Daan & Nadia

‘Daan & Nadia’ gaat over de 17-jarige Daan en de 15-jarige Nadia die elkaar ontmoeten in het ziekenhuis. Beide personages zitten op heel verschillende punten op hun leven. Daan zit vol levenslust. Hij heeft zoveel plannen voor de toekomst en zoveel liefde om te geven aan de mensen om hem heen. Dan krijgt hij plots te horen dat hij een hersentumor heeft en dat zijn kans om te overleven wel erg klein is. Nadia zit op een totaal tegenovergestelde plek. Ze weet niet zeker of ze nog wel wil leven. Ze vind haar leven helemaal niet zo fijn. Haar oom is handtastelijk en ze weet niet wat ze hier aan kan doen. Ook snijdt ze zichzelf.

Beide personages leren van elkaar hoe mooi en kwetsbaar het leven is. Terwijl Daan elke dag meer levenskracht verliest, komt Nadia steeds meer tot leven.

Het boek wordt al vaak een Nederlandse mix tussen ‘The Fault in Our Stars‘ en ‘Eleanor & Park’ genoemd en qua verhaal klopt dit in zekere mate. Ook ‘Daan en Nadia’ gaat over twee tieners die elkaar in een ellendige situatie ontmoeten en over de impact die ze op elkaars leven hebben.
In tegenstelling tot bovenstaande boeken is de schrijfstijl echter heel ander. Esther Walraven heeft, anders dan bijvoorbeeld John Green, een hele directe, haast ruwe, schrijfstijl. Ze zegt waar het op staat en draait er niet al te veel omheen. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die dit als iets negatiefs zien, maar ik vond het juist heel goed passen bij het boek. In het echte leven kan alles heel hard en direct zijn, en de schrijfstijl van dit boek gaf dit naar mijn idee goed weer.

Plus, door de schrijfstijl leest het boek erg makkelijk weg. Ik had het boek beide keren dat ik het las al binnen korte tijd uit.

Ik heb ondertussen best veel contemporary boeken gelezen waarin de hoofdpersonen vervelende dingen overkomt. Nadat ik de eerste paar hoofdstukken van dit boek gelezen had vermoedde ik dus wel hoe het mogelijk af zou kunnen lopen. Desondanks werd ik toch goed meegesleept met het verhaal en een grote reden hiervoor waren de personages. Daan en Nadia worden namelijk heel realistisch neergezet. Hun woordgebruik is zoals de meeste tieners/young adults tegenwoordig wel spreken, ze hadden elk hun eigen karakterfouten en ik kon me heel goed voorstellen hoe ze zich in bepaalde situaties voelden. Toen ik de laatste pagina bereikte had ik het gevoel dat Daan en Nadia twee vrienden van me waren geworden, waar ik geen afscheid van wilde nemen. Als een boek dit kan doen is hij voor mij al geslaagd.

Ook de relatie tussen de personages was heel realistisch. Daan en Nadia begonnen langzaamaan om elkaar te geven, zonder dat er vanaf het eerste moment sprake was van romantiek. Er zaten een aantal zinnen in dit boek waarmee Esther Walraven emoties omschreef die ik erg mooi vond en die ik goed kon herkennen.

Over het einde van het boek wil ik eigenlijk niet al te veel zeggen, behalve dat het vrij heftig en emotioneel was, met een sprankje hoop en liefde. Ik huil nooit tijdens boeken of films (want: stoere man), maar ik kan me voorstellen dat veel mensen wel een traantje weg zullen pinken tijdens de laatste paar hoofdstukken. Weet je dus van jezelf dat je snel huilt bij boeken? Houd je tissues dan gereed!

“Daan & Nadia” gaat over de 17-jarige Daan en de 15-jarige Nadia die elkaar ontmoeten in het ziekenhuis. Een aparte plek om elkaar te ontmoeten, en de aanloop naar de ontmoeten is al even zo bijzonder. Daan vecht voor zijn leven terwijl Nadia niet zeker weet of ze nog wel wilt blijven leven. Twee tieners met compleet andere ideeën over de wereld kruisen elkaars levens, wat impact op hen beide lijkt te hebben. Het klinkt als een soort sprookje, maar dat is het totaal niet. Sterker nog, het verhaal wat Esther heeft geschreven, is super realistisch. Esther heeft Daan en Nadia als personages heel reatisch neergezet. Daan praat zoals elke 17-jarige zou doen. Inclusief scheldwoorden, en dat vind ik heel fijn om te lezen. Soms krijgen young adult personages in boeken een manier van spreken die wel heel lyrisch is, maar totaal niet geloofwaardig. Daan dacht en zei dingen in het boek, die iedere 17-jarige had kunnen denken/zeggen. Hetzelfde geldt voor Nadia. Ik vond het heel fijn dat ze zo realistisch neer zijn gezet. Er wordt geen perfect beeld van beide hoofdpersonen neergezet. Als young adult is het denk ik belangrijk om te realiseren dat in een boek dingen soms té mooi zijn gemaakt. Ik “Daan & Nadia” is dit niet zo, en voelen de personages levensecht aan.

