De Bruut

Op 5 juli 2012 overleed Ruud van Hemert, regisseur van hitfilms als Schatjes! en Mama is boos!. Als televisiemaker tekende hij voor grensverleggende programma’s als De Fred Haché Show, Bengaalse Meiden en Puur Natuur. Van Hemert was niet bij iedereen even geliefd, vandaar zijn (door Adelheid Roosen voor het eerst gebezigde) bijnaam ‘Bruut van Hemert’. Talrijk zijn de verhalen van aanvaringen, vetes en andere ongemakken. Met de vaderlandse filmwereld had Van Hemert een op zijn zachtst gezegd ongemakkelijke verhouding, maar zijn pogingen om te ontsnappen naar Hollywood mislukten. Als acteercoach was hij gevreesd maar ook geliefd.

Kort voor zijn dood schreef Ruud van Hemert zijn autobiografie De Bruut, waarin hij genadeloos afrekent met het Nederlandse filmwereldje. Bijna niemand blijft gespaard, maar zoals we van Van Hemert konden verwachten gaat dat wel gepaard met een flinke dosis zelfspot en relativerende humor. De Bruut werd eind 2011 in eigen beheer uitgegeven door Van Hemert, maar door gebrek aan marketing en publiciteit bleef dit volkomen onopgemerkt. Na zijn overlijden wist Stichting Filmuitgaven de hand te leggen op een pallet met onverkochte exemplaren, die nu exclusief via Bol.com verkrijgbaar zijn.

Een zeer leuk boek om te lezen, waarin op een humoristische wijze het reilen en zeilen van de Nederlandse filmwereld wordt besproken.

Een hilarisch boek van een zeer bijzondere man!
Een absolute aanrader!

De Bruut- Ruud van Hemert
Een autobiografie. Mijmeringen van Ruud over zijn leven, die aan hem voorbijgaan in zijn leven als filmregisseur. Hij vertelt zijn levensverhaal aan Duif. Zijn allergrootste liefde, die aan het eind van zijn leven hem vergezelt in het zonnige en warme Spanje. Een onthulling en mystificatie van al zijn ervaringen. Een leven vol herinneringen gaat aan hem voorbij en hij schrijft het script humorvol met ironie. De vele belevenissen van Ruud, zijn een weerslag van hoe hij deze werkelijkheid vorm heeft gegeven. Niets aan het toeval overlatend, was hij de regisseur over zijn leven. Zelfs tijdens zijn uitvaart (2012) nam hij het woord en legde uit, hoe alles tot stand was gekomen en hoe we alles zouden moeten zien. Daarover geen enkele twijfel, geen enkele terughoudendheid. Hij is en was de regisseur. De titel van het boek heeft hij letterlijk over zich afgeroepen. Op de voorplaat zien we Ruud in zijn geliefde Spaanse voetbaltenue in het jaar geschreven, dat Spanje wereldkampioen (2010) voetbal werd. Zo zag hij zichzelf als kampioen van de wereld. Veruit de beste in alles; beter vóór al ook, dan zijn vader. Zijn vader, die hem de rol van cameraman, aan het begin van zijn carrière, toebedeelde in de angst, dat hij groter dan hijzelf zou worden. Hij mocht geen regisseur worden. Daarom heeft Ruud, die rol aan zichzelf gegeven. Zijn films “Schatjes” en “Mama is boos” is een ervaring uit zijn persoonlijke leven. Vanuit deze houding keert hij graag terug naar zijn eigen belevenissen, ook in dit boek. Geplaatst in het kader van Ruud de wereldkampioen. Een dubbelrol kan hem niet ontzegd worden, want tegelijkertijd was hij, kijkend naar alle gebeurtenissen, de verliezer van zijn eigen gecreëerde werkelijkheid. Hij kon en mocht echter niet verliezen. In zijn geliefde wielrennersjargon gaat hij tandenknarsend de berg op. Postuum is hij zeker de winnaar in alle belevenissen, die hij beschrijft. Tegelijkertijd is het ook de rol van verliezer geworden. Ruud de Bruut heeft hijzelf gemaakt en dat is hem letterlijk voor de voeten geworpen door één van zijn acteurs. “Ruud de Bruut” werd zijn geliefkoosde naam. Schrijvend aan dit boek heeft hij zijn verlies letterlijk moeten incasseren. Een aanrader voor wie in de keuken van onze Nederlandse speelfilm wil kijken.

Met zijn eigen unieke humor beschrijft Ruud van Hemert zijn ervaringen in de Nederlandse filmwereld.
Het is een kant van de Nederlandse filmwereld die de meeste mensen niet willen zien of horen, maar dat maakt dit boek juist zo anders. Eerlijk, cynisch, grappig, soms in harde bewoordingen maar ook met een flinke dosis zelfspot. Van Hemert neemt je mee langs tal van herinneringen en verhalen in een beeldende taal, passend bij een echte regisseur. In alles herken je Van Hemerts bezetenheid voor het fenomeen film. Een aanrader!

Dit boek heeft zijn verwachtingen helaas niet waargemaakt. Het is een doorlopend geleuter over het feit dat Van Hemert zijn film 'Schatjes' in eerste instantie niet kan maken. De mensen in het filmvak waar hij zich aan ergert en die hem tegenwerken, worden niet met naam en toenaam genoemd, maar krijgen een cryptische omschrijving.
Als lezer wordt je daar dus ook niet veel wijzer van. Je verwacht namelijk een directe beschrijving van zijn ervaringen, maar nu komt dat totaal niet uit de verf. Uiteindelijk was ik het aanhoudende gejengel beu en heb de rest niet meer gelezen. 'Schatjes' is al geen boeiende film en dit boek voegt er verder ook niets bijzonders aan toe.