De laatste T een mechanisch monster

Een techno thriller met een laagje horror
Wanneer het nieuwste metrorijtuig uit de serie T met nummer 5272, het laatste 'Teetje' voor de oostwestlijn van de Rotterdamse metro de remise binnen rolt, gaat het al mis op de eerste dag. Een monteur wordt geëlektrocuteerd en vindt de dood. Al snel vinden er meerdere ongevallen plaats en verliezen nog meer mensen het leven, waaronder kinderen. Niemand weet wat er mis is met het rijtuig dat een eigen leven lijkt te hebben. Ook de directeur van het metrobedrijf bemoeit zich er mee. Het verhaal eindigt met een onweersklapper van formaat en een geheime dumpactie onder de stad. De laatste T beschrijft de waanzinnige capriolen van het laatste metrorijtuig nummer 5272 in de zomer van 1985, toen de Teetjes nog blauw waren en het metronet half zo klein was als vandaag de dag. In een tijd dat er nog geen internet was en geheimen nog bewaard konden blijven.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van verschillende medewerkers van het metrobedrijf die ieder op hun eigen manier geraakt worden, met alle traumatische gevolgen van dien. Het geheel is gebaseerd op de echte Rotterdamse metrorijtuigen van de tweede generatie die reden tussen 1980 en 2015. Ze reden op de oostwestlijn die uit kosten-overwegingen deels werd gebouwd als gevaarlijke sneltram in de Prins Alexanderpolder, met vele gelijkvloerse kruisingen, toen nog zonder slagbomen. Een zwarte bladzijde uit de geschiedenis van de stad, waarbij de politiek geld besparen belangrijker vond dan veiligheid.

Over de auteur:
Simon Louis Hoebe (1985) studeerde criminologie aan de Erasmus Universiteit. Van jongs af aan is hij al geïnteresseerd geweest in de Rotterdamse metro. Hij werkte o.a. als projectsecretaris bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en is beleidsmedewerker bij het Ministerie van Veiligheid en Justitie.