De Wase trilogie - Kartonnen dozen

Korte inhoud:

Tom Lanoye schrijft een autobiografie waarin hij zijn jeugd vertelt aan de hand van 4 dozen. Die 4 dozen staan op zijn studeerkamer. De autobiografie gaat over Tom zijn jeugd, over de ontdekking van zijn homo zijn. Het hele boek neemt een 2 weken in beslag, die grotendeels afgespeeld worden op vakantie.
Hij begint met zijn eerste doos waarin hij de 4 belangrijkste vrouwen van zijn leven in beschrijft namelijk zijn zus, zijn moeder, Wieske de vriendin des huizes en Pit Germaine de oudste zus van Tom zijn moeder. De tweede doos gaat over zijn middelbare school waar de Slome en Z. klasgenoten zijn van Tom. Tom en Z. zijn hier al zeer goede vrienden. In de derde doos worden de persoonlijke contacten met de leerkrachten beschreven, de belangrijkste hiervan was de leerkracht van Nederlands. In de derde doos wordt ook gezegd dat ze met school naar Griekenland geweest zijn. daar lagen Z. en Tom op 1 kamer. iedereen kan zich wel voorstellen wat daar gebeurde. Op het einde van het boek verteld Tom aan Z. dat hij getrouwd is met een zekere R., een man met blonde haren. De vierde doos maakt dat alle andere dozen overbodig zijn. Zij kan werkelijk alles bevatten. Ze is sterker dan een stevige reiskoffer. Tom vraagt aan de lezers wat ze zouden doen met de laatste doos, die het boek voorstelt.
Analyse:
Het verhaal volgt een vrij logische opbouw. Hij Begint bij de eerste doos. Die doos laat ons kennismaken met de personages en introduceert ook de meeste. Hij zorgt ook voor goede woordkeuzes. Met andere woorden; hij slaagt erin om een moeilijk onderwerp verstaanbaar neer te pennen. De personages worden goed getekend waardoor je echt meegesleept wordt in het verhaal. Lanoye heeft met kartonnen dozen wel een heel gedurfd boek geschreven. Hij schrijft alles zeer genuanceerd en zonder schroom. Er is mij daardoor een fragment goed bijgebleven. Namelijk het fragment waarin hij zich masturbeert met twee lappen vlees uit de slagerij van zijn ouders. Dit soort humor is natuurlijk niet voor iedereen geschikt. Je moet de humor proberen smaken. Ik ben het wel eens met Boekenfanaat25 (review op Bol). Er worden soms wel veel voorbeelden gegeven waardoor het verhaal een beetje vertraagt. Lanoye is ook een professional in het gebruik van beeldspraak. Voor degenen die goed met beeldspraak kunnen omgaan leest het iets vlotter dan voor iemand anders. Als je er niet zo goed in bent moet je gewoon even doorbijten. Daarna kan je weer ontspannen verder lezen.
Eindoordeel:
Ik kan dit boek zeker aanraden aan iedereen die graag eens, op een ontspannende manier,een boekje leest. Het is zeer goed geschreven en leest vlot (op de beeldspraak na). Het is een klassiek werk dat eigenlijk iedereen eens zou moeten lezen.

Tom Lanoye schrijft een autobiografie waarin hij zijn jeugd vertelt aan de hand van 4 kartonnen dozen. Persoonlijk vind ik dat de opbouw van het verhaal heel goed is opgebouwd door die verschillende dozen. Alle dozen worden op een zeer uitgebreide en speciale manier uitgelegd aan de lezer. Lanoye begint met de introductie van de hoofdpersonages in de 1ste doos, en eindigt met een doos sterker dan alle andere dozen, een doos vol herinneringen.
Lanoye koos in dit boek voor een gevoelig onderwerp namelijk homoseksualiteit. Ik vind dat dit een zeer gedurfd werk is van hem net omdat hij dit onderwerp zo genuanceerd en zonder gêne neerpent. Hij weet een gevoelig onderwerp op een verstaanbare, alledaagse manier neer te zetten en net daarom vind ik dit een aanrader! Het boek is mijn inziens wel zeer moeilijk te lezen door de aanwezigheid van beeldspraak en een moeilijke woordkeuze maar hier wist ik me wel door te slaan! Om deze reden zou ik het boek eerder aanraden aan volwassenen en ervaren lezers en niet aan kinderen van de middelbare school. Lanoye zorgt er voor dat de lezer volledig meegesleept wordt in het boek door de lezer soms ook aan te spreken en hem een vraag te stellen. Maar ik vind persoonlijk dat hij soms iets te persoonlijk wordt en dat sommige passages meer een opsomming of handleiding zijn en niet zozeer meer een leesverhaal.
Naast de vele pluspunten aan dit boek zijn er toch ook enkele negatieve elementen voor mij die ik graag zou willen aanhalen. In het boek worden er soms heel veel voorbeelden gegeven waardoor het boek een beetje saai kan worden en de lezer de indruk krijgt dat het boek traag vooruit gaat. Zo vindt je bijvoorbeeld voor bepaalde gebeurtenissen 3 à 4 pagina’s vol voorbeelden over één specifieke situatie.
Kort samengevat vond ik het een zeer gewaagd boek mede dankzij de eigen schrijfstijl vol beeldspraak en vergelijkingen van Lanoye. Ik zou het zeker aanraden voor mensen die een boek willen lezen met een zekere 'open geest' en die graag verrast willen worden door een zeer typerende schrijfstijl. Klassieke literatuur die echter wel door elke nieuwsgierige boekenwurm eens gelezen moet worden!

een schuchtere verkenning van een jonge man in puberteit over zijn geaardheid