De laatste erfgenaam 1 - De Saffieren Troon Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De laatste erfgenaam 1 - De Saffieren Troon

In de saffieren troon beleef je het avontuur vanuit het perspectief van Eleanora (ook wel Elena genoemd). Eleanora is een elf die niet beschikt over haar magische gave waardoor ze geen volwaardige elf is. In het boek wordt hier voor de term Dorjé gebruikt.

Deze reis wordt gestart met een gezelschap van 5, namelijk Eleanora, Yarbrin, de Doler Nathan, prinses Ioanna en haar vader Charon. Deze reis is echter niet zo gemakkelijk als word gehoopt. Bij de eerste aanraking met de bloed ridders komt Charon te overlijden waardoor Eleanora word aangewezen op Yarbrin.

Vanaf het moment dat Eleanora afscheid heeft genomen van haar vader en de reis verder gaat komen er steeds meer obstakels en krijgt ze steeds meer vragen.
Yarbrin weigert echter haar iets te vertellen, alleen hier neemt Eleanora geen genoegen mee en blijft zoeken.

Tijdens de reis komt het overgebleven gezelschap langs dwergen die goed gezind zijn en besluiten ze een handje te helpen, tot deze wegen scheiden en ze besluiten de bloed ridders te ontwijken door de gevaarlijke bergen in te gaan. Dit kost ze bijna het leven, gelukkig vinden ze onderweg een schuilplaats en komt er hulp uit onverwachte hoek.
Tijdens grootste tijd van de winter verblijven ze in de bergen waar ze voor betalen door middel van klusjes.

Eleanora komt voor het eerst een andere mannelijke elf tegen en wordt opslag verliefd, dit wordt door Evi heel goed overgebracht. De emoties van verdriet om haar vader, maar de liefde die ze voelt voor Aimon ontdooit haar hart weer en ze durft te lachen en te leven.

Wanneer er woord komt van buiten de bergen worden het gezelschap gedwongen verder te reizen door een gevaarlijke pas. Dit liet mij echt niet los en kon niet meer stoppen, de rust was weg en de angst en het verlangen naar avontuur nam mij helemaal op. Wat ook echt een pluspunt is, zijn de emoties die in het boek aan bod komen. Ze zijn allemaal zo beschreven dat je het als lezer echt kan voelen. Ik heb gehuild, mijzelf groen en geel geïrriteerd maar ook gelachen. Zelfs soms gevreesd voor het leven van Eleanora en de rest van het gezelschap.

Naar mate Eleanora meer te weten komt over haar zelf, wordt er ook steeds meer jacht op haar gemaakt en is ze gedwongen een kamp te verlaten dat ze veilig achtte. Om in Thrill te komen moet ze alleen verder.

Kan ze dit, dat weten we niet, dit gaat verder in deel 2, de smaragden troon. Ik sta in de startblokken om deze te gaan lezen zodra die uit is!

Lang Verhaal Kort
Een verhaal vol liefde, avontuur en ook verdriet. Niks is zeker zo lang Eleanora niet veilig bij haar familie in Thrill is. Onderweg ontmoet je personen die lief en behulpzaam zijn (zoals de dwergen) en mensen die ze willen vermoorden om wie Eleanora is terwijl ze dit zelf niet weet. Het boek weet je te boeien als je houd van een verhaal met een grote world building en een hele hoop zijsporen. Evi is erin geslaagd een prachtig eerste deel te creëren waar je als lezer jezelf in kan verliezen en snakt naar meer als het af is gelopen. Ze laat een hoop vragen na voor Eleanora en de lezer waardoor ik als lezer nu nog denk aan hoe het nu verder moet!

Geschreven bij De laatste erfgenaam 1 - De Saffieren Troon

Toen ik hoorde dat het nieuwste boek van Evi uit was, wilde ik hem direct hebben. Ik had met veel plezier haar debuut "De Tranen van Tateneh" gelezen, wat een mooi, opzichzelfstaand, fantasy verhaal was, vol elfen, trollen en draken, die overgoten was met een humoristisch sausje. Echt een heerlijk verhaal, waarin ze liet zien dat ze goed in staat was een tof verhaal neer te zetten.

"De Saffieren Troon" vormt het eerste deel van de serie "De Laatste Erfgenaam", dat uiteindelijk zes delen moet gaan beslaan. Het verhaal begint meteen al met flink wat actie, als de Orde van het Bloed tijdens de nacht de macht overneemt in Zuid-Terumen. Door dit voorval is de hoofdrolspeelster van het verhaal, Eleanora genoodzaakt het land te ontvluchten. Ze is namelijk een Elf en de Orde van het Bloed heeft het niet zo op elfen.

Hoewel aan het begin van het verhaal je behoorlijk wordt overladen met informatie, weet Evi dit op een zeer fijne manier te vertellen, waardoor je niet het idee hebt helemaal in het diepe gegooid te zijn. Al vrij snel volg je alleen nog de verhaallijn van Eleanora als haar gezelschap eenmaal bij elkaar is. Het hele verhaal lang is ze op weg naar haar vaderland en wordt ze constant achterna gezeten. Zelfs als ze even denkt de rust te hebben gevonden gebeurd er wel weer iets, waardoor ze genoodzaakt is verder te vluchten.

