De groene eend Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. een autistische jongen en zijn vader maken een onvergetelijke roadtrip

Geschreven bij De groene eend

De groene eend van Manu Causse gaat over een vader en zijn autistische zoon. Maar het boek gaat over meer. Het gaat over liefde, over schuldgevoelens, over het verlangen naar iets anders in het leven.
Het duurde bij mij even voor ik echt lekker in het verhaal zat, de vertelstijl is soms vrij ingewikkeld omdat er voortdurend gewisseld wordt van personage. Hierdoor was het mij niet altijd even duidelijk wie wie was. Het is geen boek dat je aan de rand van het zwembad kunt lezen zeg maar. Neem er de tijd voor, leer de personages kennen. Een boek dat zich leent om meerdere malen te herlezen en waarbij je dan ook iedere keer iets nieuws zult ontdekken. En waar je, eenmaal gewend aan de schrijfstijl, ook zeker van zult kunnen genieten!

Geschreven bij De groene eend

Het leven zit Eric niet mee. Hij is vader van Isaac, zijn zoon is zwaar autistisch. Isaac woont in een kinderkliniek. Eric gaat elke woensdag en elk weekend naar Isaac toe maar tot nu toe is er geen contact. Ook op het andere vlak in zijn leven loopt het niet lekker Eric is gescheiden en heeft inmiddels geen werk meer en ook zijn oom is inmiddels overleden van wie hij een huis erft en de groene eend. Met de groene eend gaat hij dan ook naar Isaac toe en tot zijn verwondering wil Isaac in de groene eend en op dat moment begint hun reis door het verleden en naar elkaar.

Dit boek heeft meerdere lagen en heeft op meerdere manieren ontdekkingsreizen. Op zich is het een mooi boek maar ik had er hele andere verwachtingen bij waardoor ik eerst alles moest resetten. De humor miste ik maar de levensreis daarentegen die is prachtig.

Geschreven bij De groene eend

De groene eend van Manu Causse vertelt het verhaal van de jongen Isaac, die autistisch is en in een kliniek zit. Zijn ouders zijn gescheiden. Zijn vader, Eric Dubon, in het boek meestal de vader genoemd, zoekt regelmatig zijn zoon op en neemt hem dan mee naar het park om naar de karpers in het meer te kijken. Hij merkt dat het zijn zoon plezier doet, maar verdere communicatie met hem is niet mogelijk. Tot de vader een groene eend erft van zijn oom. De zoon laat duidelijk merken dat hij er enthousiast van wordt en dan besluit de vader zijn zoon mee te nemen om samen op reis te gaan. Het wordt een ongeorganiseerde rit met allerlei vreemde belevenissen. Bovendien worden ze achternagezeten door de politie die ingeschakeld is door de moeder van de jongen, die in alle staten is en het absoluut oneens is met de handelwijze van de vader.
Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Commentaren op de situatie worden gegeven door de overleden oom, de oude man genaamd, en zijn kat die "meeliften" in de groene eend. De sfeer die op deze manier gecreëerd wordt, doet sprookjesachtig aan en de opmerkingen die geplaatst worden, deden me glimlachen om de humor die erin doorklonk. Aandoenlijk is dat de zoon langzamerhand tot meer contact in staat is dan in het begin van het boek aannemelijk was. Sommige fragmenten hadden voor mij wat meer uitgewerkt mogen worden. Af en toe was naar mijn inzicht de vaart er enigszins uit en was het moeilijk de draad van het verhaal vast te houden.
Al met al is De groene eend zeker het lezen waard. Af en toe laat het je lachen, soms een traan wegpinken. Ik waardeer het boek met drie sterren.

Geschreven bij De groene eend

Het verhaal gaat over de jongen Isaac die in een kliniek woont omdat hij autistisch is. De ouders van Isaac zijn gescheiden. Zijn vader Eric zoekt zijn zoon vaak op en gaat dan met Isaac naar het meer in het park. Daar gaan ze samen naar de karpers kijken want de vader weet dat hij zijn zoon daar veel plezier mee doet ondanks dat communicatie niet mogelijk is met Isaac.
De mensen van de kliniek zijn het er niet mee eens dat de vader zijn zoon altijd meeneemt naar het park.
Dan komt een oom van de vader te overlijden. De vader erft een groene eend en dat brengt hem op het idee om samen met zijn zoon er op uit te trekken. Het wordt een reis met allerlei merkwaardige gebeurtenissen.
De politie is ingeschakeld door de moeder van Isaac. Ze is in alle staten want ze is niet op de hoogte gebracht van dit plan door de vader. Ze wil dat de politie er alles aan doet om ze terug te vinden en die start dan ook een onderzoek en gaat achter de vader en zijn zoon aan.
Het is een komisch en fantasierijk verhaal. Het is soms even moeilijk lezen en moest dan even goed nadenken of het nog een keer overlezen maar zat elke keer al snel weer in het verhaal. Wat is het mooi om over de liefde te lezen die de vader voor zijn zoon heeft.

