De populist roman

Eerder een boek van hem gelezen waar ik zeer van genoten heb. Het gegeven trok me ook aan, maar verschrikkelijk slecht uitgewerkt. Op blz 141 ben ik gestopt toen hij het over "zijn tantra's" had in plaats van "zijn mantra's" had. Hij schrijft over politiek maar laat bij herhaling blijken daar niets van te weten. Een voorbeeld: hij laat de hoofdpersoon de Tweede Kamerzetel van zijn voorganger innemen zonder dat er verkiezingen zijn geweest.

Hans Münstermann is een gelouterde romanschrijver. Van zijn twaalf solo geschreven romans werd “De bekoring” in 2006 bekroond met de AKO-literatuurprijs. In mei 2019 verscheen zijn nieuwe roman “De populist”, welk boek vervroegd werd uitgebracht vanwege actuele politieke ontwikkelingen in Nederland.

Die actualiteit betreft zonder twijfel de opkomst van het Forum voor Democratie van Thierry Baudet. Het boek is mede geïnspireerd door de opvattingen en daden van de rechtse populisten Pim Fortuyn en Geert Wilders. De hoofdpersonen in het boek zijn duidelijk gemodelleerd naar Thierry Baudet en Theo Hiddema.

Het boek begint met een ontmoeting van journaliste Anita Koetsier met de 81-jarige advocaat en politicus Harrie Honthorst. Zij komt voor een interview maar raakt vervolgens intensief betrokken bij de campagne die James Moreau, de nieuwe lijsttrekker van de Lijst Honthorst, in den lande voert voor de verkiezingen. De partij is op dat moment een onbeduidende kleine partij met een simplistisch programma. Een forse interne ruzie zet de toon, een bekend beeld.
Moreau is een knappe jongeman met gevoel voor stijl die maar al te graag koketteert met zijn intellect en eruditie. De naam van de partij wordt gewijzigd in Geweldig Oud omdat men zich vooral richt op het grote potentieel oudere kiezers. Honthorst zegt dan in het interview over Moreau:

“Bij hem moet u zijn, niet bij mij. Ik wil alleen maar meehelpen dit grote nieuwe politieke talent van de grond te tillen, boven de massa uit. Daar is alle reden voor.”

Het is alsof je Hiddema over Baudet hoort praten. Moreau heeft ook nog eens een jonge knappe vriendin met linkse sympathieën, eveneens een bekend fenomeen.
Het verhaal beschrijft via de ik-persoon Anita de enorme gevarieerdheid van de campagne van een politicus. Talloze bekende namen uit de werkelijkheid komen voorbij, van Frits Bolkestein tot Angela de Jong, en vele anderen. Het maakt het verhaal levensecht en niet veel afwijkend van de realiteit van heden, maar wel met subtiele verschillen.

Intussen ergert partner Erwin van Anita Koetsier zich aan de toenemende begeestering van zijn vriendin rond het politieke circus waarin zij verzeild is geraakt.
Als Honthorst verregaande en ongenuanceerde uitspraken doet in een interview met het Engelse blad The Economist, legt hij ongewild een bom onder de partij.
James Moreau weet met kunst en vliegwerk de onrust te bezweren. De partij stevent vervolgens af op een monsteroverwinning. Die wordt inderdaad behaald maar ten koste van een zeer hoge prijs.

Hans Münstermann heeft met “De populist” een speelse, satirische roman met een hoog realiteitsgehalte geschreven. Zijn taalgebruik is voorbeeldig zoals een ervaren schrijver betaamt. Vloeiende, beeldende en gemakkelijk leesbare zinnen zonder moeilijke woorden maken het de lezer eenvoudig. De lijn in het verhaal wordt stevig vastgehouden. Het populisme viert heden ten dage hoogtij. Het is goed de gevaren en de zwakke plekken ervan onder ogen te krijgen in een op het eerste gezicht wat badinerend maar in de kern zeker kritisch verhaal dat tot nadenken stemt.

“De populist” is een zeer goed boek en krijgt vier glanzende sterren.

Dat je als prijswinnende schrijver een dergelijk slecht boek kan schrijven en nog kan laten uitgeven ook is schrijnend! Ik heb het gehaald, mezelf iedere keer oppeppend, driekwart van het boek te lezen. Niet in de boekenkast maar direkt bij het oud papier!

Heb dit boek in stukjes tot mij genomen en merkte dat ik steeds hongerig was om door te lezen. De jonge, sexy partijleider die gevolgd wordt in dit boek, probeert de oudere kiezer aan zich te binden. Hij heeft een persoonlijke reden daarvoor: de liefde voor zijn opa. Hij geeft door het hele land lezingen maar zegt eigenlijk niets. Dus waarom stemmen ouderen massaal op hem? Het boek is schokkend maar ook heel grappig.
Ik lees veel romans maar ken eigenlijk niets wat hier op lijkt. Ik ga dit boek met mijn leesclub bespreken en weet nu al dat het een verhit avondje debatteren zal worden.

Wat een heerlijk boek heeft Münstermann geschreven. Een echte pageturner maar zeker een eyeopener om maar een paar mooie Nederlandse woorden te gebruiken! Van harte aanbevolen dus.

Goed om te begrijpen hoe populisme werkt en te zine hoe dicht het bij fascism,racisme ligt