Ctrl Alt Delete

Het verhaal begint eigenlijk op het moment dat het eigenlijk weer goed lijkt te gaan met Lily en ze een uitnodiging krijgt om te dansen in de videoclip van Unity. Je leeft meteen met Lily mee. Het verhaal wordt afwisselend vanuit Lily en Jim verteld. Dit vind ik zelf altijd prettig. Hierdoor krijg je een beter beeld hoe de verhoudingen zijn en worden bepaalde zaken beter uitgewerkt en dat is hierbij ook weer het geval. Je leert zowel Lily als Jim heel goed kennen en merkt al vrij snel dat ze het beiden niet erg makkelijk gehad hebben in hun nog jonge leven.
Doordat Tamara Haagmans het gevoel van zowel Jim als Lily zo goed weet te omschrijven leef je met beiden erg mee.
Ze laat je ook nadenken over je eigen leven, want ondanks de tegenslagen in hun jonge leven, hebben beiden als doel om klaar te staan voor anderen. En daardoor ga je ook nadenken wat je zelf doet of kunt doen. Hierdoor is naar mijn gevoel, dit boek een boek voor alle leeftijden en niet alleen voor young adult.

Dit boek wisselt humor en verdriet razendsnel af, zonder ergens ongeloofwaardig te worden. Je wilt dat het allemaal goed komt, maar weet dat ook in het gewone leven het niet altijd goed afloopt.

Als je houdt van boeken waarbij drama met humor afgewisseld wordt dan moet je Ctrl, Alt Delete echt gaan lezen. Hier krijg je absoluut geen spijt van. Dit is een boek wat je zeker weet te raken.

Mooi, ontroerend en meeslepend geschreven. Duidelijk verhaal en een verrassend einde.

Ctrl alt delete:
Een heel mooi aangrijpend boek.
Heb het in een dag uitgelezen.
Echt een aanrader !

Geschreven bij Ctrl Alt Delete

Emotioneel, real

Geschreven bij Ctrl Alt Delete

Toen ik de titel las had ik nooit kunnen bedenken dat het zo een mooi en realistisch verhaal zou zijn .
Heb wel wat traantjes moeten wegpinken tijdens het lezen.
Ik ga zeker nog meer van Tamara lezen .
Een echte aanrader

Ctrl Alt Delete is het Young Adult debuut van Tamara Haagmans.

Lily is heel erg ziek geweest. Nu woont ze eindelijk op zichzelf, zonder de lief bedoelde, maar toch wat verstikkende bescherming van haar ouders.
Haar grootste droom komt uit als ze mag dansen in de videoclip van een beroemde boyband.
Daarvoor moet ze gaan samenwerken met Jim, die de digitale effects gaat verzorgen.
Ze hebben afgesproken op Comic Con, maar hun ontmoeting verloopt allesbehalve vlekkeloos.

“Als het hem niet is opgevallen dat hij net iemand in een balletpak en met een groen gezicht bijna heeft aangereden, dan ziet hij ook zeker mijn opgestoken middelvinger niet.”

Toch vinden ze een gemeenschappelijke interesse. Ze gaan samen verkleed zieke kinderen in het ziekenhuis opvrolijken en zo komen ze steeds nader tot elkaar en springt de vonk over.
Maar dan slaat het noodlot toe. Lily wordt weer ziek.
Jim wilt dat ze alles op alles zet om weer beter te worden. Maar wil Lily dat nog wel?
Weer zo ziek worden van alle behandelingen? En dan ook nog wel helemaal in de Verenigde Staten, zonder Jim?

“Het ligt op het puntje van mijn tong dat hij wel anders piept als hij zelf doodziek in een bed ligt, maar dat zou niet eerlijk zijn, hij wil me alleen maar helpen.”

Twee jonge mensen hebben allebei al veel te verduren gehad in hun leven.
Als ze samen komen, vinden ze de liefde bij elkaar. Maar hebben ze ook genoeg wederzijds begrip?
Het zet je aan het denken over wat nou echt belangrijk in het leven, de liefde en vriendschap is.

Een meeslepend en betoverend verhaal. Tamara neemt je mee in het leven van Lily en Jim, die al jong ervaren dat het leven niet altijd een sprookje is.

Ik heb dit boek in één ruk (4 uur) uitgelezen! Wat een verschrikkelijk mooi boek met een 'verschrikkelijk' onverwacht einde. Voor het eerst geen zin om gelijk aan een nieuw boek te beginnen, moet het eerst laten bezinken. Het is een Young Adult, maar ik vind het een boek voor alle leeftijden. Tamara Haagmans heeft een pareltje geschreven. Ik kijk nu al uit naar een volgend boek van haar.

4,5 sterren voor dit mooie boek!

