De afstand tussen jou en mij en de kersenboom

Bij het zien van de schitterende cover van De afstand tussen jou en mij en de kersenboom van Paola Peretti krijg je zin in het voorjaar. Je wilt de bomen weer in bloei zien staan en de geur van het voorjaar opsnuiven. Het boek is heel erg mooi vormgegeven. De kersenboom kom je niet alleen in woorden door het hele boek tegen, maar staat ook als tekening aan het begin van elke hoofdstuk. De kersenboom loopt duidelijk als een rode draad door het boek. De titel maakt nieuwsgierig. Je wilt weten wat ermee bedoeld wordt.

Het mooie, maar tegelijkertijd ook het trieste is dat het verhaal is gebaseerd op het verhaal van Paola Peretti. Je kan het ook merken aan het verhaal, want wat de hoofdpersoon bijvoorbeeld voelt bij muziek, kan je eigenlijk alleen maar weten als het je zelf is overkomen, maar ook over het gezichtsverlies en hoe ze dat allemaal ziet. Ze weet dat heel goed in woorden uit te drukken waardoor je een klein beetje een idee hebt van wat ze ziet en zag, hoe haar zicht heel snel achteruit gaat.

De afstand tussen jou en mij en de kersenboom van Paola Peretti is een ontroerend, aangrijpend, raak geschreven verhaal met een vleugje humor De auteur wist zich heel goed in te leven in Mafalda van 9 jaar, bijna 10 jaar. Het kinderlijke, zoals bijvoorbeeld waar volgens haar en haar leeftijdgenoten kinderen vandaan komen maken je aan het lachen. Terwijl je aan de andere kant de angst van Mafalda voelt, de schaamte die ze nu al heeft omdat ze weet dat ze anders is dan anderen terwijl ze dat logischerwijs niet wil zijn. Hoe ze daarmee worstelt, mee omgaat, de frustratie van als ze weer minder ziet, aan welk woord ze een hekel heeft en waarom, wat voor haar het donker is, hoe ze het vindt als ze anders wordt behandeld dan anderen, het omgaan met vrienden die geen echte vrienden blijken te zijn, maar mensen waarvan je niet verwacht dat die je vrienden kunnen zijn omdat ze zo totaal anders zijn dan jij, wel echte vrienden blijken te zijn. Het verhaal laat zien dat leeftijd er niet toe doet als het om vriendschap gaat. Je ontdekt ook waarom de kersenboom voor haar zo belangrijk is, door wie dat komt.

Het verhaal laat zien hoe gewoon het is als je kunt zien en hoe soms wordt vergeten dat dat niet zo is. Hoe daardoor het gehoor beter wordt, hoe dat komt en hoe je bijvoorbeeld muziek anders gaat horen, voelen. Hoe het is om blind te zijn. Het is een verhaal vol met levenswijsheden zoals bijvoorbeeld over voetbal, of dat echt wel het belangrijkste is in het leven, het zet je aan het denken.

Kortom; De afstand tussen jou en mij en de kersenboom van Paola Peretti is een ontroerend, aangrijpend verhaal met een vleugje humor van een meisje dat in een half jaar blind wordt en hoe ze daarmee omgaat.

Aangrijpend, diep en lief, onschuldig bijna, zo zou je dit boek kunnen omschrijven. Aan het woord is Mafalda die 9 is (bijna 10) en je kijkt door haar ogen de wereld in. Dit moet je figuurlijk nemen want Mafalda ziet haast niets meer: ze wordt in korte tijd blind. Op haar eigen kinderlijke maar daarom directe manier legt ze uit hoe ze elke dag beleeft. Ze vertelt over haar angsten, haar kat, haar vriendschap met Filippo – die ze eerst op afstand probeert te houden, over Estella, een Hongaarse vrouw en over haar fantasieën. Ze denkt dat haar overleden oma in de grote kersenboom woont, waar ook fantasiefiguur Cosimo (uit een boek) vertoeft. Het is toegankelijk geschreven, in korte hoofdstukken verdeeld en het doet je glimlachen en slikken, want behalve leuk is het vooral aangrijpend. Een aanrader, ook voor de jeugd.

Heel mooi en ontroerend! Zeker omdat ik zelf ook slechtziend ben en twee jaar blind was aan één oog!

Het verhaal wordt door de ogen van de 9 jarige Mafalda verteld.
Aanrader