De kanarie in de kolenmijn

Ewald Engelen beargumenteert op een zeer heldere en makkelijk leesbare manier dat schaalvergroting door nog meer handelsverdragen, nu weer TTIP en CETA, een doodlopende weg is, omdat het de multinationals nog groter en machtiger maakt, nieuwe financiële crises zal oproepen, het verschil tussen arm en rijk alleen maar groter maakt en milieu, mensen- en dierenrechten het moeten ontzien om de elite, het kapitaal, verder te kunnen spekken ten koste van alles. Dat diezelfde schaalvergroting een uitholling van onze democratie betekent. Dat de EU ook onze democratie ondermijnt. Dat democratie het best tot haar recht komt dicht bij de burger en in kleinschalig verband. Zeer vlot leesbaar. Veel informatie. Goed onderbouwd! Voor iedereen die denkt dat economische groei en de EU het antwoord moet zijn op onze economische crisis.
Verder legt hij uit hoe jij en ik en ieder van ons met ons dagelijks handelen politiek kunnen bedrijven, en macht kunnen uitoefenen: geen vlees meer eten, je geld bij kleine, lokale ondernemers besteden, lokaal en/of biologisch eten, en de straten en de pleinen op om je stem te laten horen tegen CETA en TTIP.

Waarom is biodiversiteit belangrijk? Waarom moeten we ook alweer minder vlees eten? Wie bepaalt wat er in onze supermarkt ligt? Wie wordt er beter van flesjeswater? Wie gaat er over Europa? Kom op , doe iets goeds voor jezelf!

Wie denkt dat de Partij voor de Dieren een one issue partij is, slaat de plank volledig mis. Dit boek geeft een diepgaande visie weer waar we met ons land (en onze planeet) naartoe moeten. Vanuit economisch en ecologisch perspectief. Bovendien blijft het niet bij een visie, maar geven de auteurs praktische voorbeelden wat wij zelf kunnen doen om Nederland, onze planeet en daarmee onze samenleving een beetje mooier en rechtvaardiger te maken. Het was een bron van inspiratie voor mij. Heel iets anders dan de verhalen van de boekhouders in Den Haag die zichzelf politici noemen...

Zeer interessant, ook duidelijk beschreven.

Een goed en onderhoudend boek. Soms draaft het te ver door en dat doet afbreuk aan de goede bedoelingen. Ewald van Engelen stelt op een gegeven moment voor om Ahold iets te laten doen aan kinderopvang en stageplaatsen. Dat is een soort participatie waarop ik niet zit te wachten. De invloed van multinationals is al veel te groot. Onderwijs moet gericht zijn op het opleiden van goede burgers; werknemer en consument worden we vanzelf al. Het schoppen tegen de EU en het grootbedrijf gaat soms te ver; het zou genoeg zijn om de schaalnadelen te agenderen en het democratisch tekort van de EU aan te kaarten. Het aanpakken van de klimaatcrisis is al moeilijk genoeg. Aan een tandeloze EU heeft niemand iets. Aan de bevoordeling van het grootbedrijf en de grootbanken door de EU en de Nederlandse overheid moet natuurlijk zo snel mogelijk een einde komen. De aandacht voor de handelsovereenkomsten die de EU erdoor wil drukken is terecht; die zorgen voor een uitholling van het toch al geringe krediet dat de EU heeft!

Eyeopener, een must voor een ieder die het goed voor heeft met onze aardbol.

Mijn vriend vind het een erg goed boek en heeft het gevoel er bewuster door te zijn over de gevolgen van onze invloed op het klimaat. Fijn dat het ook geschreven is vanuit economisch perspectief.

Erg interessant en verhelderend boek. Zet aan tot nadenken en inspireert om anders te gaan consumeren.

Dit is absoluut geen zweverig boek,dit boek verteld bijvoorbeeld,dat honger niet het gevolg is van te weinig voedselproductie,maardat het vooral gaat over voedselverdeling en verspilling.Dat de strijd om water er niet een is van de verre toekomst.in dit boek wordt gepleid voor een radicale koerswijziging.....

Hoeveel liter water kost het maken van dit papieren boek? Waarom is quorn zo duur? Dit boek roept meer vragen op dan dat het antwoorden geeft. Er staat bijvoorbeeld niet in vermeld dat consumptie van vlees verlaging van het bewustzijn creeert ("Zolang er slachthuizen zijn, zullen er slachtvelden zijn" zei Leo Tolstoi). Ken je dat verhaal van die Ghanese vrouw die met een veehouder uit Friesland is getrouwd? Ze was verliefd geworden in haar vaderland, niet op de boer in eerste instantie, maar op zijn land: het plaatje op het melkpak