Geschreven bij De groene eend

psychologische roman

Geschreven bij De groene eend

Het boek is helder geschreven en vertelt een prachtig verhaal. Het doet ergens wat denken aan Mark Haddons ‘Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht’ al wordt dat uit het perspectief van de autistische jongen verteld en is met Isaac bijna geen contact te krijgen, laat staan dat we weten wat hij denkt. Een extra element dat Causse aanbrengt in het verhaal zijn de geesten die commentaar geven en met elkaar ruzie maken. Een bijzondere buitenlichamelijke ervaring die zowel Eric als de lezer het gevoelt geeft in een droom te zitten. Nergens wordt duidelijk of de geesten enkel in Erics hoofd zitten of dat Eric ze niet hoort. Door de uitstapjes in vertelperspectief naar andere personages krijgen we een goed beeld van Eric en de gevolgen van zijn acties, maar je kunt niet anders dan hem groot gelijk geven dat hij er vandoor gaat met zijn zoon.

Geschreven bij De groene eend

Manu Causse (1972) is geboren in Parijs en woont in Toulouse. Hij is vertaler van beroep. ‘De groene eend’ is zijn veelbelovende debuut, dat in vijf talen verschijnt. Het boek is uit het Frans vertaald door Manik Sarkar.

De blik van de kleine Isaac staat altijd op oneindig. Hij heeft een zacht gezicht maar binnenin lijkt het leeg. Isaac is autistisch…
Elke week bezoekt Eric Dubon zijn zoon Isaac. De jongen is moeilijk te benaderen en zijn vader slaagt er niet in om tot hem door te dringen. Tot Eric de groene eend van zijn oom erft. Isaac lijkt voor het eerst te reageren als hij de auto ziet. Eric ziet het als een teken en besluit een roadtrip te gaan maken zonder medeweten van zijn ex, de moeder van Isaac. Wat volgt is een onvergetelijke fabelachtige tocht in de groene eend door Frankrijk, achterna gezeten door de politie.

‘De groene eend’ is het verhaal van een vader, Eric Dubon, die met zijn zoon, Isaac, een onvergetelijke roadtrip maakt. De moeder van Isaac vind dit allesbehalve leuk en doet haar beklag bij de gendarmerie. Vervolgens start de gendarmerie een onderzoek en stuurt een signalement uit van vader en zoon die rondreizen in de groene eend. Een ieder die de groene eend spot wordt verzocht om contact op te nemen. Heel bijzonder zijn de ‘geesten’ die meerijden op de achterbank. Het is even wennen maar ook verrassend.

‘Alles verandert,’ antwoordt de kat terwijl hij zich uitschudt. ‘De jongen, jij, het licht, de wereld, alles is permanent in verandering. Behalve ik natuurlijk.’ En om die woorden te benadrukken verandert hij achtereenvolgens in een zandloper, een zeis, een skelet en weer in een kitten. Het gaat natuurlijk heel snel, zo snel dat de geesten in de 2CV nauwelijks tijd hebben om het te zien, om bang te worden. ‘Het enige wat niet verandert is de verandering zelf,’ verklaart het diertje ten slotte op docerende toon, ‘wat het tot iets vrij belachelijks maakt, moet ik zeggen.’

De omslagfoto is eenvoudig maar prachtig, we zien deze eenvoud terug in de jongen. Op de cover een vader met zijn zoon zittend aan de rand van een meer naast een groene eend. Er straalt een enorme rust vanuit. De schrijfstijl van het boek is mooi, poëtisch en fijngevoelig. Causse gebruikt mooie dromerige zinnen.

‘Toch is er een merkwaardige overeenkomst, of op zijn minst een parallel, tussen het geluid van de val van de coyote en de schreeuw die opstijgt uit de borst van de jongen. Nee, het is geen schreeuw. Het is een reutel. Een bromtoon. Een scheurend geluid dat tegelijk omhoogklautert en omlaagtuimelt. Een fluitende uitbarsting van lawaai die gepaard gaat met schokken en stuipen.’

Het is een ontroerend verhaal wat je raakt. De personages zijn zeker boeiend te noemen. Manu Causse heeft alles uit de kast getrokken voor dit debuut. Hij dwaalt echter regelmatig af van zijn verhaal doordat hij zoveel wil vertellen. Hierdoor komt de relatie tussen vader en zoon en de verandering die de zoon ondergaat, ook al is deze gering, niet goed uit de verf. Ook de humor, waarvan op de cover gesproken wordt, ontbreekt. ‘De groene eend’ is desondanks een hartverwarmende roman die je meesleept en betovert en zeker de moeite waard om te lezen.

