De Maakbare Dader Vrijspraak Maar Toch Levenslang

Recent was ik op bezoek bij Frans Heeres, korpschef van politie regio Midden en West-Brabant om aan hem mijn boek De blauwe diender (kroniek van een politieleven) aan te gaan bieden. Nadat mijn boek uitgebreid was besproken gaf hij mij het boek De maakbare dader en zei zoiets van "eigenlijk zou iedere rechercheur en/of officier van jusitiie dit boek verplicht moeten lezen alvorens met hun werk te beginnen".
Bejegening is een van de sleutelwoorden in mijn visie over het politieberoep, evenals het begrip bewustwording. Zij zijn als een soort eenëiïge tweeling met elkaar verbonden en volgens mij zou iedere politieambtenaar/OVJ of rechter zich in die samenhang moeten verdiepen. Helaas is er ook een andere werkelijkheid. Dat is de werkelijkheid zoals in dit boek op een schitterende manier is beschreven. M.n. in de grootschalige onderzoeken bestaat een schrikbeeld voor tunnelvisie, egotripperij en gebrek aan lef om zaken op andere/ongebruikelijke wijzen te bekijken. Recente grote onderzoeken hebben dit voldoende aan het licht gebracht, nietwaar?
Het gegeven dat dit boek in handen was van deze korpschef gaf mij wel enige hoop.

Ik heb het boek nagenoeg in één ruk heb uitgelezen. Dat is vanuit mijn perspectief gezien veelzeggend. Ik was niet alleen geraakt door de totale gebeurtenis maar zeker ook door de gang van zaken zoals die door politie en justitie zijn afgewikkeld. Uiteraard ben ik ervan overtuigd dat de letterlijke teksten tot op de letter nauwkeurig zijn weergegeven en dan is het des te triester te moeten vaststellen hoe de toestand toentertijd was. Gelukkig zijn er nogal wat veranderingen teweeggebracht, maar daartoe moesten eerst onschuldige mensen uit de cellen worden gehaald. Diverse serieuze commissies hebben ervoor gezorgd dat recherche-onderzoeken diepgaander en van buitenaf worden bekeken. Een garantie dat zaken zoals in de Maakbare dader niet meer voorkomen, kan niemand geven. Het blijft uiteindelijk mensenwerk.

Goed boek, geeft duidelijke kijk op hoe iemand ten onrechte wordt beschuldigd.

Dit boek achter elkaar uitgelezen, waarbij ik regelmatig met tranen in mijn ogen zat.
Boosheid, verbazing, ongeloof en verdriet elkaar afwisselden.
Het zal je maar gebeuren...Hoe kan dit toch gebeuren. Maar het gebeurt!
Laat ieder in zijn eigen vak proberen zo open mogelijk naar situaties te blijven kijken. Door vooringenomenheid kan kokervisie ontstaan, waardoor andere mogelijkheden niet meer gezien worden.
Zeker een aanrader om dit boek te lezen, toegankelijke schrijfstijl.

Dit boek zal ik niet gauw vergeten.
Hoe is het mogelijk dat dit kon gebeuren ?!
Mag er niet aan denken dat dit ieder van ons zou kunnen overkomen.