De elementen

De cover vind ik stoer, door het halve gezicht krijgt het ook gevoel. De titel weet ik in het begin niet goed te duiden. In een zeer fijne schrijfwijze lezen we over Lilly en Jim. Door de wisselperspectief krijgt het verhaal meer diepgang en kom je als lezer meer te weten wat er in beide hoofden omgaat. De vertelperspectief is de -ik-vorm-, wat zeker niet vervelend leest. Haagmans neemt ons mee in het leven van Lilly, met een flinke vibe komen we gelijk binnen in het moment dat Lilly is uitgekozen uit "weet-ik-niet-hoeveel-meisjes" om te mogen dansen in de videoclip van Unity. Een van de coolste boybands van het moment. Ze is super enthousiast en vol blijheid. Die blijheid zakt ..als Jim met zijn auto door een grote regenplas rijdt en haar totaal nat spettert, zodat ze druipend bij de bushalte staat, op weg naar een festival. De woede steekt op, als ze hem daar ook aantreft. Wat een irritante kwal! Maar deze irritante kwal blijkt ook nog zijn mooie kanten te hebben, zo ontdekt ze later. Jim en Lilly hebben meer gemeen dan ze denken. Lilly wil bepaalde zaken uit haar verleden niet meer met iemand delen. Delen wil Jim weer heel graag, namelijk zijn acties door crowdfunding. En dat heeft ook zo zijn redenen. Dat tegenpolen elkaar ook weer aantrekken blijkt wel, want cupido komt voorbij met zijn liefdespijlen en Jim en Lilly worden verliefd. Jim gaat Lilly helpen met haar grote droom. Maar Lilly wil op sommige vlakken zeker niet geholpen worden. En dit heeft een grote impact in beide levens.

Sneeuwwitje meets Batman, maar maakt hij haar sprookje waar?

Conclusie

Ctrl Alt delete is een waar liefdesverhaal. Een tearjerker/ tranentrekker van de eerste orde. Ik noem het een "bijna-sprookje". Het is Haagmans gelukt om een perfect Young-Adult-debuut neer te zetten. Met alle ingrediënten die nodig zijn, voor een succesvol verhaal. Lilly met haar grote droom en dan Jim..de irritante kwal. Volgens cupido niet de perfecte match, maar toch kruipt de liefde waar het niet gaan kan. Ondanks alles wat er verder dan gebeurt. Drama of geen drama. Door de prettige schrijfstijl blijf je als lezer geboeid lezen. Stoppen is geen optie. En dan het einde, dat blaast je van je stoel af.
Tamara Haagmans, we houden jou in de gaten! (Birdy's Boeken Blog)

Tamara beschrijft de personages zo levendig dat je meteen in het verhaal gezogen wordt. Je begint aan een rit vol emoties, vrolijk, drama, liefde en verdriet. Geen enkel moment voelt voorspelbaar en je kan dan ook niets anders dan bladzijde voor bladzijde verder lezen. Doordat het verhaal zo realistisch is maakt het dat je jezelf er maar moeilijk uit kan losmaken. Het zou jezelf of iemand in je vriendenkring zomaar kunnen overkomen. En dan moet je natuurlijk weten of er een Happy Ending is weggelegd voor ze.
Ik heb het boek dan ook verslonden, samen met een pakje zakdoekjes. Dit boek is een echte aanrader!

Een hartverscheurend goed verhaal!

Ctrl Alt Delete is een mooi verzorgd boek dat begint met het verhaal van Lily, haar droom wordt werkelijkheid. Ze mag dansen in een videoclip! Dat heeft ze na het lange ziekzijn in haar jeugd wel verdiend. Alleen haar dokter en haar ouders hebben ernstige bedenkingen. Het verhaal heeft twee kanten omdat ze het haar gunnen maar dat ze ook bang zijn dat ze weer ziek wordt.
Lily gaat verkleed naar een event, genaamd comic con, waar ze de ontwerper van de videoclip zal gaan ontmoeten. Dat loopt natuurlijk compleet mis waardoor de tranen van het lachen over mijn wangen bungelen want Tamara beschrijft dat op een manier dat je het echt voor je ziet.
Zoals verwacht worden ze verliefd totdat ze verschrikkelijk nieuws krijgen. En Lily krijgt nog een grote kans om te genezen van deze verschrikkelijke ziekte. De opoffering, de redenen waarom ze allebei keuzes maken en hoe Tamara dat beschrijft maakt dat je blijft lezen. Je hoopt dat het allemaal goed af zal lopen omdat je van de personages bent gaan houden.
Wat ik jammer vind is dat het laatste deel een samenvatting lijkt van hoe het verder loopt. Ik had daar echt nog een tweede deel in gezien want het risico is dat je dan aan emoties voorbij gaat. Gelukkig kan Tamara jou ook in een epiloog helemaal meenemen naar de kern van het verhaal. Ik vind dat ze bij de verkoop van het boek ook een doos tissues aan moeten bieden want die heb je nodig. Een mooi afgerond verhaal dat door de fijne schrijfstijl van Tamara echt binnenkomt.