Geschreven bij De groene eend

De groene eend is het iets wat merkwaardig debuut van de fransman Maru Causse. Hoewel de auteur met deze roman zeker tastbaar bewijs heeft geleverd dat hij over een groot schrijftalent beschikt, toch is zijn manier van schrijven even wennen. Hij lijkt voor zijn eerste roman direct alles uit de kast te hebben gehaald. Maru Causse schrijft met mooie volle zinnen, beeldend, soms bijna poëtisch en erg fantasierijk. Echter lijkt het of de auteur niet bij het oorspronkelijke verhaal kan blijven, hij wil veel meer vertellen en dwaalt dan ook regelmatig af. Maru Causse wijkt uit naar andere fascinerende personages en vertelt daarbij ook hun verhaal. Interessant, maar daardoor is de verhaallijn wel moeilijker te volgen.
Toch als je een lezer bent die zich niet snel laat afschrikken heeft de roman De groene eend veel moois te bieden. Zo nu en dan moet je misschien teksten herlezen om volledig te begrijpen waar het hier over gaat. Soms ook verdienen de teksten het om herlezen te worden, er staan echt zeer mooie zinspelingen tussen. De rode draad, het verhaal over de autistische jongen Isaac, is ontroerend en meeslepend; De vader, Eric Dubon, erft een goed onderhouden groene eend, een Citroën 2cv, van een oom. Wanneer de vader merkt dat zijn zoon – die zelden ergens op reageert – wel op de oude wagen reageert, besluit Eric spontaan om de jongen mee op reis te nemen. Echter maken ze de reis niet met z’n tweetjes. Zonder dat ze het weten reizen er op de achterbank een aantal geesten mee, waaronder de overleden oom van Eric en een eigenaardige kat met kwaadaardige trekjes. Wat volgt is een merkwaardige roadtrip.
Het boek staat bomvol symboliek, soms ronduit schitterend, als een perfecte aansluiting op het verhaal. Soms behoorlijk over de top, waardoor de ernst van het verhaal (Een verhaal dat toch hoofdzakelijk gaat over een moeizame, maar toch liefdevolle band tussen een ouder en een autistisch kind) enigszins ontkracht wordt. Kortom; Manu Causse heeft met De groene eend een uniek en gecompliceerd debuut geschreven dat je eigenlijk meer dan een keer zou moeten lezen.

Geschreven bij De groene eend

Het lijkt een trend te worden om in een roman een kind met een beperking ten tonele te voeren. Als voorbeeld daarvan kan worden genoemd de roman van Emily Fridlund, getiteld “Een Geschiedenis Van Wolven” (uitgeverij Signatuur).
Ook in de debuutroman “De Groene Eend” van Manu Causse speelt Isaac, een kind met overduidelijk autisme, een hoofdrol. Isaac is een zoon van gescheiden ouders en verblijft permanent in een kinderkliniek. Vader Eric heeft de plicht op zich genomen om Isaac elke week te bezoeken, terwijl zijn moeder zich minder vaak laat zien vanwege haar carrière. Wel probeert zij (nog) steeds te bepalen wat Eric wel of niet mag met de zoon mag doen.
Tijdens het wekelijks bezoek krijgt de vader geen enkel contact met Isaac. Er is geen enkele blik van herkenning, hij kan niet tot zijn zoon doordringen. In de kliniek maakt men overigens geen enkele vordering in de situatie met Isaac.
Uit een erfenis van zijn oom komt de vader in het bezit van oude groene eend. Deze auto trekt op een of andere wijze de aandacht van Isaac. Dit gegeven, het algemeen onbehagen van de vader over de medische behandeling in de kliniek en de psychologische druk van zijn ex-vrouw, leidt tot een ontvoering van Isaac uit de kliniek. Vader en zoon maken tijdens een langdurige reis in Frankrijk van alles mee. Bijzonder is hoe Isaac geleidelijk aan meer met zijn vader weet te communiceren. Voor hen allebei betekent dit een geheel ander leven.
Manu Causse beschrijft dit alles op een amusante wijze die mij bij het lezen van de roman erg prettig is overgekomen.

Geschreven bij De groene eend

“De groene eend” vertelt het ontroerende verhaal van Eric Dubon en zijn autistische zoontje Eric.
Vader Eric bezoekt zijn zoon trouw elke week in de kliniek waar hij woont, het lukt hem echter bijna niet echt contact met hem te krijgen. Ze wandelen tijdens de bezoekjes vaak naar een nabijgelegen park, waar in een meer prachtige karpers te bewonderen zijn.
Dan erft de vader een groene eend van zijn oom, hij laat de auto aan zijn zoon zien en zowaar de jongen reageert!, hij wil zelfs in de eend gaan zitten.
Dan begint hun avontuur; vader en zoon vertrekken, zeer tegen de zin van de moeder voor een reis met de groene eend.
Achterna gezeten door de gendarmes wordt het een merkwaardige reis.
Dit boek is de debuutroman van de schrijver, hij weet de lezer te ontroeren hoewel het af en toe ook wat lastig beschreven is, maar wanneer je dan weer even terugleest zit je weer snel in het verhaal.