Babywatching ze wilde op avontuur ze wist niet dat het zo zou aflopen

Geschreven bij De laatste deelnemer

Twaalf kandidaten nemen deel aan een realityprogramma waarin ze moeten zien te overleven in de wildernis in het noordoosten van de VS. In het begin zijn de opdrachten vrij onschuldig, maar ze worden steeds heftiger. Dan volgt de ultieme test: in je eentje een tijdlang overleven in de wildernis.
Een deelneemster wordt steeds fanatieker - ze weet niet wie ze kan vertrouwen. Bij de laatste uitdaging raken haar reservers op en kan ze steeds minder goed realiteit van waan onderscheiden. Dan ontmoet ze een tiener die haar een wel heel onwaarschijnlijk verhaal vertelt. Of vertelt hij de waarheid? Zal ze hem vertrouwen?

In het verhaal maken we kennis met Zoo die aan het programma mee wil doen voordat zij met haar man een gezin gaat stichten.
Zoo komt in het verhaal over als zeer naïef.
Het is de bedoeling dat men een survivaltocht met uitdagingen maakt. de winnaar krijgt een gigantisch geldbedrag.
Het avontuur wordt door de programmamakers volledig geregisseerd en gemanipuleerd om het zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor de tv-kijkers.

Alle deelnemers hebben in het verhaal een bijnaam gekregen wat past bij het karakter, het beroep of de hobby’s van een persoon, zoals Zoo, Carpenter chick, Tracker, Waitress.
Later in het verhaal worden ook de eigenlijke namen van de deelnemers gebruikt, wat voor verwarring kan zorgen.
Er wordt aardig aan stereotype uitlatingen gedaan. Het ligt er allemaal net wat te dik op.

De laatste deelnemer heeft twee verhaallijnen. Ene ene uit het perspectief van de hoofdrolspeelster Zoo en de ander vanuit het perspectief vanuit tv-programma, waarin de belevenissen van de deelnemers en de beslissingen van de programma makers worden beschreven.
Tussendoor lees je wat kijkers van het programma vinden via zoiets als twitter.
Ik vond dt persoonlijk vervelend en voor mij geen aanvulling hebben op het verhaal. Voor mij was het bladvulling.
Mijn inziens was het de bedoeling van de schrijfster om het verhaal hierdoor een realistische draai te geven.

Het verhaal is soms erg langdradig. Het duurt een aantal pagina’s lang om een konijn te villen. Hoe lang kan zoiets duren?!

Het boek leest wel makkelijk weg, maar ik heb mij soms flink lopen ergeren aan de nativiteit van Zoo. Hoe had ze nu niet kunnen doorhebben wat er aan de hand was? Alles lag er zo dik bovenop.

Er worden soms hele goede tips gegeven die men echt zou kunnen gebruiken om te survivalen.
maar deze goede tips vallen in het niet bij het verhaal

De proloog geeft al te veel weer van waar heten het verhaal naar toe gaat. dat kan voor lezers twee kanten op werken. het kan mensen nieuwsgierig maken of het kan te veel verklappen.

Het boek wordt aangeprezen voorde fans van Wie is de mol? en Expeditie Robinson.
En voor de lezers die houden van boeken zoals ‘De hongerspelen’ en ‘De test’
Door deze vergelijkingen zijn de verwachtingen torenhoog. Kan dit boek dat waarmaken?

Het antwoord daarop is nee, helaas, het komt niet eens in de buurt.
Het is een aardig boek om even tussendoor te lezen, maar verder voor mij niet.

Geschreven bij De laatste deelnemer

Achterflap

Wanneer Zoo besluit mee te doen aan het nieuwe reality-tv-programma In the dark , weet ze al dat ze tot het uiterste moet gaan. Ze gaat de ultieme survivaluitdaging aan: ze wil de elf andere kandidaten verslaan en haar avonturen op camera vast laten leggen, voordat ze weer terugkeert naar haar man om een gezin te stichten.

De uitdagingen waaraan Zoo meedoet worden steeds heftiger. Dit is eigenlijk niet wat ze van te voren had verwacht. Heeft dit spel wel een eind? En wat gebeurt er achter de schermen? De ontdekking van de waarheid blijkt pas het begin...

De Laatste deelnemer grijpt je naar de keel en gaat over survival of the fittest. Laat je meevoeren in de spannende wereld van reality-tv. Hoe ver gaat Zoo om te overleven?

Auteur

Alexandra Oliva studeerde aan Yale en werkte bij Prospect Park Zoo, net als haar hoofdpersoon. Ook heeft ze meerdere survivalcursussen gevolgd. De laatste deelnemer is haar thrillerdebuut.