Dit heeft alles te maken met de schrijfstijl van Esther. In het begin moest ik daar even aan wennen. Het was heel erg “in your face” geschreven. Er werden geen doekjes om woorden of zinnen heengewonden. Na het lezen van boeken van auters als John Green, is dat toch even anders. Aan de ene kant is dat heel fijn, aan de andere kant voelde het soms een beetje “simpel”. Of in ieder geval: meer gericht op de groep van jongere YA lezers. Dit is misschien te verklaren door het feit dat Esther hiervoor voornamelijk kinderboeken heeft geschreven. En daar is niets mis mee hoor, het las verschrikkelijk lekker weg. Ik kijk stiekem nu al uit naar een volgend YA boek van Esther, om te zien hoe haar schrijfstijl zich ontwikkeld.

Het mooiste aan het boek vond ik toch wel de verhaallijn. Het boek wordt uit twee perspectieven verteld: Daan en Nadia. Het zijn korte hoofdstukken, die zich snel na elkaar afwisselen. Soms lees je drie hoofdstukken Daan, en dan twee Nadia, soms wisselen de hoofdstukken zich om en om af. Zo krijg je een interessant beeld van een verhaal over twee tieners die niet zo goed weten wat ze met het leven moeten, maar elkaar wel weten te inspireren om te blijven vechten voor wat ze hebben. Natuurlijk kon het niet anders dan dat ik zo nu een dan een traantje heb moeten weg pinken. Ik las het boek uit afgelopen maandag/dinsdag nacht om 02:00. Ik kon niet stoppen met lezen omdat het boek een vrij intens einde heeft. Laat ik het zo verwoorden: ik had de volgende ochtend een beetje dikke ogen. En dat kwam niet alleen door de tijd dat ik ging slapen…

“Daan & Nadia” kan bestempeld worden als een prachtig YA debuut dat spreekt over problemen die voor jongeren heel realistisch zijn en dichtbij komen. Esther bespreekt depressie, ziekte, familie en liefde op zo’n manier dat iedereen zich er wel mee kan identificeren. Voeg daar een lekker leesbare schrijfstijl aan toe, en je hebt een boek dat je niet meer weg kan leggen. Ik heb hem in twee dagen (waarin ik én een dag heb gewerkt én een dag naar college ben geweest) uitgelezen. WAUW! Gefeliciteerd met dit prachtig intens en originele boek. Ik kan niet wachten om meer te lezen van Esther!

Echt een aanrader!

Daan & Nadia, het YA-debuut van de Nederlandse schrijfster Esther Walraven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk bijna nooit iets lees van Nederlandse bodem. Spijtig, I know… en dit boek gaf mij een extra reden waarom dat onterecht is.

Je leest het boek dus met twee perspectieven: die van Nadia en die van Daan. De hoofdstukken zijn kort en dit leest heel fijn weg. Dit boek is dus ideaal als je onderweg bent, want zelf vind ik het heel vervelend om aan het einde van mijn reis te stoppen midden in een hoofdstuk. Boven het hoofdstuk wordt aangegeven vanuit wel perspectief verteld wordt. Dit werkt ontzettend fijn, want zo weet je direct vanuit wie je leest. De perspectieven worden goed afgewisseld, zodat je van beide personages een goed en volledig beeld krijgt. Dit vind ik erg belangrijk, omdat Esther het heeft over heftige onderwerpen in het boek. Voor die onderwerpen heeft ze goed achtergrondonderzoek gedaan. Hierdoor krijgt het boek zelfs een klein educatief randje. Complimenten voor de uitwerking van het proces, want je krijgt goed mee hoe het in zijn werk gaat en hoe het is om de ziekte te hebben. Niet alleen naar de achtergrondonderwerpen heeft ze onderzoek gedaan, ook aan de personages te zien weet ze hoe een tiener zich gedraagt, spreekt etc. Daan voelde hierbij in het begin een beetje aan als een zelfverzekerde asshole o.a. door de simpele schrijfstijl, maar Daan en Nadia zijn niet poëtisch, idealistisch, superhelden, in één zin verliefd of volwassenen in tienerlichamen. Nee, Daan en Nadia zijn echte tieners; ze spreken, denken en gedragen zich daar ook naar. Thumps up! Maar hier moest ik wel even aan wennen, want dit ben ik niet gewend van een Young Adult. Toch heb je hierdoor meer een connectie met ze en voelen ze realistischer aan. Maar ik had liever wel wat meer diepgang willen hebben bij de personages, want af en toe voelde ze wel wat oppervlakkig aan.

