De val van mijn moeder reconstructie van een gebeurtenis in 60 brokstukken

Wat een schitterend boek. In "De val van mijn moeder" geeft Ernst Timmer een mooie inkijk in het leven. Hoe het sterke middelpunt van het gezin in haar laatste levensfase overgeleverd is aan het Nederlandse zorgstelsel. Het boek bevat veel humor en is luchtig geschreven. Het leest makkelijk weg en is een echte aanrader voor iedereen.

ik vond het een eerlijk en op waarheid gebaseerd verhaal.De zorg,waar ik zelf werkzaam in ben,is niet meer de zorg van 30 jaar geleden....transparant,duidelijk en echt zorgen voor.....
Nu is het een hektische molen van verschillende schijven waarover gewerkt moet worden,hard voor weinig zal ik maar zeggen.Heel mooi geschreven......

Een prachtig boek dat iedereen met een ouder - bijna - in een verzorgingshuis herkent. En dit boek zou verplichte literatuur moeten zijn voor iedereen die met ouderen werkt en voor iedereen die in een verzorgingshuis werkzaam is. Indrukwekkend, tenenkrommend en toch ook hier en daar een lach. Kortom, LEZEN!

dit is er weer een , zo een boek dat je in een ruk uit wil lezen, prachtig geschreven!

prima geschreven boek dat laat zien wat "gewone " mensen tegenkomen als `e in het zorg doolhof terecht komen.
Alle mensen uit de zorg zelf zouden dit boek ook eens moeten lezen. Boek met humor en ook een boekje open over de werkelijkheid

Geschreven bij De val van mijn moeder

Een heel makkelijk leesbaar boek. Vaak gelukkig ook humoristisch. Heel herkenbaar. Zowel door ervaringen met mijn oude moeder als door werk in het ziekenhuis.

Geschreven bij De val van mijn moeder

Heerlijk herkenbaar hoe het in ziekenhuizen gaat.

Indrukwekkend boek, goed geschreven. Humor, serieuze kwesties wisselen elkaar af, schrijfstijl is aangenaam!

Nadat de moeder van Joost Beekman valt en haar arm breekt komt ze terecht in de molen van de zorgverlening. Omdat ze daarnaast ook nog vergeetachtig is kan ze na haar revalidatie niet meer naar haar eigen huis en moet er een nieuw onderkomen voor haar worden gezocht. Dit boek neemt je mee op de weg die Joost en zijn moeder Wies afleggen na haar val.
Het boek is op een leuke en humoristische manier geschreven en wordt verteld vanuit de ik-persoon Joost. Het boek bevat een serieuze ondertoon met betrekking tot de vergeetachtigheid van moeder, haar hulpeloosheid, achteruitgang en eenzaamheid. Daarnaast volgt het boek het bureaucratische proces van het zoeken naar een geschikte woning en de indicaties die daarvoor moeten worden afgegeven door allerlei instanties binnen de gezondheidszorg.
Ook blikt Joost terug op hoe zijn moeder vroeger was en wat de vergeetachtigheid met haar en haar karakter doet. Nu zoekt ze steeds het gezelschap van andere bewoners op om maar niet alleen te hoeven zijn terwijl ze vroeger een echte no-nonsense vrouw was die erg flink was. Niet alleen Joost maar de hele familie wordt mantelzorger rondom Wies. Daarbij krijg je ook een kijkje in hun leven.
Het boek is makkelijk te volgen en leest lekker weg. Er staan leuke uitspraken in waardoor je het boek met een glimlach leest. De lotgevallen in de zorg zijn heel herkenbaar voor iedereen die hier mee te maken heeft of in de toekomst misschien nog te maken mee zal gaan krijgen.

Realistisch en helder geschreven boek. Zoon schrijft over zijn moeder die door een ongelukkige val in het ziekenhuis en vervolgens in het hulpcircuit beland. De gevolgen hiervan voor zowel zijn moeder als de mensen om haar heen zijn ingewikkeld. Inkijk in de wereld van de zorg waar velen werken met het hart op de goede plek maar waarin de medewerkers zo ontzettend overspoeld worden door een enorme hoeveelheid formulieren en bureaucratie zodat de zorg (die zij met hart en ziel verlenen) ernstig in het gedrang komt.