Mijn mening

Onwijs blij was ik toen ik dit boek won bij een actie op facebook.

Al voordat het boek verschenen was, trok het mijn aandacht. Ik ben een fan van boeken als the Hunger Games en keek vroeger veelvuldig naar expeditie robinson, dus dit boek voelde alsof het voor mij geschreven was.

Trillend zit ik in het water. Van mijn voeten tot mijn middel drijfnat en ijskoud. Ik ben mezelf niet. Ik weet niet wie ik ben. Ik weet niet wat ik moet doen, wat ik hiervan moet denken. Het enige wat ik weet is: ik ben alleen en zit in een beek.

Het boek begint eigenlijk meteen. Je valt er als het ware in. Midden in het spel. Al snel merk je als lezer op dat het boek in twee delen is geschreven; het huidige, en in het 'kortgeleden'. In het begin schept dit wat verwarring, maar hoe verder je komt, hoe meer je went aan de stijl.

Het verhaal weet in eerste instantie mijn aandacht prima vast te houden. Ik word getriggerd om verder te lezen en vraag me oprecht af hoe het verder gaat. Het verhaal krijgt steeds meer een mysterieus karakter en daar hou ik van.

Maar naarmate ik bij het einde kom, merk ik dat het boek mij kwijtraakt. De mysterie is niet meer wat ik ervan verwacht had, en ook de clue is mij erg tegengevallen. Het klopt naar mijn mening niet met de rest van het verhaal. Zo jammer, wat dit boek blonk voor mij uit in originaliteit en spanning. Geheel teniet gedaan door het einde. Ik had de hoop dat de auteur alles nog kon redden, maar helaas bleek dit voor mij niet het geval.

De laatste deelnemer

ISBN: 9789026332364. Uitgeverij: Ambo Anthos. Oorspronkelijke titel: The last one. Vertaald door: Iris Bol en Marcel Rouwe. Verschijningsjaar: 2016. Aantal pagina's: 394

Geschreven bij De laatste deelnemer

‘De laatste deelnemer’ is het debuut van de Amerikaanse Alexandra Olivia. Het doelpubliek lijken de lezers te zijn die houden van boeken zoals ‘De hongerspelen’ en ‘De test’. Afgaande op de inhoud van het verhaal zou je dat inderdaad denken, maar het debuut van Olivia moet het duidelijk tegen beide boeken afleggen.

‘In the dark’ is de titel van een nieuw programma, reality tv. Twaalf deelnemers zullen een soort van survivaltocht maken en de winnaar krijgt een gigantisch geldbedrag. De uitdagingen die de groep moet aangaan, worden niet bepaald spannend uit de doeken gedaan, aanvankelijk ligt verveling bij de lezer op de loer. Vrij snel wordt de clou van het verhaal duidelijk, geen lezer die één en ander niet heeft zien aankomen.

De deelnemers hebben een bijnaam, die meestal met hun beroep te maken heeft, b.v. Carpenter Chick, Waitress, Banker en Zoo. Je weet daardoor wel zo’n beetje met wat voor type je te maken hebt, maar toch komen deze deelnemers maar beperkt tot leven. Uitzondering is hoofdpersoon Zoo, omdat alles vanuit haar perspectief verteld wordt. Op een bepaald moment worden plots de echte namen van de deelnemers gebruikt, wat de lezer niet bepaalt helpt om enige affiniteit met deze personages op te bouwen.

Auteur Olivia lijkt niet goed te weten of ze nu een spannend boek wilde schrijven dan wel een roman die hier en daar tot nadenken stemt.

Twee sterren voor de eerste helft van het boek, die ronduit ondermaats is. De tweede helft is absoluut beter, er zit nu een duidelijke lijn in het verhaal, waardoor ‘De laatste deelnemer’ alsnog drie sterren krijgt.

Geschreven bij De laatste deelnemer

Het leest lekker vlot en het verhaal is origineel. Hier en daar is de verwarring aanwezig, maar waarschijnlijk heeft de schrijfster dat bewust gedaan om de spanning erin te houden.

Geschreven bij De laatste deelnemer

RECENSIE ‘De laatste deelnemer’ van Alexandra Oliva (**)

Spanning alleen voor deelnemers survival

Oorspronkelijke titel: The Last One
ISBN: 9789026332364
Uitgeverij: Ambo|Anthos 

Pagina’s: 394

Een associatie met haar vorige werk is er wel te vinden in het thrillerdebuut van Alexandra Oliva. Als vrijwilliger amuseerde ze het publiek met het voeren van de zeeleeuwen in het Prospect Park Zoo in New York. Haar grote liefde voor dieren had ze al als kind en die is nooit meer verdwenen. Deze eigenschap heeft ze ook doorgegeven aan de protagonist Zoo, in ‘De laatste deelnemer’.