Niet alleen Eleanora maakt tijdens het verhaal een heuse ontwikkeling mee van onschuldig meisje tot een elf die haar mannetje staat. Ook Evi heeft een hoop geleerd. Haar schrijfstijl is verfijnder geworden en ze weet alles op zo'n manier te vertellen dat ik goed een beeld kon vormen van wat er gaande was. Na mijn vorige boek was dat een welkome verandering.

Uiteraard heb ik toch een paar puntjes van kritiek. Het verhaal bevat een aardig aantal clichés en van enkele situaties die Evi schetste wist ik vaak al hoe het zou aflopen. Dit is niet perse erg, misschien komt het omdat ik al zo veel verhalen ken dat elk cliché wel een keer is voorbijgekomen en ik daardoor soms niet meer zo verrast ben. Toch waren er genoeg momenten dat Evi me wél wist te verrassen. Vooral de dood van enkele personages greep me erg aan. Wat ik wel fijn vond in het verhaal was dat alle karakters stuk voor stuk ook maar gewone stervelingen zijn. Ze zijn niet onmenselijk sterk en ook het gebruik van magie kost enorm veel energie van de gebruiker. Dat vond ik erg fijn. Als ik personages duizend vuurballen wil zien gooien zonder gedeerd te raken, dan kijk ik wel een anime.

Een ander minpuntje was voor mij het einde van het verhaal. Ik had zelf namelijk het gevoel dat er nog véél meer te vertellen was en dat het verhaal dus eigenlijk nog helemaal niet af is. Dat is op zich logisch, want dit is het eerste deel, maar ik had toch wel gehoopt op een iets grotere climax. De epiloog maakte me daarentegen wel weer reuze benieuwd hoe het verhaal verder gaat!

Als je van fantasy houdt, dan is dit boek een absolute aanrader!

Geschreven bij De laatste erfgenaam 1 - De Saffieren Troon

Dit is het eerste boek van De laatste erfgenaam serie.
Eleonora (Elena) moet vluchten uit het Haviksnest, haar veilige thuishaven. De orde van het bloed wil aan de macht komen en zij en haar familie staan in de weg. Bovendien zijn zij elfen en Bloedridders haten niets erger dan elfen. Ze vertrekt naar het eiland waar haar vader vandaan komt. Ze weet niet veel over het verleden van haar vader en echt niets van haar moeder. Ze begint steeds nieuwsgieriger te worden. Haar reisgenoten helpen en beschermen haar. Yarbrin is een elf die Elena tegen alles wil beschermen. Nathan is iemand die haar altijd aan het lachen kan maken en hij is familie. In het dorpje Berg komt ze een bijzondere jonge Wachter tegen. Haar hart slaat op hol. Elena leert steeds meer over zichzelf en wat ze allemaal in haar mars heeft. Haar vader heeft een bijzondere kracht, waarom heeft zij dat niet? En wat houdt hij toch geheim voor haar? Spannend! Ze moeten de Bloedridders voor blijven………………Maar zijn ze wel ergens echt veilig? De bloedridders laten een pad van verwoesting achter en schamen zich niet om iedereen uit de weg te ruimen.
Elena heeft een bijzondere ontmoeting met een wolf, maar ook komen er dwergen in voor. En kribbers…Deze wil je niet tegenkomen. Ik vind ze een beetje piranha-achtig..alleen dan met scharen in plaats van tanden.

Het intermezzo, dat is echt opvallend. Dat zet je toch even aan het nadenken over het verhaal. In welke tijd het zich afspeelt bijvoorbeeld. Ik hoop meer uit te vinden in het volgende boek. Dit was echt iets dat me opviel en ik kreeg meteen allerlei ideeën in mijn hoofd. Heerlijk om zo mee te denken! Maar wat het precies is….Daar ben ik nog niet uit. Maar dat gaat ongetwijfeld goed komen!

Het eekhoorn vlees in de soep, doet je denken aan Evi’s eerste boek: Tranen van Tataneh. Daar zit een bijzondere eekhoorn in: Aggie. Hij zou nooit in de soep belanden.
Het einde is open en ik wil echt weten hoe het verder gaat. De epiloog is spannend en zorgt voor nog meer interesse in het verhaal.

De titel en de cover zijn echt duidelijk. En de kleur van de troon en vorm precies zoals ze omschreven worden. Prachtig.

Het taalgebruik is zeer origineel. De schrijfster gebruikt namelijk een aantal woorden in een eigen verzonnen taal. Als je niet meer weet wat de betekenis is, kun je het achterin het boek opzoeken. Daar staat de vertaling. Ook een Appendix, met namen, plaatsen en begrippen met uitleg. Het is altijd een goede aanvulling. Ik heb de Appendix niet vaak hoeven raadplegen. Boek leest echt vlot en smaakt echt naar meer!

