De onderkoning van Indië

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Tomas Ross, pseudoniem van Willem Pieter Hogendoorn, is een van Nederlands meest bekende en gelouterde misdaadauteurs en heeft in feite geen enkele introductie meer nodig. Het verschil met veel andere schrijvers is dat zijn boeken gebaseerd zijn op feiten en dat hij tijdens zijn diepgaande research vaak op doofpotaffaires stuit. Na het lezen The day of the Jackal van Frederick Forsyth, waarin onder andere de fictieve plannen om De Gaulle te vermoorden worden beschreven, vond Ross een goede manier om geschiedenis te vertellen. Hij begon hierna meteen met het schrijven van De honden van verraad, dat over de Molukse kwestie gaat en daarmee het thrillerdebuut onder zijn pseudoniem geworden is. Zijn laatste boek, De onderkoning van Indië, verscheen begin 2017. De aanleiding voor het schrijven van dit boek was een briefwisseling uit 1946 waaruit blijkt dat ZKH Prins Bernhard de steun had van de Amerikaanse generaal Douglas MacArthur om als onderkoning het grootste deel van Nederlands-Indië over te nemen en ook de Republik Indonesia te handhaven.

Als in het voorjaar van 1947 de spanningen tussen Nederland en de Republiek Indonesia vrij hoog oplopen, beraamt een groep bezorgde Nederlanders in het geheim plannen om Nederlands-Indië te behouden en een oorlog te voorkomen. Henry Meertens is een communist en net terug uit Batavia. Hij is in het bezit van een enorme hoeveelheid gestolen juwelen en wil met gelijkgezinden een huurlingenleger opzetten om de macht in Indië over te nemen om er een communistisch bewind van te maken. Na de verdwijning van een geheim agent wordt Arnie Springer, voormalig geheim agent, bij vicepremier Drees ontboden. Springer krijgt er een bandopname te horen, gaat op onderzoek uit en probeert, niet zonder gevaar, te voorkomen dat de plannen ten uitvoer worden gebracht.

De onderkoning van Indië is het tweede boek dat deel uitmaakt van een drieluik over de dekolonisatie van Nederlands-Indië. Vaak is het raadzaam en zelfs noodzakelijk om trilogieën op volgorde van verschijnen te lezen. Dit boek is daar een van de weinige uitzonderingen op en kan dus los van de andere gelezen worden. Natuurlijk, er zijn wel een paar terugkerende personages, waaronder Arnie Springer en de Baron, maar er is geen enkele verwijzing naar het verhaal in het voorgaande boek. Wie dit boek afzonderlijk van het andere leest, merkt aan enkele minieme bijzonderheden wel dat er iets aan voorafgegaan moet zijn of dat deze een geschiedenis hebben. Wat dat dan is, wordt niet uiteengezet, is in principe ook niet noodzakelijk en zeker niet storend.

Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van de later verdwenen geheim agent Ronnie Gunawan, van de communist Henry Meertens van Arnie Springer. Alleen het verhaal van Arnie wordt verteld in de ik-vorm en daardoor is het geen moment onduidelijk wie op dat moment de belangrijkste rol heeft. Dat Tomas Ross zijn vak beheerst, blijkt uit alles. Op de kleinste details die eerder in de verhaallijn gebruikt, komt hij later, als het van toepassing is, weer terug. De historische feiten, hoe klein en futiel ze ook zijn, kloppen allemaal. Alleen hieruit al valt op te maken dat de auteur zijn research perfect in orde heeft.

Zonder dat De onderkoning van Indië een lesje in geschiedenis is, komt de lezer meer te weten over wat zich niet lang na de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië heeft afgespeeld. Dat deze non-fictie in een verder fictief verhaal is verpakt, maakt deze niet onbelangrijke historie een stuk toegankelijker. Hierbij kan de lezer zichzelf afvragen wat wel én wat niet waar is. De fictie in het verhaal lijkt soms waarheid te zijn. En soms is de waarheid misschien wel fictief. Dit bijzonder leesbaar geschreven boek bewijst in ieder geval opnieuw dat Tomas Ross tot een van de beste Nederlandse thrillerauteurs behoort.