Zoo is getrouwd met Miles en besluit zich aan te melden voor het reality-tv-programma ‘In the Dark’. Dit verstrooiing brengende tv-programma geeft een samenvatting van een survivaltocht van twaalf deelnemers. Het avontuur wordt door de programmamakers strak geregisseerd en soms ook gemanipuleerd om het zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor de tv-kijkers.
De twaalf deelnemers hebben allen zo hun eigen persoonlijke reden om aan dit spel deel te nemen en voor Zoo is dat op de eerste plaats haar elf tegenstanders te verslaan. Onderdeel van het spel zijn uitdagingen, zowel in steeds wisselend teamverband als solo.
De programmaleiding is er alles aan gelegen zo hoog mogelijke kijkcijfers te scoren dus de belangen zijn niet alleen voor de deelnemers groot….

Met ‘De laatste deelnemer’ als thrillerdebuut heeft Oliva het voor zichzelf niet gemakkelijk gemaakt en de lat direct zeer hoog gelegd. Wereldwijd worden miljoenen televisiekijkers bedolven onder de reality programma’s die het thema ‘survival of the fittest’ als basis hebben. In ‘De laatste deelnemer’ wordt voornamelijk de aandacht op de onderlinge concurrentie van de deelnemers gevestigd en de focus op uithoudingsvermogen en de individuele acceptatiegrens gelegd. Om de aantrekkelijkheid voor de kijkers maximaal te laten zijn, wordt ook voortdurend aangegeven wat de redactie niet zal gaan uitzenden.

Voor tv-makers is het van belang om de ontberingen van de deelnemers goed in beeld te brengen, daar smullen kijkers doorgaans van. Voor lezers ligt dat veel anders. Daar is inleven van belang en hun fantasie de ruimte laten om hun eigen beelden en sfeer te bepalen. Een mogelijkheid en voorwaarde die auteurs hun lezers moeten gunnen en ook moeten bieden. Dat laatste kun je in ‘De laatste deelnemer’ niet zo terugvinden. Natuurlijk is er spanning onder alle deelnemers maar Oliva is het niet echt gelukt om die op de lezers over te brengen. Daarbij heeft ze verzuimd om voldoende aandacht aan haar personages te besteden die overigens allen met een bijnaam rondlopen. Waitress, Tracker, Zoo, Cheerleader Boy etc., het zegt zo weinig en het blijven ook allemaal oppervlakkige poppetjes. Omdat in een geschreven verhaal het visuele aspect ontbreekt is een klik tussen lezers en personages onontbeerlijk. En van dat al is helaas weinig terug te vinden in ‘De laatste deelnemer’. Doorgaans is het ook haast onmogelijk om een voor het oog spannende wedstrijd in een geschreven verhaal op hetzelfde spanningsniveau te krijgen. Dus wellicht is de keuze niet de juiste geweest.

Eindoordeel: 2 sterren

Spanning: 2 sterren
Plot: 3 sterren
Leesplezier: 2 sterren
Schrijfstijl: 2 sterren
Originaliteit: 2 sterren
Psychologie: 2 sterren

Geschreven bij De laatste deelnemer

Alexandra Oliva groeide op in een klein stadje bij het Adirondackgebergte in het noordoosten van de staat New York. In verband met haar studie aan Yale University verliet ze dit gebied in 2001. Het lukt haar niet om er Russisch te leren, maar schreef er wel een lang essay over Robin Hood waarmee ze een B.A. in geschiedenis verdiende. Na haar studie verhuisde ze naar Ierland om onder andere te reizen en te schrijven. Ze keerde terug naar New York waar ze haar diploma creatief schrijven haalde. In die tijd schreef ze ook twee romans en kreeg ze het idee voor De laatste deelnemer, dat later haar eerste thriller is geworden. Voordat ze dit boek schreef, heeft ze nog een survivalcursus gevolgd.

Voor het nieuwe reality-tv-programma In the dark zijn twaalf kandidaten geselecteerd. Ze gaan de uitdaging aan om zo lang mogelijk in de wildernis te overleven. De deelnemers moeten diverse opdrachten, zowel solo als in teamverband, uitvoeren. De winnaars worden beloond. De uitdagingen worden lastiger en op een dag krijgen de deelnemers hun ultieme uitdaging te horen: alleen overleven in de wildernis. Zoo is een van hen en vastberaden de anderen te verslaan. Als haar cameraman op een dag niet meer verschijnt staat Zoo er helemaal alleen voor. Ze gaat verder met de opdracht, krijgt het steeds moeilijker, maar zet door. Plotseling ontmoet ze Brennan en trekt verder met haar op. Zoo gaat ervan uit dat hij bij de crew hoort, ondanks dat hij haar enkele gruwelijke verhalen vertelt. Zoo wil echter overleven en krijgt daardoor steeds minder oog voor de realiteit.

