor jongeren een interessant boek, maar ik weet ook zeker dat er heel veel volwassenen zullen smullen van dit boek.