Dicht Er Bij

Tegen de roerige achtergrond van decentralisaties, crisis en bezuinigingen in de zorg maakte Dennis Duiker (1972) in 2008 de overstap van de Amsterdamse thuiszorg naar het Nieuwegeinse welzijnswerk. Zijn ambitie was een antwoord te formuleren op de vraag die maar niet gesteld werd: Wat heeft de samenleving nodig om de druk van de decentralisatie van zorgtaken te weerstaan ?

Dat de exploitatie van oubollige buurthuizen, de organisatie van de huttenbouw en de redactie van het wijkkrantje niet het antwoord waren, was inmiddels voor beleidsmakers, bestuurders en een handjevol welzijnsinstellingen wel duidelijk. Maar wat dan wel?
Duiker concludeert dat het antwoord in de kern van het welzijnswerk te vinden is. En die kern wordt gevormd door de deskundigheid van de welzijnswerkers. Welzijnswerkers ‘nieuwe stijl’ wel te verstaan. Wat zij doen en hoe hun organisatie ze daarbij helpt, staat in dit boek centraal.
Het is een interessante drieluik waarin Duiker zijn visie geeft op de context waarin het sociale beroep wordt uitgeoefend. Hij positioneert de beroepspraktijk in het zo veranderde sociale domein en hij reikt een hand naar de beroepsgroep om zelf hun vak verder te ontwikkelen. Duiker sluit het boek af met de bijdragen van twee deskundigen uit het veld.
Zijn antwoorden geven de lezer zeker stof tot nadenken.