De laatste deelnemer kent twee verhaallijnen. Het ene vanuit het perspectief van Zoo en het andere geeft de montage van het programma weer en daarin worden de belevenissen van alle deelnemers beschreven. Dat wordt in feite vanuit het perspectief van de editor verteld. De proloog, in dit boek hoofdstuk nul, verraadt al een aantal sterfgevallen en dat er iets is misgegaan. Dit zorgt er wel voor dat de lezer nieuwsgierig wordt, maar omdat je deze kennis al hebt, kan het funest zijn voor de mogelijke spanning. Het is daarom een niet erg goede keuze om het boek op deze manier te beginnen.

Iedere deelnemer heeft een bijnaam gekregen die gerelateerd is aan zijn of haar beroep of wat hem of haar het meest bezighoudt. Origineel gevonden, maar daarbij lijkt Oliva over het hoofd gezien te hebben dat dit voor de lezer verwarrend overkomt. Het blijft zo goed als het hele verhaal onduidelijk welke echte naam bij een bijnaam hoort en daardoor is het nogal abstract. Wellicht dat dit er de oorzaak van is dat het begin van het verhaal nogal traag verloopt. Naarmate het verhaal vordert wordt dat tempo wel wat opgevoerd, maar de echte vaart blijft uit. Dit gaat niet ten koste van de leesbaarheid, want het boek leest over het algemeen wel vlot.

Het personage Zoo is, ten opzichte van de andere, het meest uitgewerkt. Wat overigens niet wil zeggen dat je erg veel over haar te weten komt. Daarnaast wordt het ook niet verder ontwikkeld en krijg je de indruk dat Zoo een nogal kortzichtig en naïef persoon is. Een aantal situaties waarin ze terechtkomt zijn dusdanig voor de hand liggend dat je wel door moet hebben dat er meer aan de hand is dan alleen maar een spel. Wat voor de lezer al snel duidelijk is vanwege de doorzichtigheid lijkt niet tot Zoo door te dringen.

De laatste deelnemer wordt aanbevolen voor de fans van Wie is de mol? en Expeditie Robinson. In grote lijnen zijn er inderdaad overeenkomsten, maar in tegenstelling tot deze programma's blijven er na afloop van het boek nog wel wat vragen over die niet worden beantwoord. En, en dat is niet geheel onbelangrijk, een programma als Wie is de mol? is vele malen spannender.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)

Geschreven bij De laatste deelnemer

Ik heb verder gelezen om gewoon het einde te lezen.
Sommige hoofdstukken eindigden echt met een clifhanger, maar ik bleef echt op mijn honger zitten.
Naar mijn gevoel geen boek dat ik een tweede keer zou lezen.
The Hunger Games zijn véél beter!

Goede kwaliteit, voordelige koop, duurzaam, ik ben enthousiast!

Geschreven bij De laatste deelnemer

Ga het voor al lezen.

Geschreven bij De laatste deelnemer

Alexandra Oliva beschrijft heel levensecht hoe het reality tv programma The Woods gemaakt wordt. Op welke eigenschappen de 12 kandidaten gecast zijn en hoe zo'n spel toch enigszins gemanipuleerd wordt. Hoe kunnen ze de beelden zo spectaculair mogelijk aan de kijkers tonen, dat is wat telt voor de programmamakers.

Dan is er een andere verhaallijn, één van de deelneemsters is terechtgekomen in een apocalyptische gebied. Steeds vroeg ik me af: hoe ver gaat ze om dit spel te winnen, er is de kandidaten namelijk een mogelijkheid geboden om uit het spel te stappen. Toch geeft ze niet op en dat maakt dat je als lezer ook door wilt gaan, je moet weten hoe dit afloopt. Dit gedeelte deed me heel erg denken aan "The Road" van Cormac McCarthy. Je wordt meegenomen in een onheilspellende en angstaanjagende wereld.

Als de deelneemster een jongen tegenkomt weet ze niet meer wat spel of realiteit is. Langzamerhand gaat ze toch steeds meer de waarheid onder ogen zien. Totdat aan het einde de waarheid toch anders is dan ze dacht. Dit verrassende slot maakt het boek helemaal af.

Wat mij betreft is dit boek een aanrader zeker als je Expeditie Robinson fan bent!