Geschreven bij De laatste erfgenaam 1 - De Saffieren Troon

Zeker aan te raden!

Geschreven bij De laatste erfgenaam 1 - De Saffieren Troon

Wanneer de Orde van het Bloed de macht overneemt in Zuid-Terumen, zit er voor Eleanora niets anders op dan het land te ontvluchten. De Bloedridders en hun Magna Mater zien in het elfenras de bron van alle kwaad.

De reis naar Eliflain, het thuisland van haar vader, is vol gevaar. De Rode Hand zit haar op de hielen en het geheime verleden van haar vader roert zich. Eleanora’s vlucht verandert in een zoektocht naar antwoorden. Er is echter één antwoord dat niemand wil geven: haar ware naam.

Dit is het eerste boek van De laatste erfgenaam serie.
Eleonora (Elena) moet vluchten uit het Haviksnest, haar veilige thuishaven, als de Orde van het Bloed de macht overneemt. Bovendien is zij een elf en Bloedridders haten de elfen.
Ze weet maar weinig over het verleden van haar ouders en gaat op weg naar het eiland waar haar vader vandaan komt. Tijdens de reis wordt ze bijgestaan door Yabrin en Nathan.

Het verhaal is ontzettend spannend en leest vlot weg. In het begin een beetje verwarrend door veel informatie tegelijkertijd, maar al snel zat ik helemaal in het verhaal en heb ik het in één ruk uitgelezen. De personages zijn levensecht neergezet en ook de omgevingen kon ik zo voor me zien.
Bij aantal heftige scenes heb ik wel even moeten slikken, ik was totaal verrast. Dat kan ik zeker waarderen in een boek, want vaak zie je bepaalde dingen al van mijlenver aankomen.

Een leuk gegeven is dat Evi een aantal woorden in een eigen verzonnen taal gebruikt. Achterin het boek staat de vertaling als je het precies wilt weten. Ook een lijst met namen, plaatsen en begrippen met uitleg.

Het einde kwam voor mij wat abrupt, maar de epiloog maakt me nog nieuwsgieriger naar deel 2 dan ik al was. Ik kan niet wachten op het vervolg!

De ongelofelijk mooie cover deed mij herinneren aan de “Game of Thrones”, de elfen aan “The Ring” en wat dit verhaal met hun gemeen heeft, is dat dit ook zeker verfilmd moet worden. Wat een schitterend, mooi en spannend verhaal. Het is eerst even inkomen, maar dan zit je in het verhaal en vecht je nog net niet mee. Eleanora komt op de harde manier achter heel veel geheimen, die voor haar al heel lang verborgen werden gehouden. Alles wordt zo gedetailleerd omschreven, dat het lijkt of je meespeelt. En geen probleem als je geen “Ilfs” spreekt, er zit een woordenboek achterin. Aan alle fantasy-liefhebbers, dit boek MOET je gelezen hebben. Ik kan niet wachten tot de volgende delen verschijnen. Zie ook https://www.bangersisters.nl/boekrecensies/de-laatste-erfgenaam-1-de-saffieren-troon-evi-f-verhasselt/

Geschreven bij De laatste erfgenaam 1 - De Saffieren Troon

Samen met haar vader en een stel vrienden moet Eleonora vluchten uit het veilige Haviksnest als de Bloedridders Zuid Terumen veroveren en het niet goed voor hebben met Elfen en andersdenkenden. Op haar vlucht ontdekt ze steeds meer van haar achtergrond en ontwaakt langzaam haar krachten die ze niet onder controle heeft. Op haar reis wordt ze achternagezeten door allerlei groeperingen en de Bloedridders zijn niet de ergste van het stel. Zal ze ooit het veilige Eliflain bereiken...

Evi zet een degelijke Fantasy verhaal neer. Er zit spanning en avontuur in een goed uitgebouwde wereld. Jammer dat ze juist de weg van de zovele andere Fantasy volgt. Een jongeling moet vluchten en wordt onder de vleugels genomen door een wijze oude man om haar te beschermen voor haar ontluikende gaves en haar te leren ermee om te gaan. Daarnaast gieren de tiener gevoelens ook nog eens rond. En verder blijkt haar afkomst ook nog eens belangrijk. Alle ingrediënten voor een standaard Fantasy verhaal. Wat ik ook jammer vond is dat ze vooral de groep rondom Eleanora blijft volgen. Evi heeft een hele rijke Fantasy wereld geschapen, die nu wat bekaaid eraf komt. Ze had daar de kans voor om deze wereld te ontdekken als ze meer verhaallijnen had geïntroduceerd.

Maar toch ben ik nieuwsgierig naar het vervolg. Het zijn juist de kleine zaken die mij bleven boeien buiten het standaard verhaal. Hoe zit het met de Ouden, wat heeft de Saffieren troon te betekenen. Door dit soort zaken komt het verhaal iets boven het gemiddelde uit. Dus hopen dat ze dit verder uitbouwt in de volgende delen.

Met al is dit een goed geschreven en spannend Fantasy verhaal geworden dat een goede aanzet geeft voor de volgende delen.