Hier heeft Esther wel een poging voor gedaan om op te lossen, namelijk door lichte en donkere pagina’s. Hé? Ja, echt waar. Lichtgrijs betekend ongeveer ‘het licht in het leven zien’ en de donkergrijze pagina’s betekend ongeveer het tegenovergestelde. Bij elk hoofdstuk (en dus perspectief) veranderd de kleur en hierdoor weet je precies hoe Daan of Nadia zich voelt. Dit vind ik een hele toffe en unieke twist. Toch loste dit niet helemaal het probleem op, maar het maakt je wel nieuwsgierig en origineel is het zeker!

“Tranen lopen als glinsterende beekjes over haar wangen en druppen traag op het dekbed. Ik leg mijn hand op haar bovenbeen. Zonder iets te zeggen streelt ze mij over mijn hoofd. Ze weet het, we weten het allebei.”

Esther schrijft heel direct en simpel; je kan het niet anders interpreteren dan dat er staat. Hierdoor komt het boek een beetje kinderlijk over. Het boek past dus eigenlijk bij de iets jongere Young Adult lezer. Toch pakt het ook goed uit voor de wat oudere lezer. Het leest namelijk door de simpele schrijfstijl heerlijk vlot en je ziet alles duidelijk voor je. Het ideale boek dus om uit een leesdip te komen! Het verhaal is wat voorspelbaar, maar dat doet niet af aan het boek. Je wilt namelijk toch weten hoe het afloopt en de ontwikkeling van de personages door maken. Tip: lees het einde van het boek niet in een overvolle trein als je geen starende gezichten wilt.

Daan & Nadia is een boek dat een breed publiek zal aanspreken. De heftige onderwerpen zijn goed uitgewerkt, de schrijfstijl leest heerlijk weg, de personages zijn realistisch beschreven al mogen ze nog meer diepgang krijgen, maar dit heeft ze met de verschillende kleuren pagina’s tof proberen op te lossen. Daan & Nadia is een cadeautje met bij elk hoofdstuk een ‘kleurrijke verrassing’. Heb jij dit boek al in je boekenkast zitten? Zo niet, maak dan maar een plekje vrij, want je krijgt er geen spijt van!

Dit boek gaat over een realistisch onderwerp, pubers kunnen dit ook meemaken. Daarom vind ik het ook voor de doelgroep jong volwassenen goed gekozen. Aan het eind van een hoofdstuk word je geprikkeld om door te lezen in het volgende hoofdstuk. De opzet om gebruik te maken van "Daan" of "Nadia" hoofdstukken zorgt ervoor dat het gemakkelijker is om in de wereld te stappen van deze hoofdpersonen.
Zelf heb ik het boek met veel leesplezier gelezen. Of de afloop van een verhaal nu wel of niet voorspelbaar is, vind ik niet belangrijk. De manier waarop een verhaal mij triggert om verder te lezen is mijnsinziens belangrijker.
Verder vind ik het geen zwaar boek en zullen pubers het boek gemakkelijk kiezen omdat het snel te lezen en te begrijpen is. Door dergelijke boeken op de markt te brengen hoop ik dat meer mensen meer leesplezier krijgen. En dit kan ook een belangrijke doelstelling zijn. De schrijfstijl van Esther draagt hier zeker aan bij.

Geschreven bij Daan & Nadia

Een aangrijpend boek.
Het leven van zowel Daan als Nadia wordt beschreven. Hun eigen levensverhaal wordt verteld en daarnaast de band tussen die twee jongeren.
De schrijfster weet je te raken. Soms had er voor mij wat meer diepgang in de personages mogen zitten.
Desalniettemin een heerlijk boek om te lezen.

Ik was bijzonder nieuwsgierig naar dit boek. Ten eerste omdat Daan & Nadia een oorspronkelijk Nederlands YA boek is (waarvan er nog niet veel zijn). Ten tweede omdat de flap tekst me intrigeerde. Young Adults over zware (psychologische) thema's passen namelijk bijzonder goed in mijn straatje.
Met een zwaar gevoel in mijn maag geef ik toe dat ik dit boek slecht vond. Ik wilde na zo'n 75 pagina's al ophouden met lezen, maar ik wilde het zo graag leuk vinden, dat ik mezelf heb gedwongen door te lezen tot het einde. Mijn moeite werd helaas niet beloond.

De gelijkenis tussen dit boek en 'The fault in our stars' of 'Eleanor & Park' is naar mijn mening in geen velden of wegen te bekennen. Het feit dat Daan kanker heeft, maakt hem nog geen Augustus. Dat dit boek over een meisje en een jongen met moeilijke levens gaat, maakt het nog geen Eleanor & Park.

Het concept is niet verkeerd, maar het had zoveel mooier kunnen zijn. De zin 'Terwijl Nadia worstelt met het leven, vecht Daan tegen de dood.' belooft zoveel goeds. Helaas is het boek heel slecht uitgewerkt. Een boek als dit zou zwaar moeten leunen op karaktergroei, maar die ontbreekt bijna volledig. Het plot is in ongeveer vijf zinnen samen te vatten, de rest van het boek staat vol met loze gedachtes van de personages.
Zelfs de relatie tussen Daan en Nadia voelt vreemd aan. Beide personages denken zichzelf keer op keer de put in en de communicatie tussen de twee is veel te gebrekkig. Ik voelde de connectie niet en kon daardoor ook niet met ze meeleven.

Nadia's verhaallijn mist veel. Ze snijdt zichzelf, ja, dat weten we al voordat we überhaupt aan het boek begonnen zijn. Waarom ze dat doet, is wel verteld, maar het mist de 'body'. Ik wil meer achtergrondverhalen en emoties. Gevoelens en confrontatie.
Daan heeft het moeilijk, dat is te begrijpen. In de eerste drie kwart van het verhaal vind ik hem wel echt een zeur. Hij heeft zo veel om dankbaar voor te zijn in zijn leven, maar alles wat hij kan is klagen. Je denkt nu natuurlijk dat ik niet weet hoe het is om zo'n ziekte te hebben, maar ik weet het wel. En wat ik ook weet, is dat Daan's reactie niet realistisch overkomt op mij.

Het einde? Ik zal geen spoilers geven, maar het was niet anders dan ik verwachtte. Niet origineel, slecht uitgewerkt en heel teleurstellend.

Misschien ben ik ook wel iets te oud voor dit boek, of heb ik al te veel goede boeken uit dit genre gelezen. Als je jonger dan 16 bent en nog niet zoveel boeken met zwaardere thema's gelezen hebt zou dit boek misschien een mooi startpunt voor je kunnen zijn.

Daan & Nadia is een boek wat mij niet onberoerd heeft gelaten. Belangrijke onderwerpen zoals kanker, depressiviteit, seksueel misbruik en zelfbeschadiging worden aangekaart. Een aanrader voor vooral middelbare scholieren, die na het lezen van The Fault in Our Stars, nog meer young adults willen lezen in deze trant. Het boek leest als een trein!

Daan & Nadia

Wat een hartverscheurend verhaal over een meisje dat worstelt met het leven door bepaalde gebeurtenissen en een jongen die vecht om te blijven leven. Het verhaal wordt door beide hoofdpersonen vertelt in eigen hoofdstukjes. Dit leest erg fijn weg onder andere omdat de hoofdstukken klein zijn en prettig geschreven. Wat ook bijzonder is is dat aan de kleur van de pagina's (wit tot donkergrijs) je de gemoedstoestand van Daan of Nadia meekrijgt. Ze ontmoeten elkaar in het ziekenhuis en langzaam maar zeker bouwen ze een band op met elkaar. Het is mooi omschreven door de schrijfster hoe ze voorzichtig van onbekenden naar een echte vriendschap toe groeien. Ook de manier waarop de ziekte is omschreven en wat dat met Daan doet en hoe hij achteruit gaat grijpt je naar de keel. Ook de worstelingen die Nadia meemaakt met wat haar overkomen is zijn beeldend geschreven en laten je voelen wat zij voelt. Het komt niet vaak voor maar de laatste paar hoofdstukken heb ik met de tranen over mijn wangen gelezen. Een heel mooi boek over vriendschap een vreselijke ziekte en wat daarop volgt. Voor mij een echte tranentrekker en bijzonder verhaal. Een aanrader voor wie van Young Adult houdt.

Geschreven bij Daan & Nadia

Het is een spannend verhaal. En je wilt stoppen met lezen maar je leest toch door.

Hallo, mijn naam is Dean.
Ik heb het boek Daan & Nadia gelezen. Ik vind het een heel spannend boek omdat je van tevoren niet wist of de psycholoog(Gert) Nadia nog iets aan zou doen. Ook vond ik het best wel heftig hoe Nadia tegen haar moeder reageert maar naderhand begreep ik dat wel. Nadia wou natuurlijk niet dat Gert haar nog iets aan zou doen.
Ik zou dit boek zeker adviseren om te lezen!