(Dit boek recenseerde ik eerder voor Hebban.)

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Net als de voorganger "Van de doden niets dan goeds" is het uitgangspunt interessant genoeg om (weer) een spannend boek te verwachten. Helaas maakt de factionkoning van Nederland voor mij de verwachtingen niet waar.
Keer op keer voegt Ross,om de 'couleur locale' te schetsen details toe die de lezer afleiden van het verhaal,de vaart eruit halen en op den duur storend gaan werken. Leuk om te weten dat Ross een autoliefhebber is,maar (idem in Van de doden niets dan goeds) de auto's die hij uitkiest voor de hoofdpersonen om in rond te rijden zijn zo exclusief dat het lachwekkend wordt. En waarom allerlei gadgets ten tonele voeren die in 1947 nog maar nauwelijks verkrijgbaar waren?
Zou Willem Drees echt de complete "Mei" van Herman Gorter uit het hoofd hebben gekend?
Bedenkelijker zijn de talloze onwaarschijnlijke toevalligheden die de hoofdpersoon klaarblijkelijk nodig heeft om voortgang te boeken in diens speurtocht. En had hoofdpersoon Arnie Springer "het complot" maar zelf opgelost,dan was de plot nog spannend en geloofwaardig kunnen zijn. Helaas,de benodigde informatie wordt hem door loslippige (fictieve) bijfiguren,zoals een stripteasedanseres en de ex-vriendin van Arnie die in het hele verhaal totaal geen rol van betekenis speelt,aangereikt. Sterker,de essentiële informatie waar het in dit verhaal om gaat,wordt gevonden door zijn communistische 'tegenstander' en diens mysterieuze helper.
Gaandeweg het verhaal kreeg ik steeds meer een hekel aan de hoofdpersoon en sympathie voor zijn opponenten.
Ronduit bizar is de (al even overbodige) ontmoeting op de Wallen tussen Arnie Springer en een echt bestaand hebbende trompetspelende huisarts.
Resumerend:wat een spannend verhaal over een periode die nog steeds met raadselen omgeven is had kunnen worden verzandt in overbodige details,onwaarschijnlijkheden en een gekunstelde plot.
PS speciaal voor de heer Willem P. Hogendoorn:Mijn naspeuringen hebben niet gevonden dat er een Britse Zesde Pantserregiment op Sword Beach is geland.
Één van de aliassen van Henk Sneevliet was Maring i.p.v. Henk Maring. Ook Baanbreker,Jack Horner,Mander,Philipp, Sentot en H. Simons. (BWSA)

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Normaal gesproken zit ik meteen 'in' een verhaal van Ross. Dat kost me bij dit boek aanzienlijk meer moeite. Kan niet zo goed duiden waar het aan ligt. Niet zo aansprekende karakters, plot die te lang vaag blijft, wonderlijke perspectiefwisselingen?

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Na de 2e wereldoorlog zijn er vele ontwikkelingen gaande in relatie tot Nederlands-Indië. Politici in binnen- en buitenland, het koningshuis etc. vormen plannen omtrent de toekomst van Indonesië.

Tomas Ross weet al deze zaken in een spannende en toegankelijke thrillers uit de voeten te doen.
Een page-turner, waarbij ze wel bij de les moet blijven. Het verhaal is, net als het echte leven, redelijk complex, maar Ross weet de aandacht continu vast te houden; en daar waar nodig zitten korte samenvattinkjes in het boek.

Kortom: spannend, leerzaam, intrigerend en aanzettend tot denken...

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Spannend en onderhoudend boek

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Een geweldig spannend vervolg op "Van de doden niets dan goeds" met een nog spannender plot.

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Zeer goed boek! Prima verhaallijn. Is een vervolg op een eerder boek van Thomas Ross maar is ook los prima te lezen. Weer een topper van Thomas!

Geeft een goed beeld van die tijd en ook nog op een spannende manier. Ik heb inmiddels alle drie de delen van de Indietrilogie gelezen. Een aanrader!

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Prima triologie 3 delen

Geschreven bij De onderkoning van Indië

Pluspunt van dit artikel: goede kwaliteit