De elementen

Geschreven bij De Elementen

Het verhaal neemt je mee naar de vakantie van de familie Bender in Kreta. De relatie in de familie zit niet goed. Zal de vakantie er iets aan doen of zitten er meerdere elementen in het spel?

Het verhaal gaat vooral om Dick Bender de vader in de familie. Hij lijkt in een crisis te zijn. Dick heeft soms rare gedachten want soms denkt hij over te verdwijnen in het leven. In het verhaal lijkt het wel of jij Dick bent. zijn vrouw Regina wilt graag rijk zijn, ook al hebben ze het nu niet slecht wilt ze nog meer geld.
De schrijfstijl in dit boek is zeker interessant want het lijkt wel of jij je moet inleven in het verhaal zelf. En meer bepaald in het leven van Dick. Want in het verhaal zegt hij soms stel dat jij... .
Het verhaal leest vlot, de opbouw is goed eerst kom je meer te weten over de personages wat het lezen ook makkelijker maakt.
Ik raadt het boek aan, in het begin lijkt het moeilijk maar naarmate je verder gaat en er meer spanning komt wil je blijven lezen.
Je komt de 4 elementen in het boek meermaals tegen en op het einde komen ze samen wat ook de titel verklaart. Het boek is dus volgens mij een aanrader.
Vele recensies beamen het boek en dat doe ik ook. Het boek elementen zijn 154 paginas leesplezier!

Geschreven bij De Elementen

Ik vond de vorm van het verhaal onaangenaam: als lezer word je steeds aangesproken om je voor te stellen hoe je leven, en dat van de hoofdpersoon, zou kunnen zijn. Ik heb het met verbazing uitgelezen, maar het heeft mij niet kunnen boeien. Misschien heb ik het niet goed begrepen. Deprimerend verhaal.

Geschreven bij De Elementen

Je wordt in dit spannend en fantasierijke verhaal meegesleept omdat je aangesproken wordt dat jij de hoofdpersonage bent in het boek, namelijk Dick. Dick heeft een vrouw Regina en twee kinderen. Ze zijn ongelukkig getrouwd maar willen het beste voor hun kinderen. Ze zijn samen op vakantie naar Kreta en daar gebeuren verscheidene gebeurtenissen.
De opbouw van het verhaal loopt heel logisch in chronologische volgorde en verloopt onder 4 elementen. Na elk element heeft het steeds een verhaal omwending. Dus elk element heeft zijn deel. Persoonlijk vond ik het laatste deel het spannends. Omdat het verhaal traag opgang kwam. Hij was steeds over andere situaties aan het denken dit maakte het verwarrend om te volgen. Je leest het boek steeds uit de ogen van Dick. Je leest alles wat hij denkt en ziet. Het verhaal speelt zich volledig af in de hedendaagse tijd. Dit kan je afleiden aan vliegtuigen die hij ziet. Het grote jacht van de steenrijke Job. De personages zijn steeds goed omschreven je weet op het einde van het boek wat voor karakter elk personage heeft. Harry Mulisch gebruikt vaak moeilijke zinsconstructies waarbij hij steeds een mythologische inbreng geeft. Ook begint hij in midden van het verhaal over een onder onderwerp. Zo springt hij van het ene naar het andere onderwerp. Dit maakte het soms ook wel wat moeilijker. Zoals de zoon van Dick is steeds over het mythische (goden) bezig. Bv: Toen ze op de boot van Job de steenrijke man van Ingeborg die ze daar zijn tegengekomen. Dick sprak toen met verschillende intellectuele mensen. Zij filosofeerde samen over de zin van het leven. In dit deel werden over historische gebeurtenissen gepraat waar ik nog nooit van had gehoord.
Hij maakt ook gebruik van enkele flashbacks. Bv. Hij denkt aan de tijd toen ze nog jong waren en verliefd romantisch naar Parijs gingen. Voor hem toonde dit aan dat je niet rijk moet zijn om gelukkig te zijn. Er komen ook vooruitwijzingen in voor. Hij dacht aan het moment wanneer ze jong waren en hoe hij toen dacht naar het feit om samen te wonen en te studeren. Meestal zijn het herinneringen van hoe het zou zijn in Amsterdam of gebeurtenissen van wat er in Amsterdam gebeurt was.
Eerst kon ik het moeilijk begrijpen dat ik mezelf in de voeten van de hoofdpersonage moest plaatsen. Dit had ik nooit eerder gezien. Maar later begin je het te begrijpen, je wordt zo dieper in het verhaal gesleurd. Dit maakt het boek ook aantrekkelijker om te lezen. Soms begint hij te filosoferen dat maakte het vaak langdradig. Maar hij zet de personages zo echt voor je ogen alsof het lijkt of jij ze verzonnen hebt. Hij spreekt de lezer steeds aan met stel je voor dat je… Het verhaal is een avontuurlijk en spannend opgebouwd en op het einde van het boek komt alles uit. Dan weet je pas waar hij het altijd over had.
Kortom een mooi en zeker aan te raden boek.

Op bol.com vond ik deze revieuw :
vreemd verhaal
4 februari 2011 | Door: Rigani | 50-59 jaar
Bekijk profiel
Ik vond de vorm van het verhaal onaangenaam: als lezer word je steeds aangesproken om je voor te stellen hoe je leven, en dat van de hoofdpersoon, zou kunnen zijn. Ik heb het met verbazing uitgelezen, maar het heeft mij niet kunnen boeien. Misschien heb ik het niet goed begrepen. Deprimerend verhaal.
---------------------------------------------------------------------------------------

Ik kan in haar oordeel inkomen omdat zijn verhaal wat verschilt van wat je gewoon bent om te lezen. Je wordt steeds aangesproken als Dick en je moet je kunnen inleven in het verhaal dat je op vakantie bent naar Kreta. Maar eens dat je in het verhaal meeleeft besef je dat het boek toch net specialer is dan wat je normaal leest. Het boek leest ook vlot dit maakt het ook prettiger om het boek te lezen.

Geschreven bij De Elementen

De elementen is een boek geschreven door Harry Mulisch en in 1988 uitgegeven. Dit boek bestaat uit 154 pagina's en het verhaal is verdeeld in 4 delen namelijk aarde, water, lucht en vuur. Het gaat over een man die op vakantie is met zijn familie. Toen hij aan het zwemmen was kwam een brandweer vliegtuis om water te nemen en heeft ze hem meegenomen.
Eerst wil ik graag de zaken vermelden die ik niet zo goed vond aan het boek. Volgens mij was de verdeling niet echt nodig, maar dat stoorde mij zeker niet. Van spanning kan je zeker niet praten in dit boek, daarom heb ik het boek niet zo graag gelezen. In een goed boek moet altijd spanning zijn, zodat de lezer het boek graag leest en niet direct stopt na de eerste paar pagina’s. Dit verhaal vond ik wel saai er gebeurt bijna niets, hij verteld meestal wat er met hem gebeurt is. Het verhaal zelf vond ik wel heel erg raar, ik vond het zelfs onrealistisch dat hij in een brandweervliegtuig zat. Maar natuurlijk de situatie met zijn gezin vond ik wel realistisch. Je vond in dit boek ook te veel betekenissen. Dat is dan de grootste nadeel van dit boek. Een boek dient voor ontspanning en niet om jou altijd te doen nadenken. Soms was het verhaal ook te langdradig, er waren veel details vermeld die niet echt nodig zijn. Bijvoorbeeld: “Met haar ene hand een bedrukte plastic tas vol brood, vlees, melk, wijn, sla, in haar andere een sigaret, verschijnt zij om de hoek en haalt haar wenkbrauwen op als zij je ziet zitten tussen twee flamboyante vrouwen.”(p. 57) Soms is er overdreven met de gevoelens van de hoofdpersonage. Er waren ook enkel negatieve gebeurtenissen. Het zou leuker geweest zijn als er ook wel leuke, grappige of vrolijke gebeurtenissen waren in het boek. Het einde was ook niet zo goed vond ik. De schrijver gaf de vrouw de schuld van alles, hij gaf haar zelfs de schuld van de brand, die de oorzaak was van de dood van haar man. Daarin heeft hij veel overdreven. Er waren wel zaken die ik positief vond aan het boek. Eerst en vooral het vertelperspectief dat gebruikt werd in dit boek. De schrijver heeft voor een personele jij verteller gekozen. Bijvoorbeeld: “Je staat in jezelf te praten, het wordt tijd om naar bed te gaan. Je sluit de luiken weer, neemt toch nog een allerlaatste whisky, die je achter elkaar naar binnen slaat, en doet het licht uit.”(p. 91) Voor mij was dat een nieuwe vorm van vertelperspectief. Ik had er in het begin problemen mee, maar achteraf viel het wel heel goed mee. Ik zou zelfs nog een boek lezen met dit vertelperspectief. Er waren ook een aantal mooie betekenissen in dit boek. Het was een heel simpel boek om te lezen. Ik vond geen enkel moeilijk woord en dat was positief. Ik kon alles verstaan, maar soms moest ik het stuk opnieuw lezen om het te verstaan stukken te verstaan. Wat ik raar vond in dit verhaal is waarom hij niet van zijn vrouw scheidde, als ze toch geen goede band hebben.
Ik denk dat dit boek goed is voor mensen die graag een boek hebben waarbij ze veel moeten nadenken. Voor mensen die een boek willen lezen om te ontspannen raad ik dit